به گزارش گروه بینالملل خبرگزاری دانشجو، طبق نظرسنجی که توسط «مؤسسه پژوهشهای امنیت داخلی» وابسته به دانشگاه تلآویو انجام شده است، ۸۶ درصد پاسخدهندگان اعلام کردهاند که از تنشها و شکافهای اجتماعی در داخل سرزمینهای اشغالی بهشدت نگران هستند. این رقم در کنار سایر شاخصها نشان میدهد بحرانهای درونی، نگرانی جامعه صهیونیستی را بیش از تهدیدهای خارجی برانگیخته است.
طبق گزارش روزنامه الشرق الاوسط، ۷۳ درصد ساکنان سرزمینهای اشغالی نیز نسبت به تهدیدهای خارجی ابراز نگرانی کردهاند، اما اکثریت معتقدند آنچه موجودیت رژیم صهیونیستی را تهدید میکند، نه صرفاً خطرات بیرونی، بلکه گسست درونی، چنددستگی اجتماعی و بیاعتمادی به ساختار سیاسی است.
در بخش دیگری از این نظرسنجی، سطح اعتماد به نهادهای سیاسی به پایینترین سطح در سالهای اخیر رسیده است و تنها ۳۰ درصد گفتهاند که به کابینه اعتماد دارند، ۳۴ درصد اعتماد بالایی به نخستوزیر ابراز کردهاند و ۴۲ درصد نیز دستگاه قضایی (دیوان عالی) را قابلاعتماد دانستهاند.
همچنین ۵۹ درصد از پاسخدهندگان معتقدند تصمیمهایی که در سطح سیاسی اتخاذ میشود بیشتر تحت تأثیر منافع شخصی و حزبی است تا منافع عمومی.
این نظرسنجی در کنار دادههای امنیتی منتشرشده از سوی نهادهای اطلاعاتی نشان میدهد جامعه صهیونیستی در حالی با بحران هویتی و اجتماعی مواجه است که وضعیت امنیتی نیز شکننده شده است.
۷۷ درصد از پاسخدهندگان کرانه باختری را بزرگترین تهدید امنیتی دانستهاند و به ترتیب ایران، غزه و لبنان در رتبههای بعدی تهدیدها قرار گرفتهاند.
با این حال، اغلب شهروندان باور دارند اختلافات سیاسی و چندپارگی اجتماعی تهدیدی بزرگتر برای آینده این رژیم ایجاد کرده است.
طبق این نظرسنجی، اکثریت یهودیان همچنان مخالف راهحل سیاسی و گفتوگو برای پایان دادن به نزاع فلسطینی هستند و ۶۱ درصد آنها گزینه راهکار دودولتی را رد کردهاند. این نگاه نشاندهنده افزایش رویکردهای تندرو و دور شدن از راهحلهای دیپلماتیک است.
همچنین ۵۸ درصد رضایت اندک یا بسیار اندک نسبت به توافق آتشبس در غزه دارند، در حالی که ۳۷ درصد رضایت زیاد یا بسیار زیاد ابراز کردهاند.
۴۶.۵ درصد نیز با این استدلال که وضعیت امنیتی شمال سرزمینهای اشغالی نیازمند بازگشت به یک جنگ محدود است، خواستار آغاز جنگ علیه لبنان شدهاند.
با وجود کاهش گسترده اعتماد عمومی به کابینه، دادههای نظرسنجی نشان میدهد بنیامین نتانیاهو همچنان در مقایسه با رقبای اصلی خود -یائیر لاپید، نفتالی بنت و آویگدور لیبرمن- شانس بیشتری برای نخستوزیری دارد؛ موضوعی که بیانگر خلأ گزینههای جایگزین در ساختار سیاسی و ناتوانی جناحهای رقیب در ارائه رهبری قابلقبول است.
این نظرسنجی تصویری از جامعهای نگران، چندپاره و بیاعتماد را ترسیم میکند که بیش از تهدیدهای بیرونی، از فروپاشی داخلی و تشدید بحرانهای اجتماعی و سیاسی بیم دارد.