گرفتن ميزباني به تنهايي كافي نيست و قبل از آنكه بخواهيم ميزباني رقابت‌هايي را بگيريم، بايد شرايط آن را داشته باشيم يا حداقل آن را مهيا كنيم و اگر الان سالن تمرين و مسابقات آماده نيست، مشكل خود ماست. مشكل ماست كه قبل از گرفتن ميزباني مسابقات فكر آن را نكرده‌ايم. ضمن اينكه مسابقات بسکتبال چلنج کاپ آسيا آنقدر‌ها هم كه تصور مي‌شود مهم و بزرگ نيست و اي كاش حالا كه ميزباني گرفته‌ايم، ميزباني مسابقات مهم‌تري را مي‌گرفتيم. براي مشخص شدن اهميت اين مسابقات هم كافي است اسامي نفرات تيم‌ها را با ليست آنها در مسابقات قهرماني آسيا و المپيك مقايسه كنيم. آن زمان مي‌توان به درستي در خصوص اهميت مسابقات بسکتبال چلنج کاپ آسيا قضاوت كرد.
در واقع تيم ايران با اندكي تلاش و تمرين مي‌تواند به راحتي در اين مسابقات قهرمان شود و البته كه قهرماني تيم بسكتبال ايران مهم‌ترين مسئله‌اي است كه همه خواهان آن هستيم اما بايد در اين زمينه واقعيت‌ها را گفت، مثلاً حواشي كه اين روزها حول فدراسيون و تيم ملي مي‌چرخد، همه و همه مسائلي است كه خود فدراسيون به وجود آورده و خود فدراسيون هم بايد آن را جمع و جور كند. كنار گذاشتن برخي بازيكنان كه بزرگترين آن كاپيتان تيم ملي است، درست مثل چند تورنمنت و رقابت قبلي، اتفاقي است كه تأثير منفي در روند تيم ملي خواهد گذاشت. بايد صادق بود. اگر قرار به جوانگرايي است كه بايد حامد حدادي و اوشين ساهاكيان هم كنار گذاشته مي‌شدند. اگر هم كه مسابقات اهميتي ندارد و به اين دليل نفراتي چون صمد، حامد و آفاق كنار گذاشته مي‌شوند، پس دليلي ندارد اهميت مسابقات به شكلي ديگر جلوه داده شود. ضمن اينكه نحوه برخورد با كاپيتان چندين و چند ساله تيم ملي كه البته تصميم‌گيري در خصوص او نيز ربطي به سرمربي تيم ندارد، مي‌تواند يك بدعت‌گذاري نادرست باشد. جوانان تيم و مربيان از اين رفتارهاي اشتباه الگوبرداري مي‌كنند و اين به سود تيم ملي نيست. مطمئناً تيم ملي بسكتبال ايران به قهرماني مسابقات بسکتبال چلنج کاپ آسيا دست خواهد يافت، اما مشكل بسكتبال ايران فراتر از مسابقات بسکتبال چلنج کاپ آسياست كه بايد به آن توجه كرد. مسئله‌اي كه فدراسيون بهتر از هر كسي به آن واقف است.