اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- به اعتقاد بسیاری از کارشناسان عراقی، دورهای که کشورشان در حال حاضر سپری میکند یکی از سختترین دورههای تاریخ این کشور است و در صورت لغزش به سوی پرتگاه ضربات جبرانناپذیری را متحمل خواهند شد.
هر روز بیش از گذشته کارشناسان به این باور میرسند که قانون اساسی عراق آگاهانه به نحوی تدوین شده است که صحنه سیاسی این کشور هرگز نتواند روی آرامش را به خود ببیند.
این شرایط به نحوی شکننده است که نه تنها جریانهای مذهبی و نژادی عراقی را رودرروی یکدیگر قرار میدهد بلکه چنانکه پیداست، احزاب و تشکلهای یک جریان مذهبی یا نژادی هم به تقابل با یکدیگر برخاسته و ساختارهای حزبی همچون مجلس اسلامی عراق یا حزب الدعوه در فاصله زمانی بسیار کوتاهی دچار انشقاقهای متعدد میشوند.
در سایه فساد گسترده طبقه سیاسی فعلی حاکم بر عراق و ناکارآمدی واضح این افراد از هر طیف و مشرب فکری، سیاسی و مذهبی موجود باعث شده است تا با وجود برخی از عملکردهای نسبتاً خوب از جانب شماری از رهبران سیاسی این کشور، تقریباً اکثر قریب به اتفاق مردم عراق از عدم تمایل خود به انتخاب مجدد آنها، حتی به عنوان گزینه بد، سخن بگویند.
در این میان در حالی که شخصیتهای سنتی 2 دهه اخیر عراق همچنان در تکاپوی چنگ انداختن به کرسیهای سیاسی خویش هستند، کشورهای عربی با ولخرجی خاصی در صدد پیشبرد طرح جذب حداکثری عراق به طرف خود برآمده و در این راستا طرحی تحت عنوان بازگشت عراق به دامن عربی را نزد افکار عمومی عراق بازاریابی میکنند.
شکی وجود ندارد که شمار قابل توجهی از رهبران سیاسی فعلی عراق ضربه جبرانناپذیری به اعتماد جامعه این کشور نسبت به ساختار سیاسی عراق وارد کردند، اما تصور نمیشود طرحی که با روی کار آمدن دولت داعش آغاز شد و با ایجاد هرجومرج و به آتش کشیدن مراکز دیپلماتیک ادامه پیدا کرد و طعم تلخ آن را ملت عراق همچنان احساس میکنند بتواند با شکلات ناسیونالیستی در رأس هرم قدرت قرار گیرد.
گرچه شماری از جامعه عراق به دلیل سرخوردگی از شرایط موجود راه حمایت از وابستگان به پایتختهای عربی را تایید کرده و همین امر باعث افزایش سفرهای منطقهای نخستوزیر عراق به چند پایتخت متمول عربی هم شد، اما بسیاری از افراد جامعه همچنان به راه سومی برای نجات کشور خویش میاندیشند.