در این میان اما خواندن داستان جوان 32 ساله میانه ای که شب هنگام درحالیکه در کنار ریل قطار حرکت می‌‌کرد و ناگهان متوجه مسدود شدن مسیر قطار به علت ریزش کوه شد، ارزش هزار بار خواندن را دارد..داستانی که واقعی است و در آن شجاعت دهقان فداکار را روایت می کند. هنگامی که برای نجات قطار و مسافران آن، کت خود را آتش می زند و به سمت قطار حرکت می کند. اقدام شجاعانه او در آن شب سرد کوهستانی منطقه باعث نجات جان مسافران قطار شد به طوریکه بعدها داستان اقدامش در کتاب‌های درسی گنجانده شد.

حکایت، حکایت واقعی مردی به نام ریزعلی خواجوی یست که اکنون 87 ساله شده و متاسفانه به دلیل عفونت ریوی در بیمارستان امام رضا(ع) تبریز بستری شده است.او برای دانش آموزان دهه 60 نماد فداکاری محسوب می شود اما نسل امروز ریزعلی را نمی شناسند و البته که حق دارند او را نشناسند چون چند سالی می شود که به دلایل نامعلوم درس دهقان فداکار از کتابهای درسی حذف شده و دانش آموزان از خواندن این ماجرای شیرین و خواندنی محروم شده اند.

نام و اقدام شجاعانه دهقان فداکار در ذهن های نسل گذشته زنده است و هرگز فراموش نخواهد شد اما نسل امروز و نسل های آینده با حذف دهقان فداکار از کتب درسی از کجا خواهند دانست که انسانهای فداکاری مثل ریزعلی در این سرزمین وجود داشته اند و جان خود را برای نجات دیگران به خطر انداخته اند.

سوال این است که مسئولان آموزش و پرورش در دولت تدبیر و امید با چه مبنا و توجیه علمی و عقلی درس دهقان فداکار را از کتب درسی حذف کردند.مگر داستان دهقان فداکار افسانه است و می توان گفت برای نسل امروزی تاریخ مصرف آن تمام و یا کهنه شده است.اگر امروز داستان دهقان فداکار حذف می شود فردا نوبت حذف یکی دیگر از داستانهای ارزشی این مرز و بوم از کتابهای درسی خواهد بود.دروس ارزشی با شیب ملایم در حال حذف از کتب درسی است و باید نسبت به این اقدام سوال برانگیز حساس بود.

به نظر می رسد درس دهقان فداکار باید دوباره به متن کتاب های درسی باز گردد تا دانش آموزان امروزی مثل دانش آموزان دیروز دهه 60 با این داستان زندگی کنند و  انس بگیرند.اگر نتوانیم و یا نخواهیم الگوها، هنجارها و ارزش های ایرانی و اسلامی مان مانند فداکاری و از خودگذشتگی را در ذهن و باور فرزندان این کشور پرورش دهیم و  نهادینه کنیم دشمن مسلح و آماده، با جنگ نرم اش الگوهای غربی را تحمیل خواهد کرد.

انتهای پیام/