روزنامه روسی «ایزوستیا» گزارشی از نویسنده دیمیتری کورنیف، سردبیر پورتال «میلیتاری راشا»، منتشر کرد که در آن به تاریخچه آزمایش‌های هسته‌ای کشورهای بزرگ طی دهه‌ها پرداخته و مهم‌ترین ایستگاه‌ها و مکان‌هایی را که شاهد انفجار بمب‌های اتمی و گرمایی بوده‌اند، مرور کرده و اهمیت این آزمایش‌ها در توسعه زرادخانه‌های هسته‌ای را توضیح داده است.
به گزارش سرویس بین‌الملل «انتخاب»، در ادامه این مطلب آمده است: نویسنده تأکید کرده است که کشورهای هسته‌ای طی چند دهه آزمایش‌های هسته‌ای انجام داده‌اند و اولین آنها در ایالات متحده آمریکا در ۱۶ ژوئیه ۱۹۴۵ بوده است.
بر اساس گفته‌های دیمیتری کورنیف، او اشاره کرده است که ایالات متحده در دهه ۱۹۴۰ و اوایل دهه ۱۹۵۰ آزمایش‌های خود را به جزایر اقیانوس آرام منتقل کرد و در اوایل دهه ۱۹۵۰ از سایت آزمایش هسته‌ای نوادا استفاده کرد، جایی که آزمایش‌ها تا توقف نهایی آن در سال ۱۹۹۲ ادامه یافت. به طور کلی، ایالات متحده ۱۰۵۴ آزمایش هسته‌ای انجام داده است.
بمب شوروی
نویسنده یادآور شده است که دانشمندان اتحاد جماهیر شوروی تا سال ۱۹۴۹ به موفقیت بزرگی دست یافتند و بمب هسته‌ای شوروی را ساختند، پس از آن که این سلاح تا آن زمان در انحصار آمریکا بود.
وی ادامه داد که سایت سیمیپالاتینسک در قزاقستان اولین محل آزمایش‌های اتمی در اتحاد جماهیر شوروی بود.
تا اواسط دهه ۱۹۵۰، واضح شد که تسلیحات هسته‌ای برای همه شاخه‌های نیروهای نظامی ضروری خواهد بود و برای آزمایش آنها تصمیم گرفته شد از جزایر بیابانی در آرشیپل نوا زملیا در شمال دور استفاده شود.
در سایت نوا زملیا، قدرتمندترین سلاح گرمایی هسته‌ای در تاریخ بشر، یعنی بمب «AN602» یا همان «بمب تزار» منفجر شد. این آزمایش در ۳۰ اکتبر ۱۹۶۱ انجام شد. ناظر علمی پروژه، دکتر ساخاروف، به دلیل موفقیت این آزمایش، ستاره سوم خود را به عنوان قهرمان کار سوسیالیستی شوروی دریافت کرد.
به طور کلی، ایالات متحده تا سال ۱۹۹۲، ۱۰۵۴ آزمایش هسته‌ای انجام داد، در حالی که اتحاد جماهیر شوروی تا سال ۱۹۹۰، ۷۱۵ آزمایش انجام داد.
بمب شگفت‌انگیز تزار
نویسنده اشاره می‌کند که آزمایش «بمب تزار» واقعا رویدادی شگفت‌انگیز در قرن بیستم بود.
گفته شده که کره آتشین عظیمی به قطر حدود ۱۰ کیلومتر از فاصله چند صد کیلومتری دیده شد و ابر قارچی تا ارتفاع ۶۴-۶۷ کیلومتر بالا رفت و در دایره‌ای به شعاع ۹۵ کیلومتر گسترش یافت. خسارات ناشی از آن بسیار شدید بود و کافی است گفته شود که زمین‌های نوا زملیا، محل انجام آزمایش‌ها، به شدت تغییر شکل یافت و ارتفاعات آن هموار شد.
به طور کلی، اتحاد جماهیر شوروی تا سال ۱۹۹۰، ۷۱۵ آزمایش هسته‌ای انجام داد.
به گفته نویسنده، بریتانیا در ابتدا در کنار ایالات متحده وارد رقابت هسته‌ای شد، اما بعداً تصمیم گرفت به یک قدرت هسته‌ای ملی تبدیل شود.
بریتانیا در مجموع از سال ۱۹۵۲ تا ۱۹۹۱، ۴۵ آزمایش هسته‌ای انجام داد. سایت اصلی آزمایش‌ها در ابتدا در بیابان استرالیا بود، اما بعداً تجهیزات در جزایر مرجانی اقیانوس آرام و در نوادا آمریکا نیز آزمایش شدند.
فرانسه چهارمین قدرت هسته‌ای شد و در طول تاریخ آزمایش‌هایش، ۲۱۰ انفجار هسته‌ای انجام داد. آزمایش‌های اولیه از سال ۱۹۶۰ در صحرای الجزایر انجام شد.
بعداً از جزایر مرجانی در پولینزی فرانسه در اقیانوس آرام برای آزمایش‌ها استفاده شد. در سال ۱۹۷۰، در جزیره مرجانی موروروا، آزمایش آخر بمب گرمایی فرانسه با قدرت تقریبی ۱ مگاتن انجام شد و آخرین آزمایش در سال ۱۹۹۶ صورت گرفت.
در سال ۱۹۹۶، چین نیز آخرین آزمایش هسته‌ای خود را انجام داد و پنجمین قدرت هسته‌ای جهان در سال ۱۹۶۵ شد.
همکاری با اتحاد جماهیر شوروی در دهه ۱۹۵۰ به دانشمندان چینی کمک کرد تا سریع‌ترین زمان ممکن پس از قطع روابط با شوروی در اوایل دهه ۱۹۶۰، بمب خود را بسازند.
چین آزمایش‌های هسته‌ای را در صحرای لوب نور در مغولستان داخلی انجام داد و در مجموع ۴۵ آزمایش هسته‌ای انجام شد.
∎