به گزارش خبرنگار خبرگزاری حوزه از مشهد، آیت‌الله سید احمد علم الهدی، در مراسم شب شهادت حضرت فاطمه زهرا(سلام‌الله‌علیها) که در مسجد جامع حضرت فاطمه(س) برگزار شد، با طرح بحث معرفت‌شناسی مقام صدیقه طاهره(س)، آن را مهم‌ترین محور تأمل شیعیان در شب شهادت این بانوی بزرگ دانست.
ضرورت معرفت‌شناسی مقام صدیقه طاهره(س)
آیت‌الله علم‌الهدی با بیان اینکه نام مبارک «فاطمه» به معنای «قاطعه» و جداکننده است، خاطرنشان کرد: براساس روایت امام صادق(ع) علت نامگذاری دختر پیامبر اکرم(ص) به «فاطمه»، آن است که مردم از معرفت حقیقی نسبت به این بانوی معصوم بریده شدند و نتوانستند شأن قدسی ایشان را بشناسند.
وی افزود: ما به عنوان شیعه و دوستدار اهل‌بیت(ع) نباید از معرفت فاطمی جدا بمانیم؛ چراکه ارزش اشک‌ها و سوگواری‌ها در ساحت صدیقه اطهر(س) زمانی معنا دارد که با معرفت و شناخت عمیق نسبت به مقام ایشان همراه شود.
نماینده ولی‌فقیه در خراسان رضوی با تأکید بر اینکه ابتدا باید حضرت زهرا(س) را شناخت و سپس بر مظلومیت ایشان گریست، ادامه داد: پس از رحلت پیامبر(ص) این سؤال اساسی مطرح بود که در برابر انحراف سیاسی و غصب خلافت چه باید کرد؛ آیا باید ایستاد و مقاومت کرد یا باید سکوت اختیار نمود؟ این همان پرسشی است که پاسخ آن در رفتار و سیره حضرت زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) مشهود است.
چرایی قیام فاطمی و سکوت علوی
آیت‌الله علم‌الهدی با اشاره به قیام و حرکت روشنگرانه حضرت زهرا(س) افزود: اگر تکلیف پس از پیامبر(ص) سکوت کامل بود، چگونه است که صدیقه اطهر(س) قیام کرد، خطبه خواند و انقلابی بزرگ علیه انحراف سیاسی آن عصر به پا داشت؟ و اگر تکلیف روشنگری و حرکت بود، چرا امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) سکوت کردند؟
وی با اشاره به خطبه فدکیه که فضای مدینه را متحول کرد، گفت: هنگامی که حضرت زهرا(س) پس از خطبه به منزل بازگشتند، خطاب به امیرالمؤمنین(ع) فرمودند: یا علی، تو همان پهلوانی بودی که پیشاهنگان جنگ را در هم می‌شکستی؛ چگونه امروز به خانه‌نشینی متهم شده‌ای و خصم می‌خواهد تو را از میدان دور کند؟
امام‌جمعه مشهد در تبیین این مسئله گفت: پاسخ این سؤال در فرمایشات خود حضرت زهرا(س) نهفته است. اگر تکلیف قیام با شمشیر بود، چرا امام علی (ع) دست به شمشیر نبردند و اگر تکلیف سکوت بود، چرا دختر پیامبر(ص) برخاست و روشنگری کرد؟
وی سپس به لحظات پایانی عمر شریف پیامبر اکرم(ص) اشاره کرد و افزود: پیامبر(ص) در آخرین لحظات، امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) را فراخواندند و وقایع پس از رحلت خود از جمله حادثه سقیفه را برای ایشان بیان کردند. هنگامی که رسول خدا(ص) پرسیدند چه خواهی کرد، حضرت علی(ع) عرض کردند که با شمشیر بین آنان فاصله می‌اندازم؛ اما پیامبر(ص) هشدار دادند که اگر با شمشیر وارد میدان شوی، پیش از آنکه حق تو بازستانده شود، ریشه اسلام از بین می‌رود.
حضرت زهرا(س) قهرمان میدان دفاع از رسالت
آیت‌الله علم‌الهدی ادامه داد: پیامبر(ص) به امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) فرمودند که در خانه بنشینند، زیرا قهرمان این میدان، فاطمه است. صدیقه طاهره(س) باید به میدان بیاید تا حقیقت رسالت حفظ شود.
وی تصریح کرد: اگر امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) حکومت را با شمشیر به دست می‌گرفتند، دشمنان اسلام چنین القا می‌کردند که پیامبر(ص) به دنبال تشکیل امپراتوری و کسب قدرت بوده است. در نتیجه، دین از مسیر تربیت، معرفت‌سازی و هدایت انسان‌ها خارج می‌شد.
عضو مجلس خبرگان رهبری با بیان اینکه آنچه در سقیفه رخ داد، انقطاع رسالت پیامبر(ص) بود، گفت: رسالت پیامبر تنها تبلیغ دین نبود، بلکه مدیریت وحی برای تربیت انسان‌ها بود؛ پس از رحلت ایشان این جریان باید در پرتوی امامت ادامه می‌یافت. قیام حضرت زهرا(س) سبب شد که نظام امامت به‌عنوان نگهبان رسالت و استمرار خط وحی در تاریخ تثبیت شود.
وی تأکید کرد: بنابراین تکلیف امیرالمؤمنین حضرت علی (ع) سکوت برای حفظ اصل اسلام بود و تکلیف حضرت زهرا(س) قیام برای افشاگری و مقابله با انحراف. این دو رفتار ظاهراً متفاوت، در حقیقت یک هدف مشترک صیانت از رسالت پیامبر(ص) و حفظ حقیقت ولایت داشتند.
انتهای پیام/