معاون حمل و نقل شهرداري تهران با انتقاد از شرايط آلودگي هوا گفت: دولت‌ها در 10 سال اخير اراده‌اي براي توسعه حمل و نقل عمومي‌نداشتند.
سيد جعفر تشکري‌هاشمي‌در گفت‌وگو با ايسنا، با اشاره به وضعيت آلودگي هواي پايتخت با بيان اينکه بارها و بارها اعلام کرده‌ايم که آلودگي هوا، مهمترين چالش تهران است که اگر تداوم پيدا کند به يک فاجعه ملي بدل مي‌شود، گفت: بيشترين آلايندگي پايتخت مربوط به منابع متحرک است که در اين ميان خودرو و موتورسيکلت‌هاي فرسوده بيشترين آلودگي را توليد مي‌کنند.
وي با بيان اينکه بايد مشخص شود مسئوليت کاهش آلودگي هواي پايتخت برعهده چه کسي است؟ گفت: بايد مشخص شود که چه کسي و يا کساني تهران را به اين حال و روز انداخته‌اند.
معاون شهردار تهران با طرح اين سوال که چرا مردم پايتخت بايد سالانه صدها گرم ذرات آلاينده را استنشاق کنند؟ ادامه داد: چرا بايد ميزان مرگ و مير و متوفيان بهشت زهرا در روزهاي آلاينده حدود 20 درصد افزايش داشته باشد و از حدود 150 نفر به 180 نفر برسد. تشکري‌هاشمي‌با بيان اينکه چرا بايد عزت و کرامت مردم تهران براي سوار شدن به واگن مترو و اتوبوس شلوغ بي آرتي شکسته شود، ادامه داد: دولت 2750 ميليارد تومان وام براي خودروهاي سواري پرداخت کرده است که با آن مي‌توانستيم حداقل 2750 اتوبوس دو کابين وارد ناوگان اتوبوسراني کنيم و حداقل روزانه 5.5 ميليون نفر مسافر را جابجا کنيم.
معاون حمل و نقل شهرداري تهران افزود: دولت‌ها در 10 سال اخير اراده‌اي براي توسعه حمل و نقل عمومي‌نداشتند که اين مسئله جاي تأسف دارد و در اين ميان برخي دولت‌ها آبپاشي با هواپيما و فعال سازي فواره‌ها را راه حل آلودگي هوا مي‌دانستند و به حمل و نقل عمومي‌کمک نمي‌کردند و بعضي دولت‌ها نيز با علم کامل به توسعه حمل و نقل عمومي‌به عنوان تنها راهکار کاهش آلودگي هوا، باز هم کمکي نمي‌کنند و در عوض تزريق ميلياردها وام براي خريد خودروهاي آلاينده را در دستور کار قرار مي‌دهند و اين در حاليست که اين مسئله تنها به ورود ده‌ها هزار خودروي آلاينده و بي‌کيفيت به خيابان‌ها کمک مي‌کند.
تشکري‌هاشمي‌با بيان اينکه کاش به جان کودکان و سالمندان پايتخت به اندازه صنعت خودرو اهميت مي‌داديم، گفت: با شرايط موجود پيش‌بيني روزهاي بدتر از امروز، دور از انتظار نيست.
وي پيشنهاد داد: يک بسته امدادي اضطراري شامل راهکارهاي مقطعي از جنس تصميمات امروز توسط کميته اضطرار کاهش آلودگي هوا در کوتاه‌مدت در نظر گرفته شود؛ اما راه حل نهايي يک بسته کامل حمايتي با محوريت توسعه حمل و نقل عمومي براي طولاني‌مدت در دستور کار قرار گيرد.
∎