به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، حضرت خَدیجَه دختر خُوَیلِد مشهور به خدیجه کبری سلام‌الله علی‌ها نخستین همسر رسول الله صلی الله علیه و آله و مادر حضرت زهرا سلام الله علی‌ها است. این بانوی بزرگوار قبل از بعثت با پیامبر (ص) ازدواج کرد و اولین زنی است که به ایشان ایمان آورد.

رسول خدا (ص) از خدیجه دو پسر به نام‌های قاسم و عبدالله و چهار دختر به نام‌های زینب، رقیه، ام‌کلثوم و فاطمه سلام‌الله علی‌ها داشت؛ بنابراین همه فرزندان پیامبر (ص) به جز ابراهیم، از خدیجه (س) بودند.

خانواده‌‏اى که‏ خدیجه را پرورش داد، از نظر شرافت ‏خانوادگى و نسبت‏‌هاى ‏خویشاوندى، در شمار بزرگ‌ترین قبیله‌‏هاى عرب جاى داشت. این ‏خاندان در همه حجاز نفوذ داشت. آثار بزرگى و نجابت و شرافت ازکردار و گفتار خدیجه پدیدار بود. وجود ویژگی‌های آسمانی این بانوی بزرگوار و نیز نسب پاک ایشان سبب شد خداوند به او چنین توفیقی دهد که بانوی برترین خلق خدا و مادر سیدة نساء العالمین شود.

وجود ویژگی‌های تحسین برانگیز در حضرت خدیجه (س) او را مقرب درگاه الهی و محبوب پیامبر (ص) قرار داد تا جایی که آن حضرت در تفسیر آیه ۲۷ و ۲۸ سوره مطففین آنجا که خداوند می‌فرماید «وَ مِزاجُهُ مِنْ تَسْنیمٍ؛ و [ این باده ناب مُهر و موم شده]آمیخته‌‏اى از «تسنیم» است‏»، «عَیْناً یَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ؛ همان چشمه بهشتی که مقربان از آن می‌نوشند.» حضرت خدیجه (س) را یکی از مقربان معرفی کرده و فرمود: «آن (باده بهشتی) بهترین نوشیدنى بهشت است که آل محمد از آن مى‌‏نوشند و آنان هستند که مقربان و سابقان هستند: رسول اللَّه و على بن ابى‌طالب و فاطمه و خدیجه و فرزندان آن‌ها که از نظر ایمان پیروانشان بوده‌‏اند، این نهر از بلندی‌هاى قصر بهشتى آن‌ها فرو می‌ریزد؛ هُوَ أَشْرَفُ شَرَابٍ فِی الْجَنَّةِ یَشْرَبُهُ مُحَمَّدٌ وَ آلُ مُحَمَّدٍ وَ هُمُ الْمُقَرَّبُونَ‏ السَّابِقُونَ‏ رَسُولُ اللَّهِ وَ عَلِیُّ بْنُ أَبِی طَالِبٍ وَ الْأَئِمَّةُ وَ فَاطِمَةُ وَ خَدِیجَةُ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَیْهِمْ وَ عَلَى ذُرِّیَّتِهِمْ الَّذِینَ اتَّبَعُوهُمْ بِإِیمَانٍ تُسَنَّمُ‏ عَلَیْهِمْ مِنْ أَعَالِی دُورِهِمْ.» (تأویل الآیات الظاهرة فی فضائل العترة الطاهرة، ص ۷۵۳)