محسن وظیفه
جام جهانی کشتی آزاد همانگونه که از قبل هم قابل پیش‌بینی بود با قهرمانی آزاد کاران ایران به پایان رسید. تیم ملی کشتی آزاد ایران با درخشش کشتی‌گیران جوان و آینده‌داری که در ترکیب خود داشت ابتدا توانست با اقتدار آذربایجان را از پیش رو بردارد و در ادامه هم با راهیابی به فینال آمریکا که میزبان مسابقات بود را با اقتدار برای اولین بار در فینال شکست داد و عنوان قهرمانی را کسب کرد. این قهرمانی مهم و بجا بود. تیم‌های کشتی آزاد ایران با آمریکا تاکنون 5 بار در مرحله فینال مسابقات جام جهانی با یکدیگر مسابقه دادند که برای اولین بار در این 5 فینال کشتی ایران توانست به‌عنوان قهرمانی برسد. برای اولین بار در سال 1994 و در مسابقاتی که به میزبانی ادمونتون کانادا برگزار می‌شد کشتی آزاد ایران در فینال به آمریکا رسید اما با شکست، کشتی‌گیران ایران تشک مسابقه را ترک کردند. در ادامه سه بار پیاپی هم در فینال با آمریکایی‌ها روبرو شدیم که هر سه بار بازنده بودیم و سه شکست متوالی در کارنامه ما ثبت شد. اولین این سه گانه در سال 1999 بود که در شهر آپوکن آمریکا برگزار و با قهرمانی یانکی‌ها همراه شد. در دوره بعد هم شهر‌های فیرفاکس و بالتیمور ایالت متحده میزبان مسابقات جام جهانی 2000 و 2001 بودند که با قهرمانی آمریکا به اتمام رسید. چهار فینال که هر چهاربار ما مغلوب آمریکا شدیم. فینال پنجم اما در سالن فوروم شهر لس آنجلس برگزار شد؛ فینالی متفاوت از هر 4 فینال قبلی که ما بازنده بودیم. این بار جوانانی ششدانگ و قابل از ایران به دوبنده تیم ملی رسیده بودند که در نهایت هم با قهرمانی همین جوانان آینده ساز کشتی به پایان رسید؛ پیروزی 5 - 3 ایران بر آمریکا آن هم با کشتی‌گیران جوان و جویای نامی که با شکست دادن قهرمانان جهان و المپیک نام خود را پر آوازه کردند. ایران با این برد که برای اولین بار در فینال مقابل آمریکا رقم می‌خورد، ششمین قهرمانی را کسب کرد که چهارمین قهرمانی پیاپی بود. یک برد شیرین و خاطره انگیز که البته نباید باعث شود فراموش کنیم این مسابقات جام جهانی پیش در آمدی است برای مسابقات جهانی که باید در آمریکا برگزار شود. به هیچ عنوان این مسابقات نمی‌تواند قابل قیاس با مسابقات جام جهانی باشد اما با کمی کسب تجربه این تیم می‌تواند یک تیم ششدانگ و کامل در رقابت‌های جهانی باشد و افتخار آفرینی کند. موفقیت در یک میدان مهم و اصیل می‌تواند دلنشین باشد.

