به گزارش گروه استانهای خبرگزاری دانشجو، حجتالاسلام و المسلمین علیرضا پناهیان در سخنرانی خود به مناسبت روز دانشجو در دانشگاه علم و صنعت گفت: مسئله اصلی کشور در افراد و جابهجایی مسئولان نیست، مشکل در شیوه حکمرانی و تمرکز قدرت در ساختار دیوانسالار است و تا این روش اداره کشور تغییر نکند، حتی با بهترین مدیران هم مشکلات اصلی دوباره بازتولید میشود.
وی توضیح داد: در جهان امروز دو مدل اصلی برای اداره جامعه وجود دارد؛ دیکتاتوری آشکار مثل برخی کشورهای منطقه و دیکتاتوری پنهان مثل نظامهای لیبرالدموکراسی غرب که در آن سرمایهداران بزرگ و صهیونیستها پشت پرده تصمیمگیر اصلیاند، اما جمهوری اسلامی نه میتواند به سمت دیکتاتوری فردی و حزبی برود و نه میخواهد در هاضمه این نظام سرمایهداری هضم شود.
-
در ادامه حتما بخوانید
مشروح سخنان حجت الاسلام پناهیان در آیین گرامیداشت روز دانشجو + فیلم
پناهیان گفت: راهحل جمهوری اسلامی مردمسالاری دینی با مشارکت واقعی مردم است و رهبر انقلاب سالهاست بر افزایش حضور مردم در سه عرصه تصمیمسازی و تصمیمگیری، نظارت بر مسئولان و اقدام و اجرا تأکید میکنند، اما سیاستهایی مانند اصل ۴۴ قانون اساسی و واگذاری واقعی امور به مردم در هیچ دولتی آنگونه که باید اجرا نشده و هر دولتی به بهانهای از زیر بار آن شانه خالی کرده است.
وی افزود: وقتی رئیسجمهور یا مسئول اجرایی در سطح ملی میگوید هرکس راهحلی دارد بیاید پیشنهاد بدهد، این جمله هرچند نشانه صفای نیت شخصی است اما برای یک نظام حکمرانی کافی نیست و اگر سازوکار ملی برای جمعآوری، ارزیابی و بهکارگیری نظر کارشناسان طراحی نشود، این نوع سخن گفتن بیشتر احساس بیبرنامگی و سستی ساختار را به مردم منتقل میکند تا امید و اعتماد.
مقاومت ۳۰۰ هزار مدیر میانی و مطالبه توزیع قدرت
پناهیان با اشاره به بدنه ۳۰۰ هزار نفری مدیران میانی در کشور گفت: بسیاری از امضاهای طلایی، مجوزها و گرههای بروکراتیک در همین سطح تولید میشود و همین بدنه، صرفنظر از تغییر دولتهای چپ و راست، در برابر مردمیسازی مقاومت میکند؛ در حالی که مطالبه دانشجویان و نیروهای انقلابی نباید فقط تعویض افراد باشد، بلکه باید کاهش امضاهای طلایی، توزیع قدرت و محدود کردن تمرکز اختیارات را از مسئولان بخواهند.
این خطیب شناخته شده تأکید کرد: نماینده مجلسی که فقط جلوی دزدی را میگیرد و خدماتی برای مردم انجام میدهد اما میزان مشارکت مردم در اداره منطقه خود را افزایش نمیدهد، نماینده موفقی نیست و استانداری که جهادی کار میکند اما بدون مردم و تنها با ستاد شخصی خود مشکلات را حل میکند، در الگوی حکمرانی مطلوب جمهوری اسلامی استاندار موفق به حساب نمیآید، چون شاخص اصلی موفقیت امروز فعالکردن استعدادهای مردم و مردمیکردن کار است نه صرفاً جذب بودجه دولتی.
طرح حلقههای میانی و مسئولیت جنبش دانشجویی
پناهیان درباره طرح «حلقههای میانی» گفت: حلقه میانی آن نیروی مجاهد و فداکاری است که نه مدیر رسمی دولتی است و نه بخشی از دیوانسالاری، اما بین مردم و مدیران میانی میایستد، زبان مردم را میفهمد، به مسئولان دسترسی دارد و میتواند با شبکهسازی میان نخبگان، کارآفرینان، تشکلها و گروههای مردمی، هم مطالبهگر باشد و هم راهحل ارائه دهد، در حالی که مجلس حتی یک قانون جدی برای حمایت از این حلقههای میانی تصویب نکرده و قوانین موجود مثل حمایت از آمران به معروف بسیار ضعیف و کاریکاتوری است.
وی با خطاب قراردادن دانشجویان گفت: رهبر انقلاب صریحاً تشکیل حلقههای میانی را نه کار دولت و نه کار رهبری دانستند و این مسئولیت را به دوش شما دانشجوها گذاشتند؛ اگر جنبش دانشجویی این طرح مردمیسازی را نفهمد، پیگیری نکند و به مطالبه تبدیل نسازد، این مانع محوری پیشرفت در کشور از سر راه برداشته نخواهد شد و هیچ جریان دیگری بهتنهایی قادر به شکستن این سد نخواهد بود.
