به گزارش خبرنگار بین‌الملل گروه فرهنگ و هنر برنا؛ در ستون هفتگی «آنچه می‌خوانیم» روزنامه گاردین، نویسندگان و خوانندگان از تجربه‌ی خواندن کتاب‌های تازه و خاطره‌انگیز می‌گویند. از کلاسیک‌های ادبیات گرفته تا رمان‌های معاصر و داستان‌های کوتاه، این یادداشت‌ها تجربه‌ای شخصی و جذاب از مواجهه با کتاب‌ها ارائه می‌دهند.

جف دایر، نویسنده

جف دایر، نویسنده و جستارنویس بریتانیایی، به‌خاطر نثر شخصی، نگاه طعنه‌آمیز و عبور آزادانه میان خاطره‌نویسی، نقد ادبی و تاملات فرهنگی شناخته می‌شود. او در یادداشت اخیر خود درباره چند کتابی که اخیرا خوانده می‌گوید:

بالاخره فرصت کردم سراغ دفتر روزانه هنری دیوید ثورو بروم؛ اثری که هم زمینی و هم اوج‌گیرنده، هم شاعرانه و هم پرخاشگر، هم انسانی و هم بداخلاق است. والت ویتمن معتقد بود ثورو از «نوعی خودبزرگ‌بینی شدید» رنج می‌برد، اما همان‌طور که خود والت (درباره خودش) گفته بود، دفتر روزانه این شخصیت خلوت‌گزین و اندیشناک اثری بزرگ است؛ اثری که «انبوهی را در خود جای داده است».

همچنین دایر My Battle of Hastings نوشته شیائولو گوئو را خوانده است؛ نویسنده و فیلم‌ساز چینی که به بریتانیا مهاجرت کرده و نوشتن به زبان انگلیسی را آغاز کرده است. او با تصمیمی ناگهانی خانه‌ای کنار دریا در هِستینگز می‌خرد. کتاب بسیار طنزآمیز است، اما هم‌زمان نگاهی جدی به بریتانیا و برگزیت دارد و حتی می‌توان آن را بررسی ریشه‌های تاریخی چنین تصمیمی دانست.

دایر همچنین The Catastrophe Hour اثر مگان داوم را معرفی می‌کند و از انتشارات ناتینگ هیل ادیشنز برای انتشار تازه‌ترین نوشته‌های یکی از تیزبین‌ترین و شوخ‌طبع‌ترین مقاله‌نویسان آمریکا قدردانی می‌کند. کتاب Homework او توسط انتشارات Canongate منتشر شده است.

علاقه او به رمان Heart the Lover باعث شد دنبال رمان‌های بلوغ دانشگاهی برود که عشق در مرکز روایت آنهاست؛ از جمله My Last Innocent Year نوشته دیزی آلپرت فلورین و The Marriage Plot نوشته جفری یوجینیدس.

سارا، خواننده گاردین

سارا از خواندن رمان تازه لیلی کینگ، Heart the Lover، لذت برده است. این داستان کلاسیک «دختر و پسر» با نثری تازه و گیرا روایت می‌شود و همزمان هوشمندانه، عاشقانه و ادبی است. او این کتاب را جزو بهترین خوانده‌های امسال خود می‌داند.

مارسیا هاچینسون، نویسنده

مارسیا هاچینسون به چند رمان تازه اشاره می‌کند:

Act Normol تاملات ذهن پیتر کالو، پر از شخصیت‌های عجیب و غریب، بیشتر شبیه خاطرات پروانه‌وار است تا زندگی‌نامه.

The Best of Everything نوشته کیت دو وال: داستان عشق و خانواده‌ای غیرمنتظره با شخصیت‌هایی ملموس و انسانی.

Jamaica Road نوشته لیزا اسمیت: داستان دافنه، تنها دختر سیاه‌پوست کلاسش در جنوب لندن و هم‌کلاسی تازه‌واردی که زندگی او را دگرگون می‌کند.

او همچنین Fyneshade نوشته کیت گریفین را توصیه می‌کند؛ داستانی گوتیک و پیچیده که مناسب شب‌های سرد زمستان است.

جیم، خواننده گاردین

جیم به رمان The Art of Losing نوشته آلیس زنیتِر اشاره دارد؛ داستان زنی جوان با تبار الجزایری که تاریخ خانواده‌اش را مرور می‌کند و با جنگ استقلال الجزایر روبه‌رو می‌شود. این اثر انسانی، ساده و در عین حال نقدی بر استعمار و نژادپرستی است و جیم فصل‌ها را قطره‌چکانی می‌خواند تا لذت تجربه طولانی‌تر شود.

اندرو مایکل هرلی، نویسنده

هرلی مجموعه‌ای از داستان‌های کوتاه دافنه دوموریه به نام After Midnight را برای شب‌های زمستان توصیه می‌کند. او همچنین Midnight Timetable نوشته بورا چونگ را معرفی می‌کند؛ رمانی که فولکلور کره‌ای، وحشت شهری و سوررئالیسم را با هم ترکیب کرده است.

از آثار قدیمی‌تر، او The Leavetaking نوشته جان مک‌گهرن و Helm اثر سارا هال را باز می‌خواند.

تیم، خواننده گاردین

تیم سه کتاب متفاوت را در این ماه خوانده که با هم گفت‌و‌گو می‌کنند: Lost Horizon جیمز هیلتون، The Crying of Lot ۴۹ توماس پینچن و Feeding the Machine نوشته جیمز مولدون و همکارانش.

تیم می‌گوید هیلتون تعادلی بین ماجراجویی و فلسفه برقرار می‌کند، پینچن دنیایی پارانوئید و نمادین می‌سازد و Feeding the Machine هر دو جهان را به واقعیت دیجیتال و هوش مصنوعی وصل می‌کند.

انتهای پیام/