آریا طاری
تنها ثانیه‌هایی بعد از شروع اولین مسابقه فصل استقلال در زمین ماشین‌سازی تبریز، قلب دفاع تیم مهمان، راه را برای مهاجم حریف باز کرد اما یک ضربه بی‌دقت و البته واکنش خوب سیدحسین حسینی، اجازه رد و بدل شدن گل در اولین لحظات بازی را نداد. شاگردان رسول خطیبی لحظاتی بعد، دومین موقعیت نسبتا خوب را برای گل‌زنی ساختند اما باز هم توپ، راهی به درون دروازه نداشت. دقایق زیادی از نیمه اول مسابقه، در سکوت و آرامش سپری شد و سپس در آخرین لحظات، این استقلالی‌ها بودند که کمی هجومی‌تر فوتبال بازی کردند و دروازه حریف را زیر خط آتش قرار دادند. مسابقه در نیمه دوم، تا حدود زیادی متفاوت شد. این بار استقلال از همان ابتدا به دنبال پیاده کردن یک نمایش کاملا تهاجمی بود و تعویض‌های سرمربی تیم نیز، علاقه او برای به گل رسیدن در بازی را برملا می‌کردند. ورود شیخ دیاباته به خط حمله استقلال تحرک بیشتری بخشید. حضور علی دشتی و مهدی قائدی نیز برای حملات تیم از دو جناح موثر به نظر می‌رسید. شاید اگر استقلال از همان ابتدا با چنین نفراتی وارد زمین می‌شد، خیلی زودتر نبض بازی را در درست می‌گرفت و حریف را بیشتر تحت فشار قرار می‌داد اما حتی در همین دقایق نیز آبی‌ها چند بخت عالی برای گل‌زنی داشتند. همه این فرصت‌ها اما با بی‌دقتی مهره‌های هجومی تیم از دست رفتند. تیمی که راه رسیدن به گل را گم کرده بود، سرانجام قربانی یک اتفاق غیرمنتظره شد. فرار نریمان‌جهان از مرکز خط دفاعی، ماشین‌سازی را صاحب یک موقعیت ایده‌آل کرد. دانشگر با یک تکل بلند، مانع رسیدن مهاجم حریف به محوطه جریمه شد و کارت قرمز را نیز به جان خرید. مدافع میانی تیم استراماچونی تصور می‌کرد که با این حرکت، دست به یک فداکاری بزرگ زده و تیمش را نجات داده اما ماشین‌سازی با یک ضربه ایستگاهی از همان نقطه، توپ را به تور دروازه سیدحسین حسینی دوخت تا استقلال بدون امتیاز و البته بدون یکی از مدافعان اصلی‌اش، برای مسابقه هفته آینده در ورزشگاه آزادی آماده شود.
به نظر می‌رسد استقلال هم در خط دفاع و هم در خط حمله، نیاز به مهره‌های جدیدی دارد و هنوز جنسش برای رسیدن به یک موفقیت بزرگ، جور نیستد. بازی در زمین ماشین‌سازی، فصل گذشته هم برای هیچ‌کدام از تیم‌های مدعی قهرمانی لیگ برتر ساده به نظر نمی‌رسید
نمایش استقلال در اولین بازی فصل، اصلا دلچسب به نظر نمی‌رسید. با این حال نباید فراموش کرد که این تیم در تابستان تغییرات زیادی داشته و نفرات پرشماری را از دست داده است. علاوه بر این، ترکیب نیمکت باشگاه نیز تغییر کرده و استراماچونی در اولین تجربه حضور در فوتبال ایران، هنوز با فضای لیگ برتر آشنایی چندانی ندارد. به نظر می‌رسد استقلال هم در خط دفاع و هم در خط حمله، نیاز به مهره‌های جدیدی دارد و هنوز جنسش برای رسیدن به یک موفقیت بزرگ، جور نیستد. بازی در زمین ماشین‌سازی، فصل گذشته هم برای هیچ‌کدام از تیم‌های مدعی قهرمانی لیگ برتر ساده به نظر نمی‌رسید. چراکه حالا دیگر همه می‌دانند که این تیم، شعبه دیگری از تراکتورسازی است و مالکیتی مشترک با دیگر تیم تبریزی حاضر در لیگ برتر فوتبال ایران دارد. بدون تردید هیچ‌کس نمی‌تواند به بازی جدی و نمایش مستحکم ماشین‌سازی مقابل استقلال ایراد بگیرد، به شرطی که این نمایش مقابل تیم همشهری نیز تکرار شود و جایش را به اشتباه‌های متعدد و متوالی ندهد. رسول خطیبی و تیمش در بسیاری از دقایق مسابقه، تنها برای تساوی بازی می‌کردند. مهره‌های این تیم زمان زیادی را با افتادن روی زمین، تلف کردند اما سرانجام توانستند میدان را با همه امتیازهای ممکن ترک کنند. داستان حضور این تیم در لیگ برتر با توجه به مسائل خاص مالکیتی، در این فصل نیز حاشیه‌های فراوانی به دنبال خواهد داشت. آنها فصل گذشته نیز همه قدرت‌های لیگ را آزار دادند اما مقابل تراکتورسازی، بی‌آزارترین حریف ممکن بودند.
برای چهارمین فصل متوالی، استقلال لیگ برتر را بدون پیروزی آغاز کرد. آخرین برد آنها در دیدارهای افتتاحیه، به لیگ برتر پانزدهم و شکست دادن سیاه‌جامگان در مشهد با پرویز مظلومی برمی‌گردد. آخرین شکست آنها در دیدارهای افتتاحیه نیز دو سال قبل در لیگ برتر هفدهم در زمین صنعت نفت آبادان رقم خورد. علیرضا منصوریان تنها 6 هفته بعد از آن شکست، روی نیمکت تیمش دوام آورد و خیلی زود نیمکت را به وینفرد شفر واگذار کرد. آبی‌ها تا امروز هرگز پس از شکست در اولین هفته لیگ، قهرمان فصل نشده‌اند اما استراماچونی امیدوار است که طلسم‌های زیادی را در این تیم از میان بردارد. تیم مربی ایتالیایی در دقایقی از اولین بازی فصل، نشانه‌های امیدوارکننده‌ای برای هوادارانش داشت اما استقلال برای قرار گرفتن در مسیر برد، باید به مراتب کم‌اشتباه‌تر، فرصت‌طلب‌تر و بی‌رحم‌تر نشان بدهد.