به گزارش خبرگزاری آنا، این نقش برجسته، پیکره‌ی پادشاهی با تاج شاهانه را نشان می‌دهد که همراه با نماد‌های ماه، ستاره و تاج کنگره‌دار حجاری شده است. شباهت این ویژگی‌ها با تاج‌های پادشاهان اواخر دوره‌ی ساسانی، در نقش‌برجسته‌ها، ظروف قلم‌زنی و سکه‌های همان دوره، از ارتباط نزدیک این اثر با سنت‌های هنری ساسانیان حکایت دارد.
نجمه ابراهیمی، پژوهشگر تاریخ، با اشاره به گزارش مسعودی در قرن چهارم هجری مبنی بر مشاهده‌ی کتابی تذهیب‌شده در دست یکی از بزرگان پارس در شهر استخر که شامل تصویر شاهان ساسانی بوده است، گفت: این نگاره‌ی تازه‌کشف‌شده نیز تداعی‌کننده‌ی همان سنت نگارگری شاهان ساسانی است؛ سنتی که ریشه‌های آن را می‌توان در نقوش سوزنی پادشاهان نخستین ساسانی در تخت‌جمشید جست‌و‌جو کرد.
او افزود: حدود نود درصد از نقش‌برجسته‌های شاهان ساسانی در دشت مرودشت، یعنی زادگاه آنان، حجاری شده است و به همین دلیل، هنوز آثار ارزشمندی از این دوره وجود دارد که تاکنون مورد کاوش و بررسی علمی قرار نگرفته‌اند.
انتهای پیام/