به گزارش خبرگزاری تسنیم از اراک، ما همواره باور داشته و داریم، مجالس دینی و مذهبی ما تجلی‌گاه ایمان، اخلاق، و بیداری اجتماعی است؛ منبرها طنین صدای حقیقت دارند و روحانیت متعهد، چراغ مسیر مردم در تاریکی‌های جهل و بی‌هویتی هستند.
پای همین منبرها بود که سینه‌زدن برای امام حسین(ع) و نشستن پای روضه‌ها را آموختیم این تنها یک آیینی عاطفی نیست، مدرسه‌ای است برای تربیت دل‌ها در مسیر معرفت، انصاف، و عدالت.
اما امروز، در فضای فرهنگی و اجتماعی آشفته‌ای که مرزها میان حق و باطل در ذهن‌ها کمرنگ شده‌اند، آسیب‌های رفتاری، سیاسی و اقتصادی چنان در تار و پود جامعه تنیده‌اند که گاه ارزش‌های دینی و معنوی به حاشیه رانده می‌شوند.
تبلیغات هدفمند رسانه‌های بیگانه و جریان‌های فکری معاند، با ظرافت تمام تلاش دارند که «روح معنویت» را از مناسک دینی جدا سازند، حذف منبر از مجالس ختم و کمرنگ شدن حضور روحانیون در محافل عمومی تنها نشانه‌ای از این روند است؛ روندی که اگر ادامه یابد، جامعه را از سرچشمه‌های هدایت الهی و معنوی دور می‌کند.
منبر و خطابه، تنها سخن گفتن رو به جماعت نیست؛ تلنگری است برای بیداری، چه بسیار خطبه‌هایی که دل‌های خفته را بیدار کردند و جان‌های بی‌قرار را به مسیر رشد و کمال فراخواندند، اگر در این مسیر، گاهی خطایی از فردی سر زد، پاک کردن صورت مسئله و نفی کل جریان روحانیت، هیچ نسبتی با انصاف و عقل ندارد.
نباید فراموش کرد که بعد از دوره غیبت امام زمان (عج) همین روحانیون بودند در دوره های مختلف به ویژه در روزهای سخت انقلاب، در میدان‌های خون و خطر، دوشادوش مردم ایستادند و با ایمان و اخلاص، روح جهاد و شهادت را در جان ملت دمیدند و مشعل ولایت را روشن نگه داشتند.
در این میان امام خمینی(ره) با هوشمندی و بصیرت فرمودند: «اگر روحانی‌ای خلافی مرتکب شد، نباید آن را به کل روحانیت تعمیم داد؛ چراکه یا آن فرد فهم درستی از اسلام ندارد، یا اساساً با مبنای اسلامی بیگانه است.» این سخن، راهنمایی است برای تشخیص مرز میان خطای فردی و تخریب سازمان‌یافته‌ی یک نهاد دینی.
در امتداد آن مسیر، رهبر معظم انقلاب، امام خامنه‌ای(مدظله‌العالی)، با تدبیر و اقتدار، در برابر موج‌های سهمگین دشمنی‌ها از سوی قدرت‌های استکباری ایستاده‌اند؛ از پدیده‌های فرهنگی مخرب گرفته تا توطئه‌های سیاسی و اقتصادی، با صلابت و دوراندیشی از این ملت و آرمان‌هایش پاسداری کرده‌اند.
بازگشت به معنویت و احیای منبرها، بازگشت به خودِ خویشتن است؛ به ریشه‌هایی که انقلاب و بیداری اسلامی از آن جوانه زد، جامعه‌ای که منبر را از خانه و دل خود دور کند، کم‌کم صدای حقیقت را گم خواهد کرد، آنچه باید دوباره در ذهن‌ها زنده شود، این است: روحانیت اصیل، چراغ راه هدایت است، و منبر، سنگر دفاع از ایمان مردم؛ همان ایمان مقدسی که ما را از وابستگی، از تحقیر، و از تسلیم در برابر بیگانگان نجات داد.
یادداشت از محمد حسینخانی هزاوه فعال رسانه‌ای و مدیرخبرگزاری بسیج
انتهای پیام/711/