یدالله رحمانی افزود: اشعار محلی او در ۲ قالب غزل و مثنوی سروده است و زیبایی سخن او همراه با سادگی اش باعث دلنشینی و نشر شعرش شده است به نحوی که در حافظه ایلی و فرهنگی استان از او چهره ای ماندگار ساخته است.
وی تاکید کرد: نوگویی و نوگرایی را امری پسندیده می دانست اما خود به شعر سنتی توام با نوآوری و خلاقیت پایبند بود.
استاندار کهگیلویه و بویراحمد تاکید کرد: به طور تقریبی ۱۰ هزار بیت شعر سرود و شعر را در بویراحمد همزاد با جامعه عشیره ای می پنداشت. لبخند زیباترین تخلص شعر اوست زیرا همه را با لبخندهایش و زیبایی‌های سخنش آشنا کرده بود.
رحمانی بیان کرد: او از تقلید به دور بود و نمودهای شعری اش را سمبل های اسطوره ای شاهنامه ای منظومه های بزمی سترگ کوه دنا و تصاویر ایلی چون کوچ، تفنگ، اسب و عاطفه تشکیل می داد.
استاندار کهگیلویه و بویراحمد ابراز کرد: او جزو اولین نفراتی بود که در حوزه دفاع مقدس در استان دست به قلم زد و به سروده هایی در زمینه دفاع مقدس ورود کرد.
آن مرحوم تا آخرین لحظات عمر پربار خویش همواره در حال اعتلای شعر آئینی و غزل بود و مجموعه آثارشان همچون برگ زرینی در کارنامه هنر و فرهنگ این استان و کشور می‌درخشد.
وی از مردم استان که دربدرقه این شاعر در مراسم تشییع و بدرقه مرحوم حضور پر رنگی داشتند تقدیر کرد و افزود: جایگاه فرهنگ و هنر و انسان های فرهیخته در اذهان مردم استان کهگیلویه و بویراحمد ویژه است.
به گزارش ایرنا، پیکر مطهر فریدون داوری در کنار المان قلم و کتاب پارک شهید دستغیب دهدشت به خاک سپرده خواهد شد.
زنده یاد استاد داوری آغاز گر سرودن غزل و طنز های محلی استان، صاحب آثار ایل احساس(شعر)، از هر خرمن خوشه ای (شعر)،جاودانه های عشق(نثر)، ایل خورشید و شروه های لاله های سرخ است.
همچنین وی شاعر برگزیده جشنواره فجر ۱۳۸۶، کتابخوان نمونه کشوری در سال۱۳۸۷ و دارای چهار دیپلم افتخار ملی و دارای ۳۶ لوح تقدیر است. هفت مقاله بر گزیده علمی وپژو هشی بخشی از کارنامه علمی و فرهنگی این چهره ماندگار است.
کسب رتبه نخست کنکور تربیت معلم، کسب رتبه ۲ در کنکور سراسری و ورود به دانشگاه شیراز از جمله سوابق تحصیلی داوری است که پس از تحصیل، سمت های امور تربیتی آموزش و پرورش دهدشت، مدیر آموزش دانشگاه پیام نور، رئیس اداره ارشاد اسلامی شهرستان گچساران و معاون اداره کل فرهنگ وارشاد اسلامی استان را در کارنامه کاری خود داشت.
"فریدون داوری"متولد سال ۱۳۴۱ در روستای "پُشته زیلایی" از توابع دهدشت(مرکز شهرستان کهگیلویه) است که حدود ۱۰ هزار بیت شعر دارد.
شعرهای این شاعر کهگیلویه و بویراحمد از سوی خوانندگان لر تبار از جمله کورش رضوانی، کورش اسدپور و سایر هنرمندان مورد استفاده قرار گرفته است.