آذربایجان زمینگیر شد

کشتی‌گیران شایسته ایران ابتدا آذربایجان را در پیش رو داشتند که تقریبا با تمامی ترکیب خود راهی این مسابقات شده بودند. آنها ابتدا یک جوان را مقابل رحیمی قرار دادند که نتوانست راه به جایی ببرد. در وزن 61 کیلوگرم بهنام احسان پور که بعد از 4، 5 سال پشت خط ماندن به تیم ملی رسیده بود توانست با استفاده از تکنیک و انگیزه بالای خود حاجی علی اف را که مدال طلای جهان در سال 2014 را با غلبه بر اسماعیل پور کسب کرده بود از پیش رو بردارد تا اولین اتفاق خوب در این مسابقات رخ بدهد.
پیروزی کشتی‌گیری که هنوز مشخص نیست نفر اول این وزن باشد یا نه بر قهرمان جهان، از آذربایجان یک اتفاق مهم و ویژه است؛ البته مشخص بود که علی اف هنوز با روزهای خوب خود فاصله زیادی دارد اما با این حال این اتفاق هیچ چیزی از ارزش‌های احسان‌پور کم نمی‌کند و البته همزمان با تماشای این درخشش احسان پور این سوال مطرح شد که چرا این کشتی‌گیر با استعداد این سال‌ها را آسان از دست داد؟ بعد از احسان‌پور نوبت به سید احمد محمدی رسید تا طغرل عسگراف کشتی‌گیری که قهرمان المپیک لندن بود را زمینگیر کند. عسگراف در لندن فوق‌العاده خوش درخشید و در فینال مرحوم کودوخوف روس را شکست داد تا مدال طلای المپیک را از آن خود کند.
سیداحمد محمدی در این مسابقه 14 امتیاز گرفت تا نشان دهد که می‌تواند کارهای بزرگتری را انجام بدهد. در وزن 70 کیلوگرم نوبت به حسن یزدانی رسید. یزدانی در این مسابقه‌ها نشان داد که جام جهانی برای او کوچک بود و می‌تواند خیلی زود در مسابقات جهانی دست به کارهای بزرگی بزند. در 74 کیلوگرم هم که تکمیل کننده پیروزی‌های ایران بود مرتضی رضایی قلعه توانست جبرییل حسن اف نفر سوم جهان را شکست دهد. در وزن 86 کیلوگرم و 125 کیلوگرم هم دو برد برای ایران به دست آمد که میثم مصطفی جوکار و پرویز هادی آن را به دست آوردند تا راهی دیدار نهایی مقابل آمریکا شویم. موضوع مهم در مسابقه با آذربایجان، شکست رضا یزدانی مقابل شریف اف بود که بسیار دور از انتظار بود. البته یزدانی با مصدومیت کمر مواجه بود اما واقعیت این است که او شکست توجیه ناپذیری را خورد، به همین دلیل در مسابقه با آمریکا محمدیان مقابل جک وارنر قرار گرفت.

زانو زدن یانکی‌ها در خانه

در مصاف با آمریکا که رقابت برای قهرمانی بود، حسن رحیمی اولین برد از 5 برد ایران را کسب کرد. او در یک مسابقه سخت مقابل تونی راموس قرار گرفت و با توجه به اینکه 5 - 5 مساوی بود رحیمی به دلیل کسب امتیازات درشت برنده شد. برد دوم ایران را احسان پور به دست آورد.
او بعد از برتری مقابل علی‌اف که قهرمان جهان بود این بار اسکات دارنده برنز المپیک را شکست داد. احسان پور با این کشتی‌های خود فقط حسرت و افسوس را به همراه آورده که چرا قدر خود را در این سال‌ها نمی‌دانسته! کشتی ایران و آمریکا بر خلاف همه مسابقاتی که در سال‌های اخیر با این کشور داشتیم این بار مهم و حساس بود و به همین دلیل هر لغزشی می‌توانست برای تیم ایران خطرناک باشد. به همین دلیل هم شکست اسماعیل‌پور مقابل برنت مت کالف کار را برای ما سخت کرد.
نتیجه این کشتی 3- یک شد که این نتیجه در همان سه دقیقه اول ثبت شد اما در سه دقیقه دوم مسعود زورش به کشتی‌گیر آمریکایی نرسید تا اولین شکست ما رقم بخورد. برای دیدن برد سوم خیلی منتظر نماندیم اگر چه خستگی بیدار ماندن از شب تا صبح به همه غلبه کرده بود اما دیدن هنرنمایی‌های حسن یزدانی به این خستگی می‌ارزید! یزدانی یک بار دیگر توفانی روی تشک حاضر شد. یک کشتی سخت و پر افت و خیز که در نهایت با برتری سه بر یک مقابل مارابل همراه شد.
این برد برای ایران مهم بود چرا که همچنان حاشیه امنیت را ایجاد می‌کرد. بعد از یزدانی، رضایی قلعه روی تشک آمد اما حریف او جردن باروس بود که خیلی زود رضایی را 10 - صفر کرد تا آمریکا در شرایط خوبی قرار بگیرد. با این نتیجه کشتی‌ها کمی سخت شد اما این سختی فقط چند دقیقه طول کشید چرا که میثم مصطفی جوکار توانست با نتیجه 12 - 2 مقابل کلیتون فاستر به برتری برسد.
میثم هم روزهای عجیبی را تجربه می‌کند؛ سال‌ها دوری از تیم ملی و حالا بازگشت با قدرت تمام! باز هم باید حسرت روزهای از دست رفته را خورد. در وزن 97 کیلوگرم محمد حسین محمدیان می‌توانست کار را تمام کند اما مقابل جک وارنر 3 - 3 شکست خورد تا زحمت قهرمانی را کمیل قاسمی به دوش بکشد. کمیل با غلبه بر زاک ری توانست اولین برد ایران مقابل آمریکا در فینال مسابقات جام جهانی را رقم بزند و چهارمین قهرمانی هم به ایران بیاید.