به گزارش خبرنگار امنیت دفاعی خبرگزاری دانشجو ؛ بمب‌افکن F‑117 Nighthawk محصول جاه‌طلبی تکنولوژیک ارتش آمریکا در دهه‌ی ۱۹۸۰ بود؛ هواپیمایی پنهان‌کار با طراحی زاویه‌دار و پوشش جاذب رادار که به‌عنوان نخستین جنگنده‌ی رادارگریز عملیاتی جهان معرفی شد.

این هواپیما به‌صورت نماد قدرت هوایی آمریکا در جنگ‌های خلیج فارس و بالکان به کار رفت و در عملیات‌هایی مانند بمباران یوگسلاوی، نقش مهمی ایفا کرد. با این حال، آنچه از F‑117 در حافظه‌ی تاریخی باقی مانده، بیش از آنکه نوآوری فناورانه باشد، یادآور جنگ‌های نابرابر و حملات کور علیه اهداف غیرنظامی است؛

حملاتی که طبق اسناد رسمی، باعث مرگ صدها شهروند بی‌دفاع در بلگراد و بغداد شد و چهره‌ای خشن از مفهوم جنگ هوشمند را برملا کرد.

 علی‌رغم تبلیغات گسترده، سقوط F‑117 توسط سامانه‌ی اس‑۱۲۵ صربستان در سال ۱۹۹۹ نشان داد که فناوری پنهان‌کاری نیز مرز شکست‌ناپذیری ندارد.

با گذشت زمان و ظهور نسل‌های تازه‌ای از هواگردهای پنهان‌کار مانند F‑22 و F‑35، پروژه‌ی F‑117 به‌تدریج از نظر تاکتیکی و فنی منسوخ شد. نهایتاً در سال ۲۰۰۸، نیروی هوایی آمریکا این ناوگان را به‌طور رسمی از خدمت خارج کرد و بیشتر واحدهای آن اوراق و منهدم شدند.

 فرجام این هواپیما، نمادی از غرور فناورانه‌ی بی‌مهار بود که به بهای جان انسان‌های بی‌گناه تمام شد.