بایرن مونیخ کار خیلی سختی برای شکست پاریس در زمین خودش نداشت.
در شبی که پاریس هیچ برنامهای به جز پرس از بالا برای حمله کردن روی دروازه بایرن نداشت اما از آن طرف بایرن مونیخ توانست موقیعت های زیادی را روی دروازه حریف فرانسوی خود ایجاد کند. باواریایی ها در کل بازی 18 شوت به سمت دورازه پاریس زدند که 7تای آن ها داخل چارچوب بود و xG 2.21 را در مجموع تولید کرد. تیم انریکه که علاوه بر اینکه پلنی برای حمله کردن نداشت، در دفاع هم به علت پرس از بالای مهاجمانش، خط دفاع این تیم هم عملکرد مناسبی را از خود به نمایش نگذاشت و اگر دو وینگر سریع بایرن یعنی کومان و سانه و همینطور جمال موسیالا، دقت بیشتری در ضربات آخر خود داشتند، نتیجه سنگین تری رقم میخورد. تنها گل این مسابقه روی ضربه کرنری که کیمیچ کرنرش را به داخل دروازه پاریس ارسال کرد و با مزاحمتی که موسیالا برای دروازه بان این تیم ایجاد کرده بود، این دروازه بان نتوانست توپ را کامل دفع کند و در نهایت مدافع کرهای بایرن گل را به ثمر برساند.
تیم هایی که انریکه هدایت کرده است به پوزیشنال پلی معروف است و به طور معمول در هر مسابقه تعداد پاس های زیادی را رد و بدل میکردند، در این بازی حدود 150 پاس کمتر از حریف آلمانی خود دادند. در آن روی سکه هم تیم کمپانی که بازی نسبتا قابل قبولی را از خود به نمایش گذاشت، با این شکل و روش بازی و وضعیت بدنی بعضی از بازیکنان تیمش که زیاد جالب نبود، اگر مقابل تیم های به مراتب قدرتمندتری قرار بگیرد، قطعا به مشکلات بزرگی برخورد خواهد کرد.
نکته آخر در مورد دو تیم این است که انریکه با شکل و روش بازی نه تنها پیشرفتی را در تیمش ایجاد نمیکند، بلکه مسیر پسرفت را به سرعت طی خواهد کرد اما در مورد بایرن، شاید با بهتر شدن وضعیت بدنی تیمش، یکی از مشکلات تیمش را حل شود.