روز نخست از رقابت‌های گروه «ب» نوزدهمین دوره مسابقات تکواندو لیگ برتر ، روز گذشته (پنجشنبه 25 دی‌ماه) در خانه تکواندو برگزار شد.
مسابقاتی که تحت تاثیر رفتار تاسف بار هادی ساعی پرافتخارترین ورزشکار تاریخ رشته تکواندو و برخورد فیزیکی او با مصطفی بابایی دبیر سازمان لیگ تکواندو، تبدیل به نقطه سیاهی در تاریخ این رشته شد.
ساعی در حالی به بهانه دیر اعلام شدن خیر مقدم بابت حضورش در سالن به یکی از مسئولان برگزاری مسابقات لیگ برتر سیلی زد که علاوه بر مسئولیت مدیریت فنی تیم ملی تکواندو؛ ریاست کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک را نیز برعهده دارد و ظاهرا به عنوان الگو در ورزش ایران و رشته تکواندو شناخته می‌شود. الگویی که با رفتار غلط خود تمام باورهای جوانان حاضر در سالن مسابقات را بر باد و نشان داد تفاوت قهرمان بزرگ بودن با پهلوانی بسیار زیاد است و او هنوز در ابتدای این مسیر نیز قرار ندارد. قهرمانی که با رفتار خود نشان داد که به هیچ عنوان شایستگی ریاست کمیسیون ورزشکاران کمیته ملی المپیک را ندارد و به نماینده شایسته‌ای برای ورزشکاران کشورمان در این کمیته نیست چرا که یک بزن بهادر و الگوی پوشالی نمی‌تواند در ورزش ایران تصمیم‌گیر مناسبی باشد.
این رفتار تاسف بار در حالی اتفاق افتاد که اصلی‌ترین اصل ورزش، احترام است و در منشور کمیته بین‌المللی المپیک نسبت به آن تاکید شده است. اصول اخلاقی که به نظر می‌رسد ساعی نه تنها شناخت دقیقی از آن ندارد، بلکه حتی متوجه جایگاهش در ورزش ایران نیست. قهرمانی که از یک طرف خانه تکواندو را خانه خود می‌داند، اما از طرف دیگر برای حضور در خانه‌اش هر بار یک رفتاربچه‌گانه و دور از منطق انجام می‌دهد.
ساعی بعد از اتفاقات روز گذشته به جای عذرخواهی از رفتار زشت خود، مدعی شد که برخورد فیزیکی با دبیر سازمان لیگ نداشته است. این در حالی است که بسیاری از حاضر در سالن خانه تکواندو نه تنها با چشمان خود نظاره‌گر سیلی او بر گوش مصطفی بابایی بودند، بلکه با گوش‌های خود نیز الفاظ زشت او را شنیدند. ساعی حتی اعتقاد داشت باید در وسط سالن خانه تکواندو بر صورت بابایی سیلی می‌زد تا او نه تنها «رفتار درست» را یاد بگیرد، بلکه درس عبرتی برای دیگران باشد. «رفتار درستی» که او به عنوان یک قهرمان در یاد دادنش به جوانان و جامعه ورزش در انجام آن به شدت ناتوان است. ساعی پس از درگیری‌اش با دبیر سازمان لیگ، خبرنگار تسنیم را نیز بی‌نصیب نگذاشت و به وی بی‌احترامی کرد.
قهرمان ورزش ایران در حالی از اصول اخلاقی صحبت می‌کند که به نظر می‌رسد در دوران قهرمانی، حضور در شورای شهر و کمیسیون ورزشکاران کمیته المپیک حتی ذره‌ای از آن را یاد نگرفته و هر چه بیشتر از سکوهای قهرمانی بالاتر رفته، به جای افتادگی، به درجه غرور و تکبر خود افزوده است. غرور بیش از اندازه‌ای که به او اجازه اعتراف به اشتباه را نمی‌دهد و این حق را برای خودش قائل می‌شود در خانه تکواندو بر صورت مسئولان این رشته سیلی بزند.
سیلی روز گذشته ساعی بر صورت دبیر سازمان لیگ تکواندو یک اتفاق ساده نبود و از سیدمحمد پولادگر به عنوان رئیس فدراسیون تکواندو که همواره رعایت اصول اخلاقی را از کسب عناوین قهرمانی بالاتر می‌داند، انتظار ورود به این موضوع و برخورد جدی می‌رود. عدم برخورد و مماشات با این رفتار زشت قطعاً در آینده در تکواندو ایران تبدیل به اپیدمی می‌شود و دیگر سنگ روی سنگ بند نخواهد شد. وقتی مدیرفنی تیم ملی به خود اجازه برخورد فیزیکی با دیگران را می‌دهد، چه انتظاری از قهرمانان جوان وجود دارد که در آینده این رفتار را با مربیان و پیشکسوتان این رشته انجام ندهند و روزی به گوش فردی مثل ساعی سیلی نزنند؟
علاوه بر فدراسیون تکواندو، نیاز به ورود وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک نیز به شدت احساس می‌شود تا یک بار همیشه ثابت شود که اصول اخلاقی نه تنها در شعار بلکه در عمل نیز در ورزش ایران از کسب کلکسیونی از افتخارات بالاتر است.