به گزارش ایرنا، افت بی‌سابقه سطح ایستابی، کاهش ورودی سدها، کاهش روان‌آب‌ها و تداوم خشکسالی چشمه‌های خورشان را به خاموشی کشانده و زنگ خطر جدی برای آینده آب شرب و کشاورزی استان به صدا درآمده است.
در حالی که ذخایر سدها به کمترین میزان ممکن رسیده و ورودی رودخانه‌ها کاهش یافته کارشناسان هشدار می‌دهند در صورت تداوم این روند دهه آینده برای این استان دهه بی آبی خواهد بود.
واقعیتی تلخ که سرزمین آب‌های خروشان را در آستانه تشنگی کامل قرار داده است.
بیشتر بخوانید:
زخم خشکسالی در چهارمحال و بختیاری عمیق‌تر شد/ کم‌بارش‌ترین سال استان
مدیر مطالعات آب شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری در همین ارتباط می‌گوید: با تداوم روند کنونی، طی ۱۰ سال آینده نه آبی برای شرب باقی می‌ماند و نه برای کشاورزی، از این‌رو چاره‌ای جز سازگاری با کم‌آبی وجود ندارد.
سید هاشم فاطمی روز شنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: وضعیت تخصیص آب در استان بسیار نگران‌کننده است و در شرایطی که کشاورزان از کمبود آب گلایه دارند، باید این پرسش اساسی را مطرح کرد که آیا امنیت غذایی بدون پایداری منابع آب ممکن است یاخیر؟.
وی اظهار داشت: با روند کنونی بهره‌برداری از منابع آب، امکان تداوم کشت محصولات پرآب‌بر مانند ذرت در دشت‌های استان در سال‌های آینده امکان‌پذیر نیست.
فاطمی با اشاره به اجرای طرح‌های بزرگ آبرسانی استان از جمله طرح انتقال آب کوهرنگ، طرح بن – بروجن و سد غدیر باباحیدر و طرح‌های در دست مطالعه شامل شهدای چشمه‌علی و آب سفید ادامه داد: این طرح‌ها برای تأمین شرب استان ضروری است.
مدیر مطالعات آب شرکت آب منطقه‌ای چهارمحال و بختیاری گفت: در حالی که سرانه مصرف آب شرب در جهان حدود ۱۲۰ تا ۱۳۰ لیتر در روز است، در ایران این رقم بسیار بالاتر است و بخش زیادی از آن به‌دلیل هدررفت در شبکه توزیع است.
این کارشناس منابع آب با اشاره به افت سطح آب‌های زیرزمینی اضافه کرد: در سال آبی گذشته، سطح ایستابی در دشت شهرکرد ۱.۵ متر، در خانمیرزا حدود پنج متر و در دشت جونقان و فارسان بیش از ۲ متر کاهش داشته که بیانگر بحرانی بودن وضعیت است.
فاطمی تصریح کرد: استان طی ۲ سال اخیر با خشکسالی متوالی روبه‌رو بوده است و پاییز و زمستان بدون برف موجب شده نفوذ آب به آبخوان‌ها کاهش یابد در نتیجه، دِبی چشمه‌ها و رودخانه‌ها کاهش یافته و نگران سال آبی آینده هستیم.
بیشتر بخوانید:
در میزگرد ایرنا مطرح شد؛ چه پیش آمد که سرزمین آب‌ها گرفتار خشکسالی شد
به گفته فاطمی، ذخیره سد زاینده‌رود به حدود ۱۴۶ میلیون مترمکعب رسیده است و با توجه به پیش‌بینی‌ها که تا نیمه آذر بارش موثری در چهارمحال و بختیاری نخواهیم داشت در صورت کاهش بیشتر میزان ذخیره پایداری این سد به خطر می‌افتد.
این کارشناس با تأکید بر اینکه تامین آب شرب حق همگانی است اظهار داشت: تمام دستگاه‌های مسوول باید این حقیقت را مد نظر داشته باشند.
وی با اشاره به افزایش دما و تبخیر آب می‌افزود: طی ۲ دهه گذشته در بخش منابع آب سطحی استان چهارمحال و بختیاری روندی کاهشی داشته‌ایم و بین ۳۰ تا ۳۵ درصد از روان‌آب‌ها در حوضه‌های کارون و زاینده‌رود کاهش یافته است.
فاطمی یادآور شد: ورودی تونل‌های اول و دوم کوهرنگ در شرایط کنونی و در این تاریخ سرجمع ۵.۵ مترمکعب در ثانیه و ورودی سد نیز حدود هفت مترمکعب در ثانیه است که نسبت به گذشته کاهش چشمگیری یافته است بر همین اساس، سازگاری با کم‌آبی باید به یک اولویت اصلی تبدیل شود، زیرا در صورت ادامه روند کنونی، طی پنج تا ۱۰ سال آینده آبی برای شرب، صنعت و فضای سبز باقی نمی‌ماند.
وی با بیان اینکه امنیت غذایی مهم است اما با این روش تحقق نمی‌یابد یادآور می‌شود: باید با یک مترمکعب آب، حداقل ۱.۵ کیلوگرم ماده خشک تولید شود و از کشت‌های پرمصرف پرهیز کرد.
به گزارش ایرنا، چهارمحال و بختیاری سرچشمه رودخانه‌های زاینده‌رود، کارون و بخشی از دز است و افزایش یا کاهش بارش‌ها در این استان، استان‌های خوزستان، اصفهان و فلات مرکزی را تحت تاثیر خود قرار می‌دهد.
خشکسالی‌های اخیر از سال ۱۳۸۶ در چهارمحال و بختیاری آغاز شده و پیامدهای ناگواری بر منابع آب، محیط‌زیست و فعالیت‌های اقتصادی این استان به‌ویژه در بخش کشاورزی داشته است.
هم‌اینک ۱۰۰ درصد مساحت این استان درگیر خشکسالی است.