طرفداری | درحالی که انتظار میرفت تیاگو موتا بتواند به سبک خستهکننده یوونتوس در سالهای اخیر جان تازهای ببخشد، تیم تحت هدایت او نیز نتوانسته چنگی به دل هواداران بزند.
با توقف برابر بولونیا، یوونتوس حالا تنها در دو بازی از ده بازی آخر خود پیروز شده است؛ تیم تحت هدایت تیاگو موتا زیاد مساوی میکند و از نظر سبک بازی نیز درخشش قابل توجهی ندارد. پیش از شروع فصل و از بین تمام تیمهایی که در این فصل سری آ حاضرند، یوونتوس بیش از سایرین، علاقهمندان را نسبت به خود کنجکاو کردهبود. این موضوع اصلاً غیرمنتظره نیست، زیرا یوونتوس تیمی است که بیشترین تعداد طرفداران را در ایتالیا دارد و انتظارهای زیادی که از این تیم میرود، فراتر از مسائل معمول هواداری است.
«بانوی پیر» دوباره جذاب شده بود و طبق نظر بسیاری، این تیم همه چیز را برای تبدیل شدن به مدعی کسب تمام جامها، دراختیار داشت. یوونتوس در بازار نقل و انتقالات فعالیت بسیاری داشت و میتوان گفت که ترکیب این تیم دچار تحولی اساسی شد. جونتولی و همکارانش بازیکنان برجسته و خوبی را جذب کردهبودند و همچنین اختیار فنی تیمشان را به یکی از بهترین مربیان نسل جدید یعنی تیاگو موتا سپردند. انتظاری که از تیاگو موتا میرفت، این بود که یک تیم با پتانسیل بالا را شکل دهد و آن را با استفاده از ایدههای مدرن و بازی جذاب به فراتر از مرزهای خود برساند. امیدها و بلندپروازیها زیاد بود، اما امروز از آن شور و شوق چیزی باقی نمانده است. یوونتوس جذاب بازی نمیکند، نمیتواند پیروز شود و درحالی که تصور میشد برای کسب اسکودتو رقابت کند، این دوئل را به تیمهای دیگر واگذار کردهاست.
آنفلوانزای تساوی!
با آغاز زمستان، به نظر میرسد که یوونتوس نیز از بیماریهای این فصل در امان نمانده و به آنفلوانزای «تساوی» مبتلا شدهاست. زمان مشخص خواهد کرد که آیا این یک بیماری فصلی است یا خیر، اما این چنین حس میشود که پیشرفت و آسیبهای این بیماری، کمی جدیتر از آن چیزی است که در ابتدا به نظر میرسید. اعداد بهطور قطع گواه این واقعیت هستند: از پانزده بازیای که یوونتوس تا اینجای لیگ انجام داده، 9 بازی با تساوی به پایان رسیده است که این خود یک رکورد بهشمار میرود. در تاریخ یوونتوس، این تیم هیچگاه در پانزده هفته ابتدایی فصل اینقدر مساوی نکرده بود و تنها دو بار (در فصول 66-1965 و 81-1980) به ۸ تساوی در همین تعداد بازی رسیده بود. یوونتوس همچنین سه بازی اخیر خود را با تساوی به پایان رسانده است و این باعث افت شدید عملکرد تیم شده است، چرا که تیمهای بالای جدول اکثر امتیازات ممکن را درو میکند، اما یوونتوس محصولی برای ارائه و رقابت با دیگران ندارد.
آیا میتوان روند عجیب و بد یوونتوس در هفتههای اخیر را صرفاً «یک دوره ضعیف موقت» توصیف کرد؟ شواهد میگویند «نه». اگر به تمامی رقابتهای این فصل نگاه کنیم، تعداد تساویهای متوالی یوونتوس در هفتههای اخیر به چهار بازی میرسد (که یکی از آنها مقابل استون ویلا با نتیجه ۰-۰ بوده است) و تعداد این توقفها در کل فصل، به ۱۱ مورد در ۲۰ بازی رسمی میرسد. این تعداد برای تیمی که اهدافی بزرگ دارد، بیش از حد زیاد است.
