پرویز پرستویی درباره تجربه حضور در فیلم «بید مجنون» اظهار داشت: حدود دو ماه پیش از شروع فیلمبرداری این اثر، هر روز چشم‌بند می‌زدم و به مجتمع نابینایان می‌رفتم. قصد داشتم ناشناس باقی بمانم، اما همان روز اول با یک «سلام» صدای من را شناختند و گفتند: ما فیلم‌هایت را با همین چشم‌های نابینا تماشا می‌کنیم.

تجربه متفاوت و ارزشمند

پرستویی درباره این تجربه گفت: مهم‌ترین دستاورد من از این ماجرا، لمس زندگی نابینایان بود. این تجربه به قدری برایم آموزنده بود که اگر همین حالا واقعاً بینایی‌ام را از دست بدهم، احساس نمی‌کنم مشکلی در زندگی خواهم داشت، چون روش زندگی در تاریکی را آموخته‌ام.