عصرایران: طرح توسعه آرامستان «بوستو آرتسیزیو» در ایتالیا، که در دهه ۱۹۷۰ توسط لوئیجی چیاپارلا طراحی شد، یکی از نمونههای مهم معماری بروتالیسم در فضاهای مذهبی است. این بنا با استفاده از بتن خام و فرمهای هندسی متقارن، یک فضای ابدی مدرن و متفاوت خلق کرده است.
طرح توسعه آرامستان شهر «بوستو آرتسیزیو» در ایتالیا، یکی از نمونههای جسورانه معماری مذهبی در اواسط قرن بیستم در این کشور است. این پروژه که در دهه ۱۹۷۰ میلادی به اتمام رسید، توسط معمار ایتالیایی، لوئیجی چیاپارلا، طراحی شده است.
چیاپارلا در این طرح از سبک بروتالیسم و مدرنیسم استفاده کرده است. ویژگی اصلی این معماری، کاربرد گسترده و صریح بتن خام در ترکیب با فرمهای هندسی قوی و مکرر است. این سازه بتنی با پرهیز از تزئینات و با تأکید بر سادگی حجمی، فضایی تأملبرانگیز و باشکوه برای آرامش ابدی خلق کرده است.
طرح توسعه آرامستان بوستو آرتسیزیو با وجود اینکه در فضایی متفاوت از ساختمانهای اداری و مسکونی قرار دارد، اصول معماری مدرن و بروتالیستی را به خوبی رعایت کرده است. این اثر به عنوان یک جاذبه معماری مدرن در شمال ایتالیا شناخته میشود.
