به گزارش خبرگزاری تسنیم، به‌ نظر می‌رسد دوران پیراهن‌های فوتبال آستین بلند بار دیگر به صحنه بازگشته است، لباسی که برای بسیاری از هواداران باتجربه یادآور نسل‌هایی از ستاره‌هاست. کسانی که سال‌ها فوتبال را دنبال کرده‌اند، احتمالاً پیش از هر نام دیگری تصویر اریک کانتونا با یقه افراشته، دیوید بکام در روزهای اوج در منچستریونایتد، یا فرناندو تورسِ سرخپوش را به خاطر می‌آورند. در حقیقت، زمانی نه چندان دور، لباس‌های آستین بلند نه تنها میان دروازه‌بانان، بلکه بین بازیکنان خطوط حمله و میانی نیز رایج بود.

پیراهن‌های آستین بلند چگونه از فوتبال محو شدند؟ چه کسی بیش از همه در برابر این تغییر مقاومت کرد؟
طی یک یا دو دهه گذشته، پوشیدن پیراهن آستین بلند در میان بازیکنان غیر از دروازه‌بانان به امری کم‌سابقه تبدیل شد. هواداران نیز هنگام خرید لباس تیم محبوب‌شان متوجه شدند که نسخه‌های آستین بلند روز به روز کمتر در فروشگاه‌های رسمی یافت می‌شوند. در پخش مسابقات نیز تقریباً همیشه با صحنه‌ای ثابت روبه‌رو هستیم، بازیکنانی که تنها پیراهن آستین کوتاه به تن کرده‌اند و اگر هوا سرد باشد، تنها یک لایه آستین بلند نازک زیر پیراهن اصلی اضافه می‌شود، در حالی که خود لباس مسابقه همچنان آستین‌ کوتاه باقی می‌ماند.

روزنامه اتلتیک در گزارشی اشاره می‌کند که برخی برندهای بزرگ ورزشی تولید نسخه آستین بلند را به‌ طور کامل کنار گذاشته‌اند. این تصمیم دو دلیل ساده دارد؛ سهولت تولید و صرفه‌جویی اقتصادی. هر چقدر تنوع مدل کمتر باشد، هزینه و پیچیدگی تولید هم کاهش می‌یابد.

در این میان باشگاه‌هایی مانند آرسنال دیرتر از دیگران تسلیم روند مدرن شدند. پیراهن بلند تیری آنری هنوز هم برای هواداران نمادین است. آرسنال حتی سنتی قدیمی داشت و در هر مسابقه، کاپیتان تیم تعیین می‌کرد که بازیکنان با پیراهن آستین بلند به زمین بروند یا آستین کوتاه. این رسم تا نوامبر 2013 ادامه داشت، زمانی که متیو فلامینی در اقدامی بحث‌برانگیز، آستین‌های پیراهن بلند خود را پیش از دیدار برابر مارسی برید و همین رفتار موجی از نارضایتی در میان هواداران و حتی خشم آرسن ونگر را برانگیخت.

این روند چگونه دوباره به فوتبال بازگشته است؟ مزایا و معایب پوشیدن پیراهن آستین بلند چیست؟
در فصل جاری، نشانه‌های روشنی از بازگشت این سبک نوستالژیک به چشم می‌خورد. این تغییر تنها محدود به یک برند یا یک لیگ نیست، بلکه در میان تولیدکنندگان مختلف لباس ورزشی دیده می‌شود. برای نمونه، در چلسی که نایک اسپانسر آن است، بازیکنان بیشتری با پیراهن آستین بلند دیده می‌شوند. با این حال، آدیداس پیشتاز اصلی این بازگشت به شمار می‌رود. بازیکنانی مانند جود بلینگام در رئال مادرید گهگاه با پیراهن آستین بلند به میدان می‌روند و توجه بسیاری را جلب می‌کنند.

آدیداس در لیگ برتر با هشت باشگاه همکاری دارد؛ از جمله تیم‌های بزرگ و پرهواداری چون آرسنال، لیورپول، منچستریونایتد و نیوکاسل. همین موضوع باعث شده است که پیراهن‌های آستین بلند بیش از دیگر برندها در زمین‌های فوتبال دیده شوند. یکی از طرفداران این مدل، نیک ولتماده مهاجم آلمانی است که هم در باشگاه و هم در تیم ملی که هر دو با آدیداس همکاری دارند و اغلب لباس آستین بلند را ترجیح می‌دهد.

تروسارد وینگر آرسنال نیز در گفت‌وگویی اخیر از احیای این سبک استقبال کرده و گفته است: صادقانه بگویم همیشه این مدل پیراهن را دوست داشته‌ام. مدت‌ها از فوتبال دور بودند، اما وقتی نوجوان بودم همیشه آستین بلند می‌پوشیدم. حالا که دوباره برگشته‌اند واقعاً خوشحال شدم. هم فرم خوبی دارند و هم حس نوستالژی خوشایندی ایجاد می‌کنند.

پیراهن‌های آستین بلند علاوه بر زیبایی و خاطره‌انگیزی، مزایای کاربردی نیز دارند. برای مثال، بازوبند کاپیتانی زیر آستین گم نمی‌شود، مشکلی که در لباس‌های آستین‌ کوتاه گاهی دیده می‌شود یا اینکه در هوای سرد، گرمای بیشتری ایجاد می‌کند. البته این مزیت بیشتر برای هواداران روی سکوها محسوس است، زیرا بازیکنان حرفه‌ای به لایه‌های حرارتی استاندارد دسترسی دارند.

در مقابل، یک نکته منفی نیز وجود دارد. درآوردن پیراهن آستین بلند هنگام شادی پس از گل دشوارتر است، موضوعی که برای بازیکنانی مانند ریچارلیسون که به درآوردن پیراهن و گرفتن کارت زرد معروف‌ هستند، چندان خوشایند نیست!

در نهایت، مسئله عادت هم مطرح است. برخی بازیکنان مانند انزو فرناندز در چلسی، پیراهن آستین بلند را تنها در صورتی می‌پوشند که بتوانند آستین‌ها را بالا بزنند، کاری که به یک ژست شخصی برای او تبدیل شده است.

انتهای پیام/