به گزارش ایسنا، ۳۰ ژوئن ۱۹۹۸ بود که یک حرکت پای ساده زندگی دیوید بکام را تغییر داد. او با گرفتن کارت قرمز در بازی انگلیس مقابل آرژانتین، تمام سرزمین مادری‌اش را شوکه کرد.

شب بود و بکام در خانه‌اش در منچستر خوابیده بود که با سروصدای خیابان و فریاد سگ‌ها از خواب پرید. دیوید از پنجره به بیرون نگاه کرد و مردی را دید که مستقیم به چشمانش نگاه می‌کرد. مرد جلوی خانه‌اش ایستاده و ساکت بود. سپس بکام فریاد زد: «چه می‌خواهی؟» ولی هیچ جوابی دریافت نکرد.

بکام، آن زمان در انگلیس دشمن شماره یک مردم شمرده می‌شد و حتی در خانه خودش هم احساس امنیت نمی‌کرد. چند هفته قبل بود که اشتباه این بازیکن بیست‌وسه‌ساله منجر به حذف تیم ملی فوتبال انگلیس از جام جهانی ۱۹۹۸ شده بود.  

آرژانتین به دور یک‌چهارم نهایی صعود کرد؛ جایی که باید با هلند روبه‌رو می‌شد. بکام هم باید سخت‌ترین ۱۲ ماه زندگی‌اش رودررو می‌شد. او قربانی شدیدترین نفرت‌پراکنی شد که تاکنون علیه یک فوتبالیست انگلیسی صورت گرفته است. همانطور که معلوم شد، این تجربه برای بکام مفید بود؛ منچستریونایتد آن فصل سه‌گانه را برد؛ کاری که هیچ باشگاه انگلیسی تا آن زمان انجام نداده بود.

دور گروهی جام جهانی

هافبک منچستریونایتد به عنوان ستاره اصلی تیم ملی انگلیس به جام جهانی رسید. آمار عالی برای باشگاه و کشورش، نامزدی با یک خواننده او را به یک ابرستاره تبدیل کرده بود.

«بکس» پیش از جام جهانی در مصاحبه‌ای با فورفورتو گفت: یک بار در خانه ویکتوریا بودم که پستچی زنگ در را زد. در را باز کردم و او با تعجب به من نگاه کرد: «هرگز فکر نمی‌کردم امروز صبح یک اسطوره را ببینم.» به او گفتم که من اسطوره نیستم ولی همه من را به چشم اسطوره می‌دیدند.

وقتی دیوید روز قبل از بازی مقابل آرژانتین خبردار شد همسرش ویکتوریا باردار است، از خوشحالی بالا و پایین پرید. پس از شروع سخت انگلیس در جام جهانی به نظر می‌رسید همه چیز خوب پیش می‌رود. با این حال همه چیز در بازی مقابل آرژانتین در سن‌اتین تغییر کرد.

قبل از مسابقه، آدیداس این بازی را با مسابقه معروف جام جهانی ۱۹۸۶ و «دست خدا»ی دیگو مارادونا مقایسه و عکسی از دیوید را به این عبارت ضمیمه کرد. متاسفانه آدیداس درست می‌گفت. در اوایل نیمه دوم، دیگو سیمئونه، بکام را زمین زد و دیوید هم در واکنش او را با لگد زد و در نتیجه کیم میلتون نیلسن، داور بلندقامت و سرشناس دانمارکی، به بازیکن انگلیسی کارت قرمز نشان داد. انگلیس در ضربه‌های پنالتی حذف شد و به خانه برگشت. تنها پدر دیوید بکام در پارکینگ ورزشگاه منتظر پسرش بود تا به او بگوید چیزی نشده است.

رختکن انگلیس پس از مسابقه در سکوت فرو رفت. دیوید توسط هم‌تیمی‌هایش گری نویل و پل اسکولز تشویق شد و سپس تونی آدامز به سمت او آمد و گفت: «مهم نیست چه اتفاقی بیفتد. تو بازیکن جوان فوق‌العاده‌ای هستی. از این شرایط عبور خواهی کرد.»

زمان تسویه‌حساب‌های رسانه‌ای فرارسیده بود: «ده شیر که قهرمانانه می‌جنگند و یک پسر احمق!»، نوشته‌ی دیلی میرور.

خداوند همه را می‌بخشد؛ حتی دیوید بکام را

بکام که به انگلیس بازگشت، خیلی زود به نیویورک پرواز کرد اما چند ساعت اقامتش در لندن بدون دردسر نبود. «خیانت به کشورت چه احساسی دارد؟»، «آیا می‌دانی چه کار کرده‌ای؟» بکام این پرسش‌ رسانه‌ها را در فرودگاه لندن بی‌پاسخ گذاشت. او با ورود به آمریکا به تور گروه موسیقی اسپایس‌گرلز پیوست و یازده روز را با ویکتوریا گذراند با این همه به‌خوبی می‌دانست که کمپین نفرت در کشورش فروکش نکرده است.

وقتی دیوید به انگلیس بازگشت، در فرودگاه با ماموران امنیتی روبه‌رو شد. والدین دیوید تصمیم گرفتند در نبود ویکتوریا پیش پسرشان بمانند. این تصمیم موجه بود. این فوتبالیست جوان نامه‌های تهدیدآمیز زیادی را از طریق پست دریافت کرد و چندین پاکت با گلوله همراه بودند!

پسر فرگی

بکام فردای مسابقه انگلیس و آرژانتین تماسی تلفنی از الکس فرگوسن دریافت کرد. فرگی به او گفت: نگران نباش، پسر! تو بازیکن منچستریونایتد هستی و ما از تو مراقبت خواهیم کرد. در اولدترافورد این نگرانی وجود داشت که دیوید تصمیم به ترک لیگ برتر و رفتن به اسپانیا یا ایتالیا بگیرد.

با این حال بکام تسلیم نشد و یکی از بهترین فصل‌های دوران حرفه‌ای خود را پشت سر گذاشت و یونایتد را به سه‌گانه رساند. دیوید با پنالتی معروفش در بازی مقابل بارسلونا (۳-۳)، به شیاطین سرخ کمک کرد تا از گروه سختی که علاوه بر کاتالان‌ها، بایرن مونیخ هم در آن حضور داشت، صعود کنند.

یونایتد در دور یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان اروپا با اینتر روبه‌رو شد؛ جایی که دیگو سیمئونه بازی می‌کرد. دیوید جواب بازیکن آرژانتینی را داد: دو پاس گل، یک پیروزی دو بر صفر در اولدترافورد. علاوه بر این او و سیمئونه حتی پس از بازی پیراهن‌هایشان را با هم عوض کردند.

فصل رویایی بکام با قهرمانی در لیگ قهرمانان و کسب سه‌گانه به پایان رسید تا کابوس روزهای تیره و تار این فوق ستاره تمام شود.

بکام به خاطر هشت پاس گلش در لیگ قهرمانان اروپا از سوی اتحادیه قوتبال اروپا به عنوان بازیکن سال یوفا انتخاب شد و ظرف چند ماه تنها ریوالدو در کسب جایزه توپ طلا از او پیشی گرفت.

بکام پس از فینال با جام قهرمانی لیگ قهرمانان اروپا در دستانش به پارکینگ نیوکمپ رفت؛ جایی که پدرش منتظر او بود. پدرها در هر شرایطی اولین حامی و همراه و پشتیبان پسرانشان‌اند.

انتهای پیام