لیلا، کوچکترین فرزند محمدرضا پهلوی و فرح دیبا ، در فروردین ماه سال ۱۳۴۹ به دنیا آمد. او خواهر رضا پهلوی، علیرضا پهلوی، فرحناز پهلوی و همچنین خواهر ناتنی شهناز پهلوی بود. با وقوع انقلاب ۱۳۵۷، لیلا که تنها هشت سال داشت، همراه با خانواده پهلوی مجبور به ترک ایران شد و زندگی در غربت را آغاز کرد.
تحصیلات و علاقه به ادبیات
پس از پایان دوران ابتدایی، لیلا تحصیلات دانشگاهی خود را در ایالات متحده آمریکا ادامه داد. او در دانشگاه براون، یکی از معتبرترین دانشگاههای آمریکا، به تحصیل در رشته ادبیات تطبیقی با محوریت زبان آلمانی و فلسفه اسکاندیناویایی پرداخت. با این حال، دوران دانشگاه نیز نتوانست جای خالی آرامش روحی او را پر کند.
درگیری با افسردگی و مشکلات جسمی
لیلا پهلوی از مشکلات روحی و جسمی گستردهای رنج میبرد. سردردهای شدید میگرنی و دردهای عضلانی باعث شده بودند که او بیشتر زمان خود را در انزوا بگذراند و به ندرت در جمع دوستان حاضر شود. این مسائل روانی و جسمی تأثیر عمیقی بر زندگی روزمره او گذاشتند.
عوامل منجر به پایان زندگی
علاوه بر بیماریها و تنهایی، شکست عشقی نیز فشار مضاعفی بر لیلا وارد کرد. این رخداد آخرین ضربهای بود که شرایط دشوار او را بحرانیتر ساخت. در نهایت، لیلا پهلوی در سن ۳۱ سالگی و به دنبال مصرف بیش از حد قرصهای مسکن و داروهای اعصاب به زندگی خود پایان داد. علت خودکشی او را تلفیقی از مشکلات روحی، شکستهای عاطفی و تأثیرات جسمی دانستهاند.
پیکر لیلا پهلوی پس از درگذشت، در سال ۱۹۸۸ میلادی به خاک سپرده شد. او در پاریس، در کنار قبر مادربزرگ خود آرام گرفت.
