شناسهٔ خبر: 76074485 - سرویس فرهنگی
نسخه قابل چاپ منبع: ایبنا | لینک خبر

معرفی مفاخر معاصر ادبی خراسان- ۱۷

نگاهی به زندگی تقی وحیدیان کامیار

خراسان‌رضوی - تقی وحیدیان کامیار، ادیب، نویسنده، پژوهشگر و زبان‌شناس نامدار ایرانی، پس از عمری تلاش در عرصه زبان و ادبیات فارسی، در سالروز تولد ۸۳ سالگی خود، چشم از جهان فروبست. او که استاد بلامنازع عروض و قافیه فارسی بود، آثار ارزشمندی از خود به یادگار گذاشت که همچنان مورد استفاده پژوهشگران و علاقه‌مندان به این حوزه است.

صاحب‌خبر -

این گنجینه محدود به گذشته نیست. در عصر حاضر نیز خراسان رضوی، شاعران، نویسندگان و متفکرانی را به جامعه معرفی کرده که هر کدام به نوبه خود، سهم بسزایی در شکوفایی فرهنگ و ادب این سرزمین داشته‌اند. نامدارانی چون محمدرضا شفیعی کدکنی، ملک‌الشعرای بهار، اخوان ثالث، بدیع‌الزمان فروزانفر و بسیاری دیگر که با اندیشه و آثار فاخر خود، نه تنها زبان فارسی را حفظ کرده‌اند، بلکه تصویری جامع از دغدغه‌ها، آرزوها و مسائل روزگار خود را نیز ارائه داده‌اند. مجموعه مقالات «معرفی بزرگان معاصر ادبی خراسان» قصد دارد هر سه‌شنبه، به معرفی یکی از این مفاخر ادبی معاصر بپردازد و فرصتی نو برای آشنایی با آثار و اندیشه‌هایشان فراهم کند.

تقی وحیدیان کامیار، ادیب، نویسنده، پژوهشگر و زبان‌شناس نامدار ایران، در چهارم بهمن ماه ۱۳۱۳ در محله پاچنار در نزدیکی باغ نادری مشهد دیده به جهان گشود. او پس از اتمام دوره راهنمایی تحصیلی، وارد هنرستان صنعتی شد اما پس از سه سال بدلیل عدم علاقه به شاخه صنعت وارد رشته ادبی در دبیرستان شد و دیپلم خود را در این رشته دریافت کرد.

وحیدیان کامیار پس از آن به شغل معلمی پرداخت استاد چندی بعد یعنی در سال ۱۳۳۶ برای تحصیل و اخذ مدرک کارشناسی در رشته زبان و ادبیات فارسی، وارد دانشکده ادبیات دانشگاه مشهد شد او در این مقطع تحصیلی از کلاس درس بزرگانی چون، دکتر فیاض، دکتر یوسفی، سید احمد خراسانی و دکتر رضایی بهره‌ها برد و سپس با ارسال پایان نامه‌ای با عنوان، پژوهشی درباره هنر داستان‌های جانوران و پرندگان، که همان زمان در روزنامه شرق نیز به چاپ رسید از پایان نامه کارشناسی خود دفاع کرد.

تقی وحیدیان پس از اخذ کارشناسی ادبیات فارسی به تدریس در دبیرستان‌های مشهد پرداخت و ضمن تدریس در آموزش و پرورش، همه روزه در روزنامه خراسان نیز با درج تذکره شاعران مشهد، همکاری می‌کرد.

ذوق، شوق و علاقه فراوان وحیدیان برای آموختن، سبب شد که چهار سال در زمینه دستور زبان گفتاری به صورت خودآموز تلاش کند که ثمره این تلاش‌ها کتابی به نام، دستور زبان عامیانه بود که در سال ۱۳۴۳ آن را انتشار داد. او یک سال بعد از آن نیز کتاب، دستور زبان فارسی را با روشی جدید و نو تالیف و انتشار داد.

وحیدیان در سال ۱۳۴۸ در مقطع کارشناسی ارشد رشته زبان شناسی دانشگاه تهران ادامه تحصیل داد و در سال ۱۳۵۰ با ارسال پایان‌نامه‌ای به اخذ مدرک فوق لیسانس از این دانشگاه نائل آمد.

هوش و ذهن سرشار از علم آموزی او را متوقف نکرد و پس از اخذ کارشناسی ارشد با تلاش، پشتکار و کوشش‌های فراوان خود و پس از تحصیل در این مقطع، به دریافت دکتری زبان‌شناسی از دانشگاه تهران نائل شد.

وحیدیان که سابقه تدریس در دانشگاه شهید چمران (جندی شاپور) اهواز را نیز دارد، با سازمان برنامه‌ریزی کتاب‌های درسی هم سابقه همکاری دارد. او در سال ۱۳۵۲ طرح وزن و قافیه به روش علمی و طرح دستور زبان فارسی با روش علمی را ارائه داد که در مجله وحید و در اردیبهشت همان سال به چاپ رسید.

تقی وحیدیان کامیار در طول ده‌ها سال تحقیق، پژوهش و تدریس در دانشگاه فردوسی مشهد، تالیفات و آثار ارزشمندی از خود برجا گذاشت که از مهم‌ترین آنها می‌توان به تالیفات و آثاری همچون فرهنگ نام‌آوایی فارسی، دستور زبان فارسی گفتاری، فرهنگ قافیه در زبان فارسی، نوای گفتار در زبان فارسی، بررسی وزن شعر عامیانه فارسی، بدیع از دیدگاه زیبا شناسی، وزن و قافیه در شعر فارسی، بررسی منشا وزن شعر فارسی، تصحیح دیوان کاتبی نیشابوری، فرهنگ اوزان شعر فارسی، تذکره شاعران مشهد و همچنین مجموعه مقالات او اشاره کرد.

تقی وحیدیان کامیار که استاد بلامنازع عروض و قافیه فارسی بود، سرانجام پس از عمری تحقیق و غواصی در دنیای زبان و ادبیات فارسی و تالیف آثار مهم، در ۴ بهمن ۱۳۹۶ و همزمان با سالروز تولدش در سن ۸۳ سالگی به دیدار معبود شتافت و پس از تشیعی باشکوه در آرامستان باغ اول خواجه ربیع مشهد آرام گرفت.