عصر ایران- زهرا نژادبهرام، عضو پیشین شورای شهر تهران، در گفتوگو با خبرنگار سیاسی عصرایران، در رابطه با نحوه اطلاعرسانی شهرداری و افزایش حجم تبلیغات شهری، با بیان اینکه مخالفتی با اصل گزارشدهی ندارد، اظهار کرد: «گزارش کار بده من مخالفتی ندارم، اما نحوه گزارش میتواند از مسیرهای موجود و در اختیار شهرداری به شهروندان ارائه شود. بیلبوردها، پلاکاردها و سینماهای دیواری که در سطح شهر پراکنده هستند ظرفیتهایی هستند که شهرداری مالک آنهاست و میتواند از همانها برای ارائه گزارش عملکرد استفاده کند.»
وی گفت این سازههای تبلیغی معمولاً بخشی از ظرفیت خود-حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد-را به فعالیتهای فرهنگی اختصاص میدهند و ضرورتی نداشت برای اطلاعرسانی اخیر، این حجم از تبلیغات گسترده در سطح شهر شکل بگیرد. او تأکید کرد: «شهرداری میتوانست از تلویزیونهایی که خودش در نقاط مختلف شهر نصب کرده استفاده کند و همانجا گزارشها را منتشر کند.»
عضو شورای شهر قبلی افزود :مسئله اصلی نه اصل تبلیغ، بلکه اولویتبندی نادرست شهرداری است. نژادبهرام تصریح کرد: «نیازهای داخلی شهر هنوز باقی مانده است. بسیاری از پروژهها نیمهکارهاند و احتیاج به بازنگری دارند؛ از ایستگاههای مترو و آسانسورها گرفته تا پلههای هوایی که دو طرف خیابانها را متصل میکند. تعویض پلههای ثابت به پلهبرقی یا نصب آسانسور از جمله مواردی است که باید در اولویت قرار میگرفت. با همین بودجه حداقل ۵۰ پلهبرقی برای عابر پیاده قابل تأمین بود.»
نژادبهرام ادامه داد : با نزدیکشدن به انتخابات، این حجم از تبلیغات میتواند کارکرد انتخاباتی پیدا کند. او گفت: «به نظر میرسد شهرداری تمایل دارد در انتخابات شوراها دست بالا را داشته باشد. همه خیابانهای شهر در اختیار شهرداری است و وقتی از تلویزیونهای شهری استفاده میشود، این اقدام یک پوزیشن انتخاباتی برای شخص آقای زاکانی ایجاد میکند؛ چون بالاخره شهرداری زیر نظر ایشان اداره میشود.»
این چهره سیاسی با تأکید بر اینکه رویکرد انتخاباتی شهرداری جایگزین بهبود واقعی وضعیت شهر شده، توضیح داد: «اگر واقعاً قصد ارتقای کیفیت زندگی شهری وجود داشت، اشکالی نداشت که همین بودجه در حوزههایی هزینه شود که مردم نیاز فوری دارند. شهرداری میتوانست دقیقاً در همان زمینههایی ورود کند که شهر به آن نیاز دارد، نه در پروژههایی که ظاهر انتخاباتی پیدا میکند.»