مقایسهها شروع میشوند
مقایسه فصلها و سالهای مختلف امری اجتنبناپذیر است، عملکرد تیم تیاگو موتا باعث شده که ذهن هواداران یوونتوس بیش از قبل به سمت مقایسه برود. چرا؟ چون در اغلب مقاطع فصل قبل، هواداران یوونتوس ماسیمیلیانو الگری را هدف انتقاد قرار میدادند و به نمایشهای تیم او، حمله میکردند. بسیاری معتقدند که یوونتوس تحت هدایت الگری ضعیفتر و منفعلتر از یوونتوس کنونی بود، با این حال، تیم الگری چندین ماه در کورس قهرمانی بود و جدیترین رقیب اینتر در راه فتح اسکودتو به شمار میرفت، خصلتی که تیم تیاگو موتا از آن هم محروم است! آمار و ارقام در این زمینه بسیار بیرحماند: یک سال پیش، در این مقطع فصل، تیم الگری ۹ امتیاز بیشتر از تیم موتا داشت و به اهدافی چشم دوخته بود که اکنون دور از دسترس به نظر میرسند. آن یوونتوس پس از مدتی روند نزولی پیدا کرد، اما حداقل تا پایان سال ۲۰۲۳ عملکردی در حد انتظار از یک تیم بزرگ مانند یوونتوس داشت.
اگر کمی جزئیتر نگاه کنیم، از فصل 12-2011 به بعد، فقط یکبار یوونتوس عملکرد ضعیفتری از تیم موتا در همین تعداد بازی داشتهاست (در فصل 22-2021 با الگری، ۲۴ امتیاز. تیم تیاگو موتا تاکنون 27 امتیاز کسب کردهاست)، در حالی که در فصل 16-2015، یوونتوس امتیازات مشابهی را نسبت به امسال کسب کردهبود؛ تیمی که تحت هدایت الگری در پایان فصل قهرمان شد. جالب است بدانید که حتی آندره آ پیرلو در فصل 22-2021، تا این مقطع فصل، 3 امتیاز بیشتر از تیاگو موتا کسب کردهبود.
یوونتوس راه پیروزی را فراموش کردهاست
تعداد زیاد تساویها بهطور واضحی منجر به پیروزیهای کمتر میشود. اگر فقط ده بازی آخر یوونتوس در تمام رقابتها را در نظر بگیریم، این تیم تنها در دو بازی موفق به کسب سه امتیاز کامل شده است: در لیگ، در خانه اودینزه و در دربی مقابل تورینو. در این بازه زمانی، یووه هفت بازی را با تساوی به پایان رسانده و تنها یک بازی را با شکست پشت سر گذاشتهاست (در خانه برابر اشتوتگارت در لیگ قهرمانان). تیم موتا طی این بازیها، در مجموع ۱۶ گل زده و ۱۳ گل دریافت کرده است. درست است که یوونتوس خیلی کم شکست میخورد و تنها تیم بدون باخت در سری آ است، اما این امر چندان مفید نیست اگر نتوانی مانند رقبای مستقیم خود که به دنبال قهرمانی هستند، پیروز شوی.
شدتگرفتن انتقادات از تیاگو موتا
همانطور که همیشه در اینگونه مواقع اتفاق میافتد، مربی اولین چهرهای است که توسط هواداران و کارشناسان زیر سوال میرود. اگر در گذشته، ماسیمیلیانو الگری به دلیل سبک بازیاش (یا به گفته برخی، عدم وجود سبک بازی) به شدت انتقاد میشد، در حال حاضر نمیتوان از تیاگو موتا دفاع کرد. در این فصل، علیه مربی جدید یوونتوس حداقل دو انتقاد اصلی وجود دارد: اول اینکه او برای این هدف انتخاب شده بود که بیاید و سبک بازی مدرن و جذاب را به یوونتوس تزریق کند، دوم اینکه امروز تماشای عملکرد یوونتوس دیگر هیجانانگیز نیست. یوونتوس تیاگو موتا اینروزها شبیه یک «پروژه ناتمام» است. کم حمله میکند و حتی در دفاع نیز از استحکام ابتدایی فصل خود فاصله گرفته است. با توجه به پیشبینیها، انتظار میرفت که تیم تیاگو موتا نمایشهای بهتری را ارائه کند.
در دفاع از موتا که باید از تلاشهایش برای بازیدادن به جوانان قدردانی کرد، باید گفت که در هفتههای اخیر، او تیمی را هدایت کرده که به دلیل مصدومیتهای فراوان دچار مشکل شده و عملاً هیچگاه تمام نفرات خود را در اختیار نداشته است، اما این دردسرها باید با ارائه بازیهای بهتر حل شود که در حال حاضر خبری از آن نیست. بنابراین، یوونتوس هنوز راه طولانیای در پیش دارد اما نیاز به یک تغییر بزرگ نیز در این تیم احساس میشود. یوونتوس اکنون ۷ امتیاز از آتالانتای صدرنشین فاصله دارد و این فاصله ممکن است در صورت پیروزی ناپولی برابر لاتزیو به ۸ امتیاز برسد. شاید دیگر این فاصله برای داشتن امید واقعی به قهرمانی بسیار زیاد باشد.