تبسم کشاورز_ به گزارش خبرنگار گروه فرهنگ و هنر برنا؛ نخستینبار سلیم اِوجی را در همان روزهایی ملاقات کردم که نوری بیلگه جیلان در ایران حضور داشت. اوجی، خالق آثار مهمی است که مسیرش را میان سینمای مولفانه و سینمای جریان اصلی جستوجو میکند. سینمایی که رگههایی از موسیقی، ادبیات و حساسیتهای انسانی در آن جریان دارد.
این گفتوگو فرصتی است برای نزدیکتر شدن به جهان ذهنی اوجی، نگاهش به سینمای ایران و جایگاه خودش در سینمای ترکیه و رابطهاش با ادبیات و موسیقی...
برنا: درباره حضورتان در ایران بگویید. نگاهتان نسبت به جایگاه سینمای ایران در جهان چیست؟ بارها از علاقهتان به سینمای مولفانه سخن گفتهاید و نام عباس کیارستمی را بردهاید...
اوجی: خیلی خوشحالم که باز هم در ایران هستم. سینمای ایران از گذشته تا امروز اهمیت زیادی داشته است چون برخی کارگردانهای ایرانی مانند عباس کیارستمی، سینما را دگرگون کردند. سینمای جهان در حال تغییر است و سینمای ایران هم همراه با آن تغییر میکند. ایران همچنان یکی از سینماهای مهم دنیا بهشمار میرود.
برنا: چند روز پیش بازیگر شناختهشده ایرانی، همایون ارشادی که در فیلم «طعم گیلاس» کیارستمی بازی کرده بود، از دنیا رفت. آیا او یا آثارش را میشناختید؟
اوجی: چهرهاش را به یاد دارم و واقعا متاسف شدم از شنیدن این خبر.
برنا: سینمای ترکیه در سالهای اخیر میان دو گرایش عمده نوسان دارد؛ سینما با رویکرد مولفانه و سینمای تجاری، مبتنی بر گیشه. شما جایگاه خود را در این دوگانگی کجا میبینید؟
اوجی: کاملا موافقم. ما نیاز داریم صنعت سینمایمان را بیشتر توسعه دهیم. احساس میکنم صنعت سینما در ایران بسیار بزرگتر و قویتر است. وقتی به ایران میآیم، این صنعت را بهوضوح حس میکنم؛ همین ساختمانها، سالنها و فضاهای نمایش نشان میدهد سینمای ایران صنعتیتر است.
در ترکیه کارگردانهای خوبی داریم اما سینمای ما بیشتر بر پایه کارگردانهای منفرد است. یعنی یک کارگردان ممکن است فیلمی بسازد و موفق شود اما این موفقیت در قالب یک صنعت پایدار تکرار نمیشود. البته در سریالسازی بسیار موفق هستیم، اما من بیشتر علاقهمند به سینما هستم. بنابراین فکر میکنم هنوز باید ساختار صنعت سینما را در ترکیه تقویت کنیم.
برنا: سینمای سلیم اوجی چه اندازه وامدار ادبیات ترکیه و آثار افرادی چون اورهان پاموک، عزیز نسین، جمال ثریا و... است؟
اوجی: به نظر من باید استفاده از ادبیات را در سینمای ترکیه تقویت کنیم. ما نیاز به همکاریها و ارتباطات بیشتر در حوزه ادبیات داریم. برای مثال وقتی کتاب «برف» اورهان پاموک را میخوانید، فضا و اتمسفر واقعی سینما را حس میکنید. ما باید این ارتباط میان ادبیات و سینما را در ترکیه تقویت کنیم.
برنا: کار هنری را با موسیقی آغاز کردید. این روزها مشغول چه کاری هستید؟ روی فیلم یا موزیک جدیدی کار میکنید؟
اوجی: موسیقی هنر فوقالعادهای است چون مستقیم با صدا به قلب انسان دست میزند. هنوز گیتار میزنم و آهنگ میسازم. شاید روزی سریال یا فیلمی درباره موسیقی بسازم اما در حال حاضر مشغول نوشتن فیلمنامه بلند جدیدم هستم. راستش این روزها به این فکر میکنم که چرا یک فیلم در ایران نسازم؟ چون بازیگران بسیار خوبی در ایران هستند و فضاهای شهری هم انرژی سینمایی بالایی دارند. وقتی در خیابانهای این شهر قدم میزنم، تنشی را حس میکنم که انگار هر لحظه ممکن است اتفاقی بیفتد؛ چیزی شبیه احساس قدمزدن در استانبول. این حس برای سینما بسیار ارزشمند است و در شهرهای دیگر دنیا کمتر پیدا میشود.
برنا: درباره موسیقی ایرانی چه احساسی دارید؟
اوجی: در موسیقی ایران حس غریبی از غم وجود دارد که برایم جذاب است. وقتی موسیقی ایرانی گوش میدهم، این غم را حس میکنم و فکر میکنم این غم میتواند خوب باشد. گاهی اندوه باعث میشود انسان عمیقتر زندگی را حس کند. شاید این حس برای این روزهای ما ضروری باشد.
انتهای پیام/