طرفداری | داستانی از سال‌های ابتدایی دوران حرفه‌ای دومینیک سوبوسلای وجود دارد که به‌خوبی روحیه و اراده‌ی توقف‌ناپذیر او را نشان می‌دهد.
دومینیک سوبوسلای که تمام تمرکز ذهنی‌اش روی شکستن رکورد تست آمادگی جسمانی در اولین باشگاه دوران حرفه‌ای خود یعنی سالزبورگ بود، روی تردمیل رفت و درخواست کرد که سرعت را افزایش دهند. او این درخواست را بارها تکرار کرد تا زمانی که بالاخره توانست رکورد را بشکند.
اعدادی که آن هافبک نوجوان در آن روز ثبت کرد، هنوز هم در باشگاه اتریشی یک رکورد محسوب می‌شود و این داستان نشان می‌دهد که وقتی سوبوسلای چیزی را هدف خود قرار دهد، چیزی نمی‌تواند مانع او شود. این مسئله در ماه‌های ابتدایی فصل جاری، دوباره ثابت شده است.
در طول تابستان، زمانی که هواداران لیورپول در حال پیش‌بینی ترکیب ابتدایی این تیم در اولین بازی فصل مقابل بورنموث در آنفیلد بودند، بسیاری تصمیم گرفتند نام بازیکن مجارستانی را از ترکیب ابتدایی خود خط بزنند. با آمدن فلوریان ویرتس به لیورپول به عنوان دومین خرید گران‌قیمت تاریخ باشگاه، به نظر می‌رسید سوبوسلای برای حفظ جایگاه خود نیز کار سختی پیش رو دارد اما او به جای عقب‌نشینی و پا پس کشیدن در برابر رقابت درون تیم، این بازیکن 25 ساله بازی خود را به سطح جدیدی ارتقا داد.
آرنه اسلوت، سرمربی لیورپول در هر 10 بازی فصل لیگ برتر انگلیس و 4 بازی لیگ قهرمانان اروپا، دومینیک سوبوسلای را در ترکیب ابتدایی خود قرار داده و حتی وقتی لیورپول به شدت به مدافع راست نیاز داشت، او به صورت موقتی در این پست بازی کرد.
قابلیت بازی او در چند پست و ثبات عملکردش، سوبوسلای را به قابل اعتمادترین بازیکن لیورپول در حال حاضر تبدیل کرده و پس از یک نمایش خیره‌کننده دیگر در جریان پیروزی 1-0 مقابل رئال مادرید در لیگ قهرمانان اروپا، او اکنون یکی از مهم‌ترین چهره‌های تیم نیز هست.
ویرجیل فن دایک، مدافع و کاپیتان لیورپول، پس از بازی مقابل رئال مادرید در مورد دومینیک سوبوسلای گفت:
چیزی که می‌بینید، دقیقاً همان چیزی است که از دومینیک انتظار می‌رود. او بسیار مهم است. انرژی‌ای که با خود به زمین می‌آورد، خارق‌العاده است. کیفیت او چشمگیر است و در هر بازی، دومینیک در حال یادگیری چیز جدیدی است. او کم کم در حال تبدیل شدن به همان بازیکنی است که همه فکر می‌کنیم می‌تواند باشد. او در تیم ملی‌اش نیز این مسئله را نشان داده و در باقی فصل نیز به همین کار ادامه می‌دهد. او سرش را پایین انداخته و به عملکرد خود ادامه می‌دهد.
سوبوسلای در تقابل با امباپه
تقریباً هیچ‌کس تردید ندارد که سوبوسلای اجازه نمی‌دهد چیزی حواس او را از مسیر اصلی‌اش پرت کند، حتی اگر عملکرد درخشان او باعث مطرح شدن سوال‌هایی در این مورد شده باشد که لیورپول چه زمانی برای تمدید قراردادش اقدام خواهد کرد. قرارداد فعلی سوبوسلای تا تابستان 2028 اعتبار دارد. مذاکرات اولیه میان لیورپول و سوبوسلای برای امضای قراردادی جدید آغاز شده اما منابع نزدیک به باشگاه تاکید دارند که هنوز خبری از توافق طرفین نیست. قرارداد رایان خرافنبرخ، دیگر هافبک لیورپول نیز در تابستان 2028 به پایان می‌رسد و این بازیکن نیز با توجه به فرم بسیار خوبش، به نوبه خود شایسته ارتقای قراردادش است.
