به گزارش خبرگزاری آنا، ساکنان محلی می‌گویند صدای انفجار‌ها به بخش جدایی‌ناپذیر شب‌های غزه تبدیل شده است. ارتش رژیم صهیونیستی این اقدامات را «پاکسازی امنیتی» یا «رفع خطر ساختمان‌های نزدیک مرز» توصیف می‌کند، اما برای مردم، این همان جنگی است که با نامی تازه ادامه دارد.

حنان جندیه، آواره ۴۲ ساله از محله الشجاعیه، در گفت‌و‌گو با خبرنگار مرکز اطلاع‌رسانی فلسطین می‌گوید:
«قلبم با هر انفجار کنده می‌شود. می‌گویند خانه‌ها خارج از خط زرد هستند، اما آوار ما درست پشت آن است و اجازه بازگشت نمی‌دهند. کودکانم از ترس بیدار می‌شوند. چطور بگویم جنگ تمام شده وقتی هر شب صدای بمب می‌آید؟»
 
خاطرات جنگ هنوز زنده است

لیلی رضوان، معلمی که اکنون بی‌کار و بی‌مدرسه مانده، از تأثیر روانی این وضعیت بر کودکان می‌گوید: هر شب صدای انفجار، بچه‌ها را به یاد روز‌های بمباران می‌اندازد. آنها از من می‌پرسند جنگ تمام شده یا نه، و من پاسخی ندارم. ما به آرامش واقعی نیاز داریم، نه آتش‌بسی که فقط روی کاغذ معنا دارد.
 
تحلیلگران: عملیات‌های شبانه، بخشی از طرح میدانی جدید است

رامی ابو زبیده، کارشناس مسائل امنیتی، تأکید می‌کند که این انفجار‌ها اقدامی پراکنده نیست، بلکه بخشی از برنامه‌ای سازمان‌یافته است: این عملیات‌ها فریبکارانه با عنوان انفجار محدود معرفی می‌شوند، اما در واقع هدف، ممانعت از بازگشت ساکنان و بازسازی است. اشغالگران می‌خواهند با ایجاد رعب و تخریب تدریجی، کنترل میدانی خود را تثبیت کنند.

وی هشدار می‌دهد که تداوم این سیاست‌ها می‌تواند زمینه ازسرگیری عملیات نظامی گسترده‌تری را فراهم کند: تا زمانی که صدای جنگ خاموش نشود، هر انفجار می‌تواند جرقه‌ای برای بازگشت به نبرد باشد. هدف این است که غزه هرگز آرام نگیرد و نتواند برای آینده‌اش برنامه‌ریزی کند. 
 
آتش‌بس شکننده و سکوت جهانی

به‌رغم فشار‌های بین‌المللی و میانجی‌گری دیپلماتیک آمریکا برای حفظ توافق آتش‌بس، اوضاع همچنان شکننده است. ناظران می‌گویند هر لحظه ممکن است صحنه درگیری دوباره شعله‌ور شود، در حالی که مردم غزه میان امید و ویرانی، روز‌های سخت خود را سپری می‌کنند.

در واقع، آنچه امروز در غزه می‌گذرد «آتش‌بس بر فراز خرابه‌ها» ست؛ مرحله‌ای که در آن خشونت دیگر صدای جنگنده‌ها ندارد، اما با انفجار‌های شبانه، تخریب هدفمند و ترس دائمی، به زندگی مردم بازمی‌گردد.