به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری دانشجو، قرعه‌کشی جام جهانی ۲۰۲۶ انجام شد و چهار تیم بلژیک، مصر، ایران و نیوزیلند در گروه G قرار گرفتند؛ گروهی متعادل اما با پیچیدگی‌های تاکتیکی فراوان. در این گزارش، به بررسی تیم ملی بلژیک می‌پردازیم؛ تیمی که پس از پایان نسل طلایی‌اش اکنون در حال پوست‌اندازی و بازسازی ساختاری است و با وجود تغییرات بزرگ، همچنان یکی از قدرت‌های اروپا محسوب می‌شود.

برنامه مسابقات گروه G

دور اول
بلژیک – مصر؛ ۲۵ خرداد، ۲۲:۳۰؛ سیاتل
ایران – نیوزیلند؛ ۲۶ خرداد، ۰۴:۳۰؛ لس‌آنجلس

دور دوم
بلژیک – ایران؛ ۳۱ خرداد، ۲۲:۳۰؛ لس‌آنجلس
نیوزیلند – مصر؛ 1 تیر، ۰۴:۳۰؛ ونکوور

دور سوم
مصر – ایران؛ ۶ تیر، ۰۶:۳۰؛ سیاتل
نیوزیلند – بلژیک؛ ۶ تیر، ۰۶:۳۰؛ ونکوور

بلژیک؛ تیمی در حال پوست‌اندازی

بلژیک در مرحله انتخابی جام جهانی نیز مانند یک دهه گذشته عملکردی باثبات داشت. آنها با وجود دو تساوی مقابل مقدونیه شمالی و قزاقستان، در هشت بازی بدون شکست ماندند و یک‌بار دیگر بدون دردسر راهی جام جهانی شدند. آخرین شکست این تیم در مسابقات انتخابی به ده سال قبل بازمی‌گردد و بلژیک طی تمام این سال‌ها نشان داده است که در مسیر رسیدن به تورنمنت‌های بزرگ، یکی از مطمئن‌ترین تیم‌های اروپاست.

پس از ناکامی در جام جهانی ۲۰۲۲ و حذف تلخ از مرحله گروهی، بسیاری این نتایج را پایان «نسل طلایی» بلژیک دانستند؛ نسلی با حضور ستارگانی مثل هازارد، دی بروینه، و کمپانی. اکنون این تیم وارد دوران تازه‌ای شده است؛ دورانی که تلفیقی از ستاره‌های جدید، تغییرات تاکتیکی و بازگشت یک اَبَرسوپراستار است.

پیشینه بلژیک در جام جهانی

بلژیک اولین‌بار در جام جهانی ۱۹۸۶ با کسب مقام چهارم به نقطه اوج رسید. در آن دوره تنها نبوغ مارادونا مانع رسیدن آنها به فینال شد. بازیکن جوان آن زمان، انزو شیفو، به‌عنوان ستاره نوظهور جام معرفی شد.

پس از سال‌ها دوری از سطح اول فوتبال جهان، بلژیک از جام جهانی ۲۰۱۴ دوباره به جمع مدعیان بازگشت. آنها در آن دوره تا یک‌چهارم نهایی بالا رفتند و چهار سال بعد در جام جهانی ۲۰۱۸ روسیه به نیمه‌نهایی رسیدند و سرانجام مقام سوم جهان را کسب کردند؛ بهترین نتیجه تاریخ فوتبال بلژیک.

اما حذف سال ۲۰۲۲ قطر و تنش‌های درون تیم، مهر پایانی بر دوران طلایی این نسل زد.

مربی؛ رودی گارسیا و دوران جدید شیاطین سرخ

پس از پایان کار دومنیک تدسکو، بلژیک سراغ رودی گارسیا رفت؛ مربی شناخته‌شده فرانسوی که سابقه قهرمانی با لیل و رساندن رم به رتبه دوم سری‌آ و رساندن لیون به نیمه‌نهایی لیگ قهرمانان را دارد.

گارسیا به خاطر سبک هجومی، میدان دادن به جوان‌ها و انعطاف‌پذیری تاکتیکی مشهور است. او همچنین پس از تجربه پرحاشیه‌اش در النصر عربستان دوباره به اروپا برگشت تا نامش را احیا کند. انتخاب بلژیک برای مربیگری یک تیم ملی مدعی، نقطه عطفی مهم در کارنامه اوست.

چگونه بازی می‌کنند؟ سیستم ۳-۳-۴ با تفسیر گارسیا

گارسیا برخلاف تدسکو که مدام سیستم تیم را تغییر می‌داد، یک چارچوب پایدار ساخته است:

۳-۳-۴ با عرض زیاد و استفاده حداکثری از وینگرها

او نسل جدیدی از مدافعان را وارد ترکیب کرده است:

• زنو دباس (اسپورتینگ)

• کونی دی‌وینتر (میلان)

• ماکسیم دِکوپر (برایتون)

این بازیکنان جای ستاره‌های قدیمی مثل کمپانی، آلدرویرلد و فرتونگن را پر کرده‌اند.

در عرض زمین نیز بلژیک یکی از غنی‌ترین ترکیب‌ها را دارد:

• جرمی دوکو

• لئاندرو تروسار

• چارلز دکتلار

• الکسیس سائلماکرز

• مالیک فوفانا

گارسیا در این سیستم، سرعت و نبردهای تن‌به‌تن را اساس حملات قرار می‌دهد؛ موضوعی که باعث شده بلژیک تیمی تهاجمی‌تر و نترس‌تر از گذشته باشد.

ستاره اصلی؛ جرمی دوکو

دوکو، وینگر ۲۳ ساله و انفجاری منچسترسیتی، قلب تپنده نسل جدید بلژیک است. او:

• در هر ۸ بازی انتخابی در ترکیب اصلی بود

• ۵ گل زد

• ۳ پاس گل داد

• از چپ و راست به‌طور دائم تغییر پست می‌دهد

دی بروینه همچنان با پاس‌های جادویی‌اش نقش دارد، اما با توجه به سن (۳۵ سالگی در آغاز جام جهانی) و مصدومیت‌های اخیر، دیگر ستاره محوری تیم نیست. اکنون دوران دوکو است.

بازگشت جنجالی تیبو کورتوا

یکی از بزرگ‌ترین نقاط قوت بلژیک، حضور دوباره تیبو کورتوا است. او پس از اختلاف شدید با تدسکو و اعلام عدم بازی در تیم ملی، مدتی از تیم کنار رفت؛ اما با تغییر سرمربی بازگشت و دوباره دروازه را صاحب شد.

کورتوا همچنان یکی از بهترین دروازه‌بان‌های جهان است و بازگشت او، اعتماد به نفس خط دفاعی جوان بلژیک را چند برابر کرده است.

نکته مهم درباره بلژیک

تنش‌های داخلی در سال ۲۰۲۲ هنوز برای فوتبال بلژیک خاطره‌ای تلخ است؛ درگیری دی بروینه با فرتونگن و شکاف‌های رخت‌کن ضربه بزرگی به تیم زد. حالا گارسیا باید علاوه بر بازسازی فنی، انسجام روحی و شخصیت تیمی را هم دوباره بسازد.

بلژیک در جام جهانی ۲۰۲۶ ترکیبی از تجربه و جوانی است:
با کورتوای سرحال، دی بروینه باتجربه و دوکوی انفجاری، این تیم یکی از خطرناک‌ترین رقبای ایران در گروه G محسوب می‌شود. سبک بازی تهاجمی، وینگرهای سرعتی و ثبات تاکتیکی رودی گارسیا بلژیک را تبدیل به تیمی کرده که می‌تواند هر لحظه جریان مسابقه را تغییر دهد.

گروه G برای ایران ساده نخواهد بود؛ اما بلژیک نیز تیمی بدون ضعف نیست. خط دفاعی کاملاً جوان، بار اصلی حمله روی دوش دوکو و احتمال وابستگی بیش از حد تیم به او، از نقاط آسیب‌پذیر شیاطین سرخ است.