با توجه به عملکرد سوبوسلای در این فصل، اصلاً عجیب نخواهد بود که لیورپول در صورت جدایی فن دایک در پایان قراردادش در انتهای فصل آینده، این هافبک مجارستانی را به‌عنوان یکی از گزینه‌های کاپیتانی در نظر بگیرد.
جایگاه سوبوسلای در تیم، او را به یک گزینه بدیهی تبدیل می‌کند، به خصوص که قرارداد اندی رابرتسون و ابراهیما کوناته در تابستان به پایان خواهد رسید و آلیسون و محمد صلاح نیز فقط تا تابستان 2027 با تیم قرارداد دارند. در صورتی که بیشتر آن‌ها یا حتی همگی لیورپول را ترک کنند، سوبوسلای به یکی از باتجربه‌ترین چهره‌های آنفیلد تبدیل می‌شود.
سوبوسلای بیشتر فردی است که رهبری خود را در عملکردش نشان می‌دهد، او یک رهبر پرسروصدا نیست اما می‌داند که چگونه بار تیمش را به دوش بکشد؛ چرا که او در سال 2022 و زمانی که فقط 22 سال داشت، به عنوان جوان‌ترین کاپیتان تاریخ مجارستان انتخاب شد.
همان‌طور که روبی فاولر، مهاجم سابق لیورپول، در مصاحبه خود پس از بازی این تیم مقابل رئال مادرید گفت:
او شاید فریاد نکشد یا با هیاهو هواداران را به شور نیاورد اما با دویدن و جنگندگی خود در زمین، یک الگو است و می‌تواند رهبری کند.
البته که هنوز زمان زیادی برای صحبت در مورد چنین تصمیمی باقی مانده اما لیورپول باشگاهی است که همیشه به برنامه‌ریزی دقیق و حساب‌شده برای آینده، معروف بوده است.
در دوران آرنه اسلوت، برخلاف دوران یورگن کلوپ، دیگر خبری از گروه رهبری بازیکنان نیست. ویرجیل فن دایک، بدون رقیب رهبر شماره یک تیم است و رابرتسون، کاپیتان دوم اما سوبوسلای که در سال 2023 از لایپزیش به لیورپول پیوست و از آن زمان خودش را به عنوان بازیکنی ثابت در ترکیب تیم اثبات کرده، احساس می‌کند که برای مسئولیت‌های بیشتر آماده است.
او به‌تازگی پدر شده و به همراه خانواده‌اش به خوبی در شهر جاگیر شده است و می‌تواند ماندن در لیورپول برای مدت زمانی بیشتر را تصور کند. او عاشق آنفیلد و ارتباطش با هواداران و قدردان حمایت آن‌ها است. سوبوسلای در تابستان در مصاحبه با وب‌سایت باشگاه گفت:
فکر می‌کنم این شادترین دوره در دوران حرفه‌ای من است، چه داخل زمین و چه خارج از آن. احساس می‌کنم افراد درستی را در اطراف خود، چه در فوتبال و چه خارج از آن، پیدا کرده‌ام.
توانایی مدیریت لحظات بزرگ و بازگشت از شرایط سخت، همان چیزی است که بین موفق شدن و شکست خوردن در لیورپول، تفاوت را رقم می‌زند. سوبوسلای حالا یک مدال قهرمانی لیگ برتر در کارنامه دارد و انگیزه‌اش برای اضافه کردن مدال‌های دیگری به آن، زیاد است. او رابطه نزدیکی با صلاح دارد و هر دو از این نظر که می‌خواهند تا بیشترین حد ممکن در زمین حضور داشته باشند و توانایی خود را اثبات کنند، شبیه به هم هستند.
یکی از تصاویر به یاد ماندنی فصل گذشته، لحظه‌ای بود که سوبوسلای پس از سوت پایان بازی مقابل منچسترسیتی در ورزشگاه اتحاد، خسته و بی‌رمق روی چمن دراز کشیده بود؛ دیداری که در آن، لیورپول پس از یک دهه توانست در لیگ برتر و در خارج از خانه سیتیزن‌ها را شکست دهد و بازیکن مجارستانی، بهترین بازیکن این جدال شد. وقتی از زمین بلند شد، پپ گواردیولا شخصاً به سراغ او آمد تا تحسین و قدردانی‌اش نسبت به عملکرد سوبوسلای را نشان دهد.
دومینیک سوبوسلای پس از پایان بازی لیورپول مقابل منچسترسیتی در استادیوم اتحاد
انتظار می‌رود در روز یکشنبه، زمانی که لیورپول دوباره به شرق منچستر بازمی‌گردد، سوبوسلای همان جنگندگی و انرژی را از خود نشان دهد. هر چند، چنین چالشی نباید او را مضطرب کند. فصل گذشته، زمانی که از روبن پیترز، مربی آماده‌سازی جسمانی لیورپول، در مصاحبه با GVA بلژیک در مورد این که کدام بازیکن از لحاظ آمادگی بدنی بیش از همه او را تحت تاثیر قرار داده سوال شد، نام سوبوسلای را به زبان آورد.
توانایی او در دویدن و جنگندگی‌اش از اولین لحظه تا آخرین لحظه بازی، بی‌سابقه است.
مقابل رئال مادرید در روز سه‌شنبه، آمار سوبوسلای یک بار دیگر چشمگیر بود؛ او از لحاظ تعداد شوت در چارچوب (5)، پاس (40) و سانتر (3)، در رده نخست قرار داشت و در تعداد لمس توپ (55)، دومین بازیکن برتر زمین بود. او بی‌وقفه پرس کرد، مناطق مختلف زمین را به خوبی پوشش داد، پا به پای بازیکنان رقیب دوید و پاس فوق‌العاده منجر به گل الکسیس مک آلیستر و پیروزی را ارسال کرد. تنها ناامیدی برای او این بود که نتوانست عملکرد درخشانش را با یک گل به پایان برساند، چرا که تیبو کورتوا مرتب ضربات او را مهار کرد.
هافبک‌هایی که به این شکل سخت و بی‌وقفه کار می‌کنند، به‌ندرت آن‌طور که باید مورد قدردانی هواداران قرار می‌گیرند زیرا هواداران بیشتر روی گلزنان متمرکز هستند. تنها زمانی که منچسترسیتی در فصل گذشته و پس از مصدومیت رودری دچار افت شد، بسیاری فهمیدند این بازیکن چه نقش بزرگی در تیم دارد. دکلان رایس نیز شاید با فرم درخشان ابتدای فصلش بتواند توجه‌ها را به خود جلب کند اما باز هم شاید هرگز به‌عنوان «ستاره بی‌چون و چرای تیم» دیده نشود.
البته سوبوسلای اکنون نزد کسانی که هر هفته بازی‌های لیورپول را تماشا می‌کنند، جایگاه شایسته خود را کسب کرده و مورد تحسین واقع شده است.
او شاید هنوز بتواند از موقعیت‌های بزرگی که نصیبش می‌شود، بهره بیشتری ببرد اما آن‌چه در امر گلزنی کم دارد را با تسلط همه‌جانبه و جنگندگی خود در میانه میدان، جبران می‌کند.
سوبوسلای تا الان بهترین بازیکن فصل لیورپول بوده اما به نظر می‌رسد، دوران او در آنفیلد، تازه شروع شده است.
ترجمه شده از وب‌سایت اتلتیک، نوشته گرگ اوانز