به گزارش خبرنگار مهر، علی فتح‌اللهی صبح چهارشنبه در میزگرد تخصصی «نقش و تأثیر مؤسسات مردم‌نهاد در معرفی و توسعه گردشگری استان گیلان» که در اندیشکده سازمان اسناد و کتابخانه ملی استان برگزار شد، با اشاره به ریشه‌های فرهنگی و اجتماعی گردشگری، اظهار کرد: در جامعه انسانی، اشتراکاتی وجود دارد که همه افراد فارغ از جایگاه شغلی یا اقتصادی در آن شریک‌اند. همان‌گونه که نان به‌عنوان غذای استراتژیک میان تمام اقشار جامعه مشترک است، میل به سفر و دیدن زیبایی‌ها نیز در همه انسان‌ها وجود دارد.
وی افزود: ممکن است توان مالی افراد در انتخاب مقصد یا کیفیت سفر تأثیر بگذارد، اما اصل تمایل به دیدن، تجربه کردن و آشنایی با فرهنگ‌های گوناگون در همه یکسان است. این همان ظرفیتی است که اگر آن را بشناسیم و سامان‌دهی کنیم، می‌تواند پایه توسعه اجتماعی و فرهنگی کشور باشد.
فتح‌اللهی با اشاره به ظرفیت‌های بی‌نظیر ایران در حوزه گردشگری گفت: اگر ده شاخص گردشگری را در دنیا در نظر بگیریم— از مردم‌شناسی و آئین‌ها تا طبیعت و سازه‌های تاریخی— ایران همه را در خود دارد. کشور ما یکی از پنج کشور دنیاست که هم‌زمان چهار فصل را تجربه می‌کند، اما در مقایسه با کشورهایی مانند روسیه، آمریکا، استرالیا و کانادا، شرایط اقلیمی بسیار آرام‌تر و امن‌تری برای گردشگری دارد.
وی افزود: این موهبت طبیعی فرصتی استثنایی برای جذب گردشگر داخلی و خارجی است و می‌تواند با برنامه‌ریزی درست، اقتصاد محلی را متحول کند.
مدیرکل امور اجتماعی و فرهنگی استانداری گیلان بر نقش مؤسسات مردم‌نهاد در تحقق این اهداف تأکید کرد و گفت: سمن‌ها به دلیل ارتباط مستقیم با مردم، شناخت دقیق از ظرفیت‌های محلی و اعتماد اجتماعی بالا، می‌توانند نقش بی‌بدیلی در توسعه گردشگری ایفا کنند. آن‌ها می‌توانند فرهنگ گردشگری را آموزش دهند، جاذبه‌های کمتر شناخته‌شده را معرفی کنند و با برگزاری جشنواره‌ها و رویدادهای بومی، برند گردشگری گیلان را تقویت نمایند.
وی تصریح کرد: توسعه گردشگری تنها با ساخت زیرساخت‌های فیزیکی ممکن نیست؛ بلکه نیازمند تغییر نگرش، ارتقای سواد گردشگری و مشارکت اجتماعی است. سمن‌ها در این مسیر، حلقه اتصال مردم و دولت هستند و می‌توانند با خلاقیت و کار داوطلبانه، مسیر توسعه مردم‌پایه را هموار کنند.
فتح‌اللهی در پایان با اشاره به جایگاه ممتاز گیلان در نقشه گردشگری کشور خاطرنشان کرد: گیلان با طبیعت بی‌بدیل، فرهنگ غنی و مردمانی مهمان‌نواز، می‌تواند پیشتاز گردشگری کشور باشد؛ مشروط بر آن‌که از ظرفیت‌های انسانی در کنار امکانات دولتی بهره بگیریم. توسعه واقعی زمانی محقق می‌شود که مردم خود را شریک و سهیم در این حرکت بدانند.