به گزارش خبرگزاری ایمنا، ابوالفضل گودرزی در جلسه امروز _چهارشنبه هفتم آبان_ که با حضور پژوهشگران و مدیران شهری برگزار شد درباره پروژه نظرسنجی و نیازسنجی انواع برنامه و تفریحات فرