به گزارش گروه بین‌الملل خبرگزاری تسنیم، در ادامه سیاست‌های دولت پاشینیان برای چرخش به سمت غرب و دور شدن از سازوکارهای امنیت منطقه‌ای، پارلمان ارمنستان گام دیگری را برای قرار دادن نیروهای نظامی این کشور تحت فرماندهی اتحادیه اروپا برداشت؛ اقدامی که می‌تواند پای نفوذ نظامی و اطلاعاتی بیگانگان را بیش از پیش به قفقاز جنوبی باز کند.
کمیته مسائل همگرایی اروپایی مجلس ارمنستان، چراغ سبز خود را به پیش‌نویس قانون تصویب توافقنامه «مشارکت ارمنستان در عملیات‌های مدیریت بحران اتحادیه اروپا» نشان داد. این توافقنامه که در تاریخ 30 ژوئن (تیرماه) امضا شده بود، قرار است به زودی در صحن علنی مجلس این کشور بررسی شود و پس از تصویب نهایی، به نیروهای نظامی و غیرنظامی ارمنستان اجازه می‌دهد تا در عملیات‌های اتحادیه اروپا در کشورهای ثالث شرکت کنند.
اعتراف به حضور نظامی تحت پرچم اروپا
در حالی که مقامات ایروان همواره تلاش کرده‌اند همکاری‌های خود با غرب را در قالب‌های «بشردوستانه» توجیه کنند، «مناتساکان صفریان»، معاون وزیر امور خارجه ارمنستان، در پاسخ به سؤالات خبرنگاران مبنی بر ماهیت این حضور، صراحتاً احتمال حضور مسلحانه را تأیید کرد.
وی گفت: «در برخی موارد ممکن است حضور ما مسلحانه باشد و در موارد دیگر بدون سلاح. مدیریت بحران اتحادیه اروپا حوزه‌های مختلفی را شامل می‌شود و ممکن است پزشکان یا مین‌روب‌ها اعزام شوند.»
صفریان در پاسخ به اینکه این نیروها دقیقاً به کدام مناطق درگیر اعزام خواهند شد، از ارائه جزئیات خودداری کرد و گفت: «هنوز زود است که بگوییم دقیقاً در کجا شرکت خواهیم کرد. اتحادیه اروپا دعوت‌نامه‌های جداگانه ارسال خواهد کرد و ما تصمیم خواهیم گرفت.»
یادآوری سابقه همکاری با ناتو در اشغالگری‌های منطقه
نکته قابل تأمل در دفاعیات نمایندگان حامی غرب در پارلمان ارمنستان، استناد آن‌ها به سوابق همکاری با ناتو است. «آرمان یغویان»، رئیس کمیته همگرایی اروپایی مجلس ارمنستان، با عادی‌سازی حضور نظامی در خارج از مرزها گفت: «نباید از مشارکت مسلحانه ترسید یا اجتناب کرد.»
وی در اظهاراتی که نشان‌دهنده تمایل ایروان برای احیای همکاری‌های نظامی با بلوک غرب است، افزود: «اگر نهادهای نظامی ما تشخیص دهند که این کار برای کسب تجربه و تکمیل همکاری‌های بین‌دولتی لازم است، باید شرکت کنیم؛ همان‌طور که زمانی در عراق، افغانستان و لبنان حضور داشتیم.»
اشاره این نماینده به حضور در عراق و افغانستان، یادآور همراهی با نیروهای اشغالگر غربی در منطقه غرب آسیا است که همواره مورد انتقاد ملت‌های منطقه بوده است.
فرماندهی اروپایی و تبادل اطلاعات امنیتی
بررسی جزئیات این توافقنامه توسط رسانه‌ها نشان می‌دهد که سطح همکاری فراتر از یک اعزام ساده است و می‌تواند ابعاد اطلاعاتی و حاکمیتی داشته باشد:
1. فرماندهی غربی: طبق متن توافق، فرماندهی و کنترل عملیات (چه نظامی و چه غیرنظامی) بر عهده فرماندهی از اتحادیه اروپا خواهد بود. اگرچه ادعا شده ارمنستان در مدیریت روزانه حقوقی مشابه اعضای اتحادیه دارد، اما سلسله‌مراتب نهایی به بروکسل ختم می‌شود.
2. پروتکل‌های امنیتی و اطلاعاتی: در این توافقنامه بر لزوم حفاظت از «اطلاعات طبقه‌بندی شده اتحادیه اروپا» و امضای توافق‌نامه‌های جداگانه برای تبادل اطلاعات امنیتی تأکید شده است. این بند می‌تواند بستری برای نفوذ سرویس‌های اطلاعاتی اروپا در ساختارهای امنیتی ارمنستان فراهم کند.
3. انتخاب گزینشی: اتحادیه اروپا تصمیم می‌گیرد که آیا به ارمنستان برای مشارکت در یک عملیات خاص دعوت‌نامه بدهد یا خیر؛ موضوعی که نشان می‌دهد غرب تنها در زمینه‌هایی که منافعش ایجاب کند، از سربازان ارمنی استفاده خواهد کرد.
دور شدن از امنیت بومی به سوی سراب غربی
وزارت امور خارجه ارمنستان در توجیه این توافقنامه اعلام کرده است که این اقدام «گامی عملی در راستای سیاست خارجی همسو با اتحادیه اروپا» و فرصتی برای «افزایش تعامل‌پذیری» میان نهادهای نظامی دو طرف است.
اشتیاق دولت پاشینیان برای ادغام در ساختارهای نظامی و امنیتی اتحادیه اروپا و ناتو، نه‌تنها کمکی به ثبات قفقاز نمی‌کند، بلکه با تحریک حساسیت‌های منطقه‌ای، می‌تواند ارمنستان را به زمین بازی رقابت‌های ژئوپلیتیک قدرت‌های غربی علیه روسیه و ایران تبدیل کند.
انتهای پیام/