در گفت‌وگو با یک دیپلمات پیشین زن افغان در تهران، او از تجربه‌ی خود در دوران پس از سقوط کابل و نحوه‌ی رفتار طالبان با دیپلمات‌ها و زنان سخن گفت.
او به انصاف نیوز می‌گوید: طالبان ظاهری دیپلماتیک‌تر گرفته‌اند، اما در واقعیت تصمیم‌هایشان درون‌گرا، محدود و غیرشفاف است.
نگاه طالبان به مناسبات بین‌المللی
این دیپلمات پیشین که نخواست نامش مطرح شود در گفت‌وگو با انصاف نیوز درباره‌ی رویکرد فعلی طالبان نسبت به سیاست خارجی گفت: «طالبان برخلاف دوره‌ی گذشته، تلاش می‌کند روابط خود را با کشورهای منطقه حفظ کند. در ظاهر، گفتار دیپلماتیک‌تری در پیش گرفته‌اند، اما در عمل، تصمیم‌گیری‌ها کاملاً درون‌گرا و غیرشفاف است. ارتباط رسمی آن‌ها با وزارت خارجه‌ی ایران و چند کشور دیگر، صرفاً در حد کنسولی و امور اتباع محدود شده است.»
رفتار طالبان با دیپلمات‌های زن
او درباره‌ی دیدگاه طالبان نسبت به دیپلمات‌های زن توضیح داد: «در ساختار فعلی طالبان، هیچ زن دیپلماتی حضور ندارد. در جلسات رسمی و نشست‌های خارجی فقط مردان شرکت می‌کنند. حتی زنانی که پیش‌تر در نهادهای فرهنگی یا آموزشی وزارت خارجه‌ی افغانستان کار می‌کردند، از ادامه‌ی فعالیت منع شده‌اند. در سفارت تهران نیز تمام پست‌های زنانه حذف شد و نیروهای جدید همه از کابل معرفی شدند.»
تعامل طالبان با نهادهای بین‌المللی
او در بخش دیگری از گفت‌وگو گفت: «طالبان تلاش می‌کند با سازمان‌های بین‌المللی در حوزه‌ی مهاجرین و کمک‌های انسانی همکاری کند، اما این همکاری بیشتر به‌صورت غیرمستقیم و از طریق واسطه‌ها انجام می‌شود. هیچ توافق رسمی یا دیپلماتیک بلندمدتی ثبت نشده و سطح روابط همچنان غیررسمی است.»
چالش‌های مشروعیت جهانی طالبان
به گفته‌ی او، مهم‌ترین چالش طالبان در عرصه‌ی جهانی مسئله‌ی مشروعیت است: «هیچ کشوری تا امروز حکومت طالبان را به‌صورت رسمی به‌عنوان دولت قانونی افغانستان به رسمیت نشناخته است. با این حال، آن‌ها از مسیر عمل‌گرایی در تلاش‌اند تا حداقل در کشورهای همسایه حضور رسمی و فیزیکی داشته باشند؛ مثل ایران، پاکستان و چین.»
وضعیت کنونی سفارت افغانستان در تهران
در پاسخ به پرسشی درباره‌ی وضعیت فعلی سفارت افغانستان در تهران، این دیپلمات توضیح داد: «در حال حاضر، کار سفارت صرفاً در حد تمدید مدارک و صدور پاسپورت برای اتباع افغان انجام می‌شود. تصمیم‌گیری‌های سیاسی یا فرهنگی در اختیار نماینده‌ی مستقیم طالبان است. کارکنان پیشین دولت جمهوری دیگر هیچ سمتی ندارند و دسترسی‌شان به ساختمان و اسناد قطع شده است.»
نگاه شخصی او به آینده‌ی افغانستان
در پایان گفت‌وگو، این دیپلمات سابق با لحنی تأمل‌برانگیز گفت: «به‌عنوان یک شهروند افغان، امیدوارم روزی در کشور ما دوباره فضای گفت‌وگو و احترام به حقوق زنان ایجاد شود. افغانستان باید به جامعه‌ی جهانی بازگردد، اما نه با حذف نیمی از مردمش. ما از بیرون نظاره‌گر هستیم، اما دل‌مان همچنان در کابل مانده است.»
انتهای پیام