به روایت ایرنا، وی افزود: در آن زمان آمریکا کوشید از این مکانیزم استفاده کند، اما با رأی ۱۳ به ۲ در شورای امنیت شکست خورد. با وجود این، مدعی شد که قطعنامه‌ها بازگشته‌اند؛ ادعایی که جهان آن را به سخره گرفت، زیرا چنین سازوکاری اصلاً «اسنپ‌بک» نبود، بلکه تنها فرآیند حل‌وفصل اختلافات بود که آمریکا تلاش کرد به نفع خود از آن بهره بگیرد و ناکام ماند. به نظر من، این بار نیز اروپایی‌ها هیچ حق قانونی برای استفاده از آن نداشتند. به همین دلیل، روسیه، چین و اعضای جنبش عدم تعهد اعلام کردند که این اقدام غیرقانونی است. اصطلاح «اسنپ‌بک» که من در مصاحبه به آن اشاره کردم، در واقع وجود خارجی ندارد؛ اما بلافاصله توضیح دادم که آنچه در متن آمده، همان سازوکار حل‌وفصل اختلافات است.
ظریف همچنین گفت: این اصطلاح را آمریکایی‌ها جعل کردند تا القا کنند که در متن توافق، یک فرآیند خودکار برای بازگشت تحریم‌ها وجود دارد، در حالی که چنین چیزی در کار نیست. اگر به جلد چهارم کتاب راز سر به مهر مراجعه کنید، در پیوست شماره ۱۰ (اگر اشتباه نکنم)، توضیح داده‌ام که در نخستین مراحل مذاکرات، من برای نخستین بار عنوان «اسنپ‌بک» را به کار بردم، اما از دور چهارم یا پنجم به بعد، این عنوان کنار گذاشته شد و به جای آن اصطلاح «سازوکار حل‌وفصل اختلافات» آمد. در متن نهایی هم تنها در پاورقی کوچک یا توضیح غیررسمی از «اسنپ‌بک»، نه در سند اصلی یاد شده است. اگر در قطعنامه ۲۲۳۱ یا متن رسمی برجام جست‌وجو کنید، چنین واژه‌ای را پیدا نخواهید کرد. اگر کسی مدعی است که وجود دارد، بیاید و نشان دهد. من با کمال میل در همایشی رسمی شرکت می‌کنم تا این مسئله روشن شود.
∎