پناهیان در بخش دیگری از سخنان خود گفت: مساجد و پایگاههای بسیج در بسیاری از نقاط کشور به وظیفه دینی و اجتماعی خود برای حل مشکلات مردم عمل نمیکنند و شبکه نشدهاند؛ امر به معروف و نهی از منکر نباید فقط به تذکر فردی تقلیل یابد، بلکه باید به صورت شبکه اجتماعی در سطح محله، شهر و کشور سازماندهی شود و مساجد با هم پیوند بخورند تا یک شبکه ملی برای حل مسائل مردم شکل بگیرد و این یکی از میدانهایی است که دانشجویان میتوانند در آن نقش راهبری ایفا کنند.
اقتصاد تعاونی و بازخوانی معنای زهد و جهاد
پناهیان درباره فرهنگ اقتصادی و تعاونیها افزود: ما در فرهنگ عمومی از کار اقتصادی شریکانه و تعاونی میترسیم و ترجیح میدهیم پول خود را در بانک بگذاریم تا اینکه روی کسبوکار جوانان شهر سرمایهگذاری کنیم، در حالی که اگر ادعای ایمان، گذشت و اخلاق اسلامی داریم، باید یاد بگیریم اختلافات اقتصادی را مدیریت کنیم، تعاونیهای واقعی بسازیم و میدان اقتصاد را از دست رانتخواران و انحصارطلبان خارج کنیم.
این استاد حوزه و دانشگاه در بازخوانی معنای زهد و جهاد گفت: زهد به معنای فرار از دنیا و کنار کشیدن از عرصه اقتصاد نیست، زهد یعنی در تأمین معیشت خود و از آن مهمتر در تأمین معیشت جامعه فعال باشی و دزدی نکنی؛ انسان مجاهد کسی است که میتوانسته برای خودش کسبوکاری راه بیندازد اما برای مردم منطقهاش کارآفرینی کرده و مدیر مجاهد مدیری است که بدون پست دولتی شهر و روستای خود را آباد میکند، همانند برخی کارآفرینان روستایی که با افزایش تولید، مهاجرت معکوس ایجاد کردهاند.
وی با اشاره به نمونههای موفق مردمیسازی گفت: در داخل کشور بیمارستانی در دزفول بر اساس الگوی اربعین و به صورت کاملاً مردمی اداره میشود که صفر تا صد درمان بیماران سرطانی را بدون دریافت هزینه انجام میدهد و در بیرون از کشور نیز نمونههایی مثل سپردن تولید به روستاییان در آلمان یا تقسیم صنعت به کارگاههای کوچک در چین وجود دارد که هرچند با الگوی ایرانی–اسلامی تفاوتهای اساسی دارند، اما نشان میدهند که مردمیسازی اقتصاد و توزیع کار در میان مردم شدنی است و باید با دقت و ابتکار بومی در ایران پیگیری شود.
پناهیان با انتقاد از بیتوجهی ساختار به نخبگان و تولیدکنندگان گفت: ما مواردی داشتهایم که نخبگان المپیادی و صنعتگران جوان، محصولاتی تولید کردند که میتوانست ایران را در ردیف معدود کشورهای پیشرفته قرار دهد اما در دولتهای مختلف از حمایت محروم شدند و صنعتشان از بین رفت و اگر امروز چنین فردی نسبت به نظام گلایه جدی یا حتی مواضع تند داشته باشد، بخشی از تقصیر متوجه ساختاری است که از او حمایت نکرده و اینجا هم جنبش دانشجویی باید در حمایت از تولید و حذف امضاهای طلایی و موانع بروکراتیک نقشآفرینی کند.
وی در توصیه مستقیم به تشکلهای دانشجویی دانشگاه علم و صنعت گفت: شما بهجای اینکه فقط از قطبهای اقتصادی و رانتخواران گلایه کنید، حلقهای از ارتباط منظم با کارآفرینان، تولیدکنندگان و صادرکنندگان تشکیل دهید، موانع بروکراتیک را از زبان خود آنها ثبت کنید، راهحلها را مستند بسازید و وزرا، نمایندگان مجلس و مدیران استان را پای میز پاسخگویی بیاورید؛ اگر این کار را آغاز کنید، میتوانید در ساختار حکمرانی اقتصادی کشور تحول واقعی به وجود بیاورید.
-
در ادامه حتما بخوانید
پناهیان: جریانات ضد انقلاب میخواهند مردم را توهمی بار بیاورند + فیلم
پناهیان در پاسخ به نگرانی برخی دانشجویان درباره خطر جهتدهی افکار عمومی توسط جریانهای ضدانقلاب گفت: مردمی که درگیر تولید و کار واقعی شوند، واقعبینتر و مقاومتر در برابر توهمات رسانهای خواهند بود، چون جریانهای ضدانقلاب میخواهند مردم را توهمی بار بیاورند نه واقعبین، اما تولیدکنندهای که برند و بازار دارد، دلیل ندارد مجذوب فرهنگی شود که میخواهد او را از میدان خارج کند و اگر میدان اقتصاد به روی مردم باز شود، همین مردم به عامل تضمین انقلاب تبدیل خواهند شد.
وی در جمعبندی سخنان خود گفت: اگر افزایش مشارکت مردم در تصمیمسازی، نظارت و اجرا به یک مطالبه اصلی تبدیل نشود و اگر حلقههای میانی و جنبش دانشجویی برای مردمیسازی اداره کشور به میدان نیایند، هرچقدر هم مسئولان خوب عوض شوند، ساختار متمرکز دوباره همان مشکلات را بازتولید خواهد کرد، اما اگر دانشجویان این بحث را جدی بگیرند، روی آن فکر کنند، گفتمان بسازند و وارد عمل شوند، میتوانند مانع بزرگ پیشرفت کشور را از سر راه بردارند.