به گزارش نامه نیوز، روزنامه فرامنطقه‌ای القدس العربی در تحلیلی نوشت: "در پی اینکه ولادیمیر پوتین و رجب طیب اردوغان، روسای جمهوری روسیه و ترکیه در سوچی با هم دیدار کردند، کرملین تاکید کرد، دولت سوریه تنها طرفی است که باید به حضور ترکیه در خاک این کشور اجازه دهد نه ارتش روسیه.

وزارت خارجه روسیه نیز اظهاراتی شفاف‌تر و تندتر علیه مداخله ترکیه مطرح کرد مبنی بر اینکه مداخله ترکیه تمامیت ارضی سوریه و حاکمیت آن را از بین می‌برد.

این موضع‌گیری روسیه در مخالفت با مداخله نظامی ترکیه باید به موضع‌گیری غربی و آمریکایی که در مخالفت با این عملیات بوده،‌ اضافه شود. ساعاتی قبل از پایان ضرب الاجل ترکیه به طرف آمریکایی جهت خروج شبه‌نظامیان کرد در راستای اجرای توافق وشنگتن و آنکارا به نظر می‌رسد آن تنها حلقه جدیدی از زنجیره قدیمی وعد و وعیدها و امروز و فردا کردن‌های آمریکایی در قبال طرف ترکیه‌ای بوده‌اند.

در حالیکه ارتش سوریه به استقرار خود در نزدیکی مرزهای ترکیه و سوریه با هماهنگی نیروهای دموکراتیک سوریه ادامه می‌دهد عملیات ترکیه در اطراف دو شهرک تل ابیض و راس العین متوفق شد و با این تمرکز جدید نیروهای نظام در منبج، کوبانی، تل تمر و جاده میانبر m۴، دیگر برای طرف ترکیه‌ای امکان توسعه طلبی و دست درازی به مناطق بیشتر و شهرک‌های محوری جدید در پی ورود ارتش سوریه و روس‌ها به آن مناطق فراهم نیست. حتی اگر ترکیه بخواهد بعد از عملیات نظامی دوباره دست به اقدام نظامی بزند اوج پیشروی آن در روستاهای مرزی خواهد بود نه بیشتر.

بعد از انتشار مواضعی در مخالفت با عملیات نظامی ترکیه از سوی اروپا بعد از آمریکا و نیز مخالفت تهران و اتحادیه عرب به نظر نمی‌رسد آنکارا راه حل‌های زیادی به جز هماهنگی با مسکو، آخرین هم‌پیمانش در سوریه، داشته باشد تا براساس یک هماهنگی مشترک وارد عمل شود تا تضمین کننده منافع طرفین به طور موازی باشد.

مسکو خواهان بازگشت نظام سوریه به شمال است، تهران نیز در خصوص افزایش نفوذ ترکیه در خاک سوریه ابراز بی‌تمایلی کرده است از آن طرف ترکیه هم می‌خواهد از نفوذ کردها در مرزهای جنوبی با سوریه بکاهد زیرا خطر بیدار شدن احساسات قومی در نزد کردهای ترکیه را متصور است.

با این اوصاف به نظر نمی‌رسد چارچوبی نزدیک‌تر برای تحقق یافتن در شمال سوریه به جز دادن اطمینان‌هایی از جانب روسیه به طرف ترکیه درباره بازگشت نظام سوریه به مناطق تحت کنترل کردها وجود داشته باشد، این بهترین راه حل برای آنکاراست به طوریکه سلاح کردها در نیروهای نظام رسمی دمشق ادغام می‌شود.

به رغم اینکه موسسات مدنی نیروهای دموکراتیک سوریه و برخی چهره‌های اداراه خودمختار کردها همچنان به موجودیت خود ادامه می‌دهند اما آنکارا بهتر از این گزینه، گزینه دیگری ندارد. در سایه مخالفت همه از جمله کشورهای صاحب نفوذ در سوریه مثل تهران و مسکو با ادامه عملیات نظامی‌اش در شمال سوریه از این رو آنکارا به مسیر روسیه کشیده شد که نهایتا به دمشق می‌رسد.

وزارت خارجه روسیه بار دیگر در جریان سفر اردوغان به روسیه بر توافقنامه آدانا که بین ترکیه و سوریه در سال ۱۹۹۸ امضا شد،‌ تاکید کرد و آن را به عنوان بهترین چارچوب برای حل بحران شمال سوریه با برخی اصلاحات در آن مطرح کرد. این یعنی احتمال برگزاری دیدارهایی رو در رو بین نظام سوریه و ترکیه به خصوص در پرونده کردها برای اولین بار از زمان بحران سوریه وجود دارد و این هرگز غیرمنتظره نخواهد بود زیرا می‌دانیم مسؤولان ترکیه به رویترز به صراحت گفته‌اند: تماس‌های محرمانه‌ای بین آنکارا و دمشق برای ممانعت از برخورد نیروهایشان در شمال سوریه وجود دارد."