عرفان سلمانی دبیرتشکیلات انجمن اسلامی دانشجویان 1348 دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در گفت وگو با خبرنگار گروه دانشگاه خبرگزاری تسنیم با انتقاد از اوضاع نابسامان این دانشکده اظهار داشت: "جزیره‌‌ای خودمختار دور از چشم مسئولان و نهادهای نظارتی" شاید دقیق‌ترین توصیف برای دانشکده توانبخشی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی باشد. دانشکده‌ای که با گذشت بیش از هشت ماه از انتصاب رئیس جدید، همچنان تنها مجموعه‌ای است که هیچ بازدیدی از آن انجام نشده است.

وی افزود: چندی پیش به‌صورت ناگهانی و بدون کوچک‌ترین اطلاع‌رسانی یا شفاف‌سازی، ساختمان شماره 2 دانشکده، واقع خیابان دماوند به مرکز بهداشت شمال واگذار شد با وجود تمام مشکلات و نواقص این مرکز، ساختمان مربوطه بخشی از کمبود فضای آموزشی دانشکده را جبران می‌کرد و نبود آن امروز بحران کلاس‌های آموزشی را به یکی از اولویت‌های اصلی دانشکده تبدیل کرده است.

این فعال دانشجویی با بیان اینکه این واگذاری با وعده‌هایی همراه بود، خاطرنشان کرد:  وعده انتقال دانشکده به نزدیکی پردیس اصلی در دو سال آینده یکی از وعده‌ها بود، وعده‌ای که هر دانشجوی آشنا با وضعیت زیرساختی دانشکده و روندهای اداری، به‌ خوبی بر غیرواقعی بودن آن واقف است.

وی با اشاره به راه‌حل اتخاذشده برای بحران فضای آموزشی این دانشکده یادآور شد: نصب سازه‌های پیش‌ساخته در محوطه دانشکده که نه‌تنها فاقد استانداردهای یک فضای آموزشی دانشگاهی است بلکه فضای پارکینگ را نیز اشغال کرده‌  و حیاط دانشکده که محل استراحت و تعامل دانشجویان است را به پارکینگ خودروها تبدیل کرده است. واگذاری کلینیک‌های آموزشی به بخش خصوصی و  اجاره دادن زمین چمن دانشکده از دیگر تصمیمات قابل‌تأمل مدیریت فعلی است.

سلمانی با اشاره به پیگیری‌های این انجمن دانشجویی از مسئولین درباره اجاره زمین چمن، تاکید کرد: بر اساس این پیگیری‌ها مشخص شد، رئیس دانشگاه در جریان این موضوع نبوده است لذا این مسئله پرسش مهمی را ایجاد می‌کند که آیا این تصمیم‌ها با هماهنگی دانشگاه انجام می‌شود یا دور بودن دانشکده از پردیس دانشگاه و نبود نظارت  زمینه‌ساز تصمیمات مبهم در این دانشکده شده است.

وی خاطرنشان کرد: با وجود تمام موارد یادشده، این تنها بخشی از مشکلات متعدد دانشکده توانبخشی است. نبود ابتدایی‌ترین امکانات رفاهی، از جمله سرویس ایاب و ذهاب برای واحدهای تربیت‌بدنی که در پردیس اصلی برگزار می‌شوند و سلفی که کارایی دوگانه دارد و به عنوان آمفی تئاتر نیز در مراسمات استفاده می‌شود، تنها نمونه‌هایی از ده‌ها مشکل کوچک و بزرگ این دانشکده است که پرداختن به همه آن‌ها از حوصله این گفت‌وگو خارج است.

این دانشجوی دانشکده توانبخشی گفت: دانشجویان دانشکده توانبخشی سال‌هاست با کمبود ساده‌ترین امکانات، فضای محدود و عدم توجه کافی مواجه‌اند. با این وجود حداقل انتظاری که می‌رود آن است که به‌جای تصمیم‌های غیرشفاف و وعده‌های غیرواقعی، شاهد رویکردی شفاف و همراه با پاسخگویی باشیم.

انتهای پیام/