به گزارش ایرنا، در ابتدای جلسه، یکی از فعالان محیط زیست با گلدان بزرگی از گل به استقبال خانم معاون رئیس جمهور آمد، اما این استقبال نمادین در مقابل وضعیت اسفبار محیط زیست استان، از آب و خاک تا هوا و آلاینده‌ها، به نظر می‌رسید که نمی‌تواند بیانگر مشکلات جدی باشد.
با وجود مشکلات عمیق و چندین ساله محیط زیست استان مرکزی که هر رییس سازمان محیط زیست در دوره خود میراث‌دار آن بوده است، استقبال نمادین با گلدان گل و ابراز تمجید از رییس سازمان، به نوعی نادیده‌گیری واقعیت‌های موجود به شمار می‌آید. جلسه با مدیریت دو نفر از فعالان محیط زیست استان آغاز شد و هر یک از آنان نظرات هماهنگ شده‌ای را در مدت سه دقیقه ارائه کردند. این نظرات شامل تمجید از نام کوچک رییس سازمان محیط زیست “شینا” و اظهارات ملایم درباره اضافه برداشت شرکت املاح معدنی ایران از تالاب میقان بود، در حالی که خسارت‌های این شرکت به محیط زیست اراک به مراتب جدی‌تر از آنچه که بیان شد، بوده است.
تنها یکی از فعالان به مازوت‌سوزی نیروگاه شازند اشاره کرد و این روند را به عنوان خیانت به مردم اراک و شازند خواند. دیگر موضوعات مطرح‌شده شامل خروج خودروهای فرسوده و حمایت از حمل و نقل عمومی بود، اما این سخنرانی‌ها عمدتاً در لحن نرم و ملایم بیان شد.
موضوع مازوت‌سوزی نیروگاه شازند بار دیگر در این جلسه مطرح و پیشنهاد تعطیلی این نیروگاه نیز ارائه شد. جالب توجه است که افرادی که در گذشته بارها از آلودگی هوا انتقاد کرده‌اند، در این نشست با لبخند و آرامش مقابل رییس سازمان حفاظت محیط زیست حضور داشتند و سخنان لطیف‌شان تصویری از هوای پاک و آسمان آبی را به ذهن متبادر می‌کرد، در حالی که در رسانه‌های اجتماعی خود به عنوان پیگیر مسائل زیست‌محیطی استان شناخته می‌شوند.
این وضعیت نشان‌دهنده نیاز به صدای قوی‌تر و جدی‌تر از سوی فعالان زیست‌محیطی برای مطرح کردن مشکلات واقعی و ارائه راهکارهای مؤثر است.
انتظار می‌رفت تشکل‌های محیط زیست که خود را نماینده مردم می‌دانند، با جدیت بیشتری به بیان مشکلات هوای اراک بپردازند و خواستار تعیین تکلیف آلاینده‌های موجود در این شهر شوند.
فعالان زیست‌محیطی با سابقه می‌توانستند به جای استقبال نمادین با گلدان گل، برنامه‌های کوتاه‌مدت و بلندمدتی را برای بهبود وضعیت محیط زیست استان، به ویژه اراک، ارائه دهند. ارائه راهکارهایی مانند اجرای طرح‌های ترسیب کربن، استفاده از فیلترهای مناسب برای صنایع آلاینده، و بهره‌گیری از تجربیات موفق کشورهای دیگر در زمینه بیابان‌زدایی و ترمیم فضای سبز می‌توانست به نحو مؤثری به کاهش مشکلات زیست‌محیطی کمک کند.
علاوه بر این، موضوع تأثیر آلاینده‌ها بر بارندگی نیز از مسائل مهمی است که در این نشست نادیده گرفته شد، در حالی که استان با کم‌آبی شدید و انبوه آلاینده‌ها مواجه است که مانع از بارش مناسب می‌شود. به نظر می‌رسد که نیاز به توجه بیشتری به این مسائل و ارائه راهکارهای عملی احساس می‌شود.
با توجه به اینکه رییس سازمان محیط زیست کشور در اراک زندگی نمی‌کند، ممکن است از وضعیت کیفیت هوای این شهر و نگرانی‌های مادران شاغل که فرزندان خود را به مهدهای کودک می‌برند، بی‌خبر باشد. همچنین، اعتماد مردم به ایستگاه‌های سنجش آلودگی هوای اراک کاهش یافته است، زیرا تجربیات روزمره و ناراحتی‌های ناشی از آلودگی هوا، واقعیت‌های ملموس‌تری نسبت به گزارش‌های این دستگاه‌ها به شمار می‌آید.
به نظر می‌رسد که فعالان زیست‌محیطی استان نتوانسته‌اند به خوبی دغدغه‌های جامعه را منتقل کنند و ممکن است زمان آن رسیده باشد که فرصت بیشتری به افراد جدید و با انگیزه‌تر داده شود. جامعه مدنی به فعالان اجتماعی تازه‌نفسی نیاز دارد که با جدیت بیشتری به پیگیری حقوق مردم بپردازند و در راستای ایجاد تغییرات مثبت در محیط زیست تلاش کنند. در این شرایط، همکاری و همراهی مردم‌نهادها می‌تواند به بهبود وضعیت محیط زیست و ایجاد فضایی سالم‌تر برای تنفس کمک کند.
کلام آخر:
به عنوان یک خبرنگار و نماینده مطالبات مردمی، باید به اطلاع خانم رییس برسانم که وضعیت محیط زیست استان مرکزی به شدت نگران‌کننده است. مردم انتظار دارند که با نگاه ویژه‌ای به این موضوع پرداخته شود و تیمی از متخصصان برای ترمیم محیط زیست استان تشکیل شود تا از وضعیت بحرانی آن جلوگیری شود.
هوای اراک به مرزهای خطرناکی رسیده است و بر اساس اظهارات دکتر صدیقی در شورای شهر، تجمیع آلاینده‌ها در این شهر بی‌نظیر است. این موضوع نیازمند توجه فوری و اقداماتی مؤثر برای بهبود وضعیت آلودگی هوای اراک است. همکاری و همراهی مردم‌نهادها در این مسیر بسیار ارزشمند خواهد بود و می‌تواند به بهبود شرایط زیست‌محیطی کمک کند.