خبرگزاری آنا - فرشته مسلمی روزنامه‌نگار؛ انتخابات پارلمانی، مهم‌ترین انتخابات عراق است؛ زیرا طی این فرایند دموکراتیک، علاوه‌بر انتخابات نمایندگان مجلس، رئیس جمهور نیز با رای دو سوم از اعضای پارلمان مشخص شده و موظف است نامزد نخست وزیری را از میان بزرگترین فراکسیون پارلمان، مامور تشکیل کابینه کند. نخستین بخش این انتخابات مهم که در دو بخش ویژه و عمومی برگزار می‌شود، از ساعات ابتدایی صبح امروز برای حدود ۱.۳ میلیون رأی‌دهنده عراقی، آغاز شده است. طبق اعلام کمیسیون عالی مستقل انتخابات عراق، نیرو‌های ارتش، پلیس، دستگاه‌های امنیتی، نیرو‌های پیش‌مرگه اقلیم کردستان، حشد الشعبی و مهاجران، در این رأی‌گیری ویژه شرکت می‌کنند و این فرایند تا ساعت شش عصر ادامه یافته و صندوق‌های رأی‌گیری به‌صورت الکترونیکی بسته خواهند شد تا بخش عمومی نیز در روز سه شنبه ۲۰ ابان برگزار شده و رای دهندگان با پیروز این انتخابات آشنا شوند.
از همین رو فضای سیاسی این کشور بار دیگر تحت‌تأثیر بازی قدرت‌های خارجی قرار گرفته و انتخابت پیش رو برای عراقی‌ها فراتر از یک رقابت سیاسی و آزمونی برای سنجش میزان استقلال و بلوغ نظام سیاسی این کشور پس از دو دهه اشغال و دخالت خارجی است؛ با وجود تأکید نهاد‌های رسمی عراق بر ضرورت احترام به اراده مردم، واشنگتن بار دیگر با صدور هشداری آشکار، روند سیاسی بغداد را تحت فشار قرار داده است. مقامات آمریکایی در روز‌های اخیر تهدید کرده‌اند که در صورت پیروزی جریان‌های نزدیک به محور مقاومت، دولت آینده عراق را به رسمیت نخواهند شناخت. این موضع‌گیری نه‌تنها یادآور مداخلات مستقیم آمریکا در ساختار سیاسی عراق در سال‌های گذشته است، بلکه بار دیگر نشان می‌دهد که دموکراسی از نگاه واشنگتن تا جایی محترم است که نتیجه آن مطابق میلش باشد.
مداخله در لباس دموکراسی
آمریکا همواره مدعی حمایت از فرایند‌های دموکراتیک در غرب آسیا بوده است، اما در عمل، برخورد دوگانه آن با انتخابات در کشور‌های مختلف نشان می‌دهد که این حمایت بیش از آن‌که مبتنی بر اصول باشد، تابع منافع است. هشدار اخیر درباره انتخابات عراق، به‌روشنی نوعی فشار سیاسی است برای مهار احزاب منتقد حضور آمریکا در منطقه و تضعیف جریان‌هایی است که بر استقلال تصمیم‌گیری بغداد تأکید دارند. این در حالی است که عراق طی سال‌های گذشته با دشواری‌های فراوان کوشیده تا اعتماد عمومی به سازوکار انتخابات را بازسازی کند. تهدید به «به‌رسمیت‌نشناختن دولت منتخب» از سوی قدرتی خارجی، نه‌تنها با روح دموکراسی و اصل حاکمیت ملی مغایر است، بلکه تداوم فضای بی‌اعتمادی و دوقطبی در جامعه عراق را در پی دارد.
میراث سنگین اشغال
هشدار واشنگتن برای ملت عراق، یادآور دو دهه حضور پرهزینه و پرچالش آمریکاست؛ مردم این کشور از زمان حمله سال ۲۰۰۳، که به بهانه استقرار دموکراسی و مقابله با سلاح‌های کشتار جمعی انجام شد، هزینه‌های سنگینی را در عرصه انسانی، اقتصادی و سیاسی پرداخت کرده‌اند. بنا بر گزارش‌های بین‌المللی، جنگ و اشغال منجر به مرگ صد‌ها هزار عراقی، آوارگی میلیون‌ها نفر و تخریب گسترده زیرساخت‌های حیاتی این کشور شده است و بسیاری از شهرها، سال‌ها پس از پایان رسمی اشغال همچنان با بحران خدمات عمومی، بیکاری و ضعف سرمایه‌گذاری دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
در سطح سیاسی نیز ساختار قدرت عراق به‌واسطه مداخله خارجی و رقابت بازیگران فرامنطقه‌ای، دچار فرسایش و وابستگی شده است. دخالت آمریکا در چینش نیرو‌های سیاسی، حمایت گزینشی از برخی جریان‌ها و نفوذ در روند تصمیم‌گیری دولتی باعث شد که بغداد در سال‌های اخیر از اقتدار ملی و ثبات نهادی لازم فاصله بگیرد. فساد گسترده، گسترش شکاف‌های قومی و فرقه‌ای و تضعیف نهاد‌های قانونی از جمله پیامد‌های غیرمستقیم همین حضور طولانی‌مدت است.
استقلال سیاسی در گرو ثبات آینده
امروز، عراق در آستانه یکی از حساس‌ترین فصل‌های تاریخ سیاسی خود قرار دارد. ملت عراق که بهای سنگینی برای آزادی و بازسازی کشورشان پرداخته‌اند، انتظار دارند که جامعه جهانی به اراده آنان احترام بگذارد و تصمیم ملت را بپذیرد. هرگونه تهدید، فشار یا مداخله در روند دموکراتیک عراق، نه‌تنها نقض حاکمیت ملی است، بلکه نقض همان ارزش‌هایی است که آمریکا مدعی ترویج آن در جهان است.
انتخابات پیش‌رو برای عراق فقط انتخاب میان احزاب نیست؛ بلکه انتخاب میان «ادامه وابستگی» و «استقلال واقعی» است. واشنگتن اگر صادقانه از دموکراسی سخن می‌گوید، باید نتیجه صندوق رأی را ــ هرچند برخلاف خواست خود باشد ــ محترم شمرده و از سیاست مداخله‌جویانه‌ای که طی دو دهه گذشته هزینه‌های سنگینی بر ملت عراق تحمیل کرده، دست بردارد.
انتهای پیام/