مسعود فروزنده در گفت‌وگو با انصاف نیوز گفت: آنچه این روزها با عنوان سیم‌کارت سفید» یا اینترنت طبقاتی موجی بزرگ در جامعه ایجاد کرده، فقط یک مسئله فنی یا رسانه‌ای نیست؛ بلکه ادامه‌ی یک چرخه قدیمی از تبعیض ساختاری است که خط سفیدها را از سطح کنشگر یا خبرنگار بالا برده و آنها را به شبکه‌ای از نیروهای فرهنگی و سیاسی یقه‌سفیدها متصل کرده است.
این پژوهشگر تاریخ هشدار می‌دهد که این تبعیض دیجیتال، گسست اجتماعی را عمیق‌تر می‌کند و نمی‌توان با مقصرسازی اپوزیسیون، مسئله اصلی را پنهان کرد.
در حالی که بحث سیم‌کارت سفید و اینترنت طبقاتی از دیروز فضای شبکه X را منفجر کرده، مسعود فروزنده تحلیل متفاوتی از ریشه‌های این بحران ارائه می‌دهد. او معتقد است آنچه امروز به یک موج اجتماعی تبدیل شده، تنها نتیجه افشاگری ایلان‌ماسک و لو رفتن لوکیشن‌ها نیست؛ ریشه موضوع در تبعیضی است که سال‌هاست در سیاست‌گذاری عمومی نهادینه شده است.
فروزنده می‌گوید: خط سفیدها دیگر صرفاً کنشگر، کاربر، یا خبرنگار نیستند. این جریان به حوزه عاملیت و تاثیرگذاری رسیده؛ از بازار و ادارات دولتی گرفته تا نهادهای فرهنگی و سیاسی. بخشی از این کاربران عملاً بازوی یقه‌سفیدهایی هستند که از طریق مؤسسات و مراکز مختلف به روایت سازی و تغییر فضای افکار عمومی مشغول هستند. اینان از جناح های مختلف سیاسی و اقتصادی هستند و از همین منظر آشفتگی و بی نظمی در آنها نیز دیده می‌شود.
او تأکید می‌کند که ماهیت و جوهره خط سفید مبتنی بر تبعیض است؛ همان نگاهی که جامعه را در بسیاری از حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، فرهنگی طبقه‌بندی و سهمیه‌بندی می‌کند. بلحاظ حقوقی این سهمیه بندی با حق طبیعی انسان و شهروند ایرانی در تضاد است. در حوزه اینترنت، حق طبیعی همه شهروندان دسترسی آزاد به اخبار و داده‌هاست. وقتی دولت با ابزار فیلترینگ این حق را محدود می‌کند و سپس دسترسی آزاد را فقط برای برخی توزیع می‌کند، نتیجه‌اش ایجاد یک احساس تبعیض فراگیر است.
به گفته او، احساس تبعیض تولید خشم اجتماعی می‌کند؛ خشم نه از اپوزیسیون، بلکه از ساختاری که حقوق طبیعی مردم را طبقاتی می‌کند. فروزنده اضافه می‌کند: این موج اجتماعی تازه نیست. چندی پیش هم ماجراهای اقتصادی و حتی آن عروسی لاکچری، مردم را دچار احساس تبعیض کرد. این‌ها نقاط عطف یک روند بزرگ‌ترند؛ روندی که گسست بین دولت و جامعه را عمیق‌تر می‌کند.
او خطاب به جریان‌های رسانه‌ای هشدار می‌دهد که بردن دعوا به سمت اپوزیسیون، اشتباه است: بحث این نیست که مجاهدین یا براندازان در این باره چه می‌گویند. مسئله اصلی بیماری داخلی است. ما نمی‌توانیم با بزرگ‌نمایی حرف اپوزیسیون، صورت مسئله تبعیض را پاک کنیم. این تاکتیک که برخی خط سفیدها در گذشته دنبال می کردند نخ نما شده است.
فروزنده در پایان گفت :مسئله اصلی، اصلاح سیاست‌های تبعیض‌آمیز است نه جنگ روانی با مخالفان. شما نمی‌توانید با مقایسه با اپوزیسیون، احساس تبعیض را کم کنید. مردم اتفاقاً به همین رفتار حساس‌اند.
انتهای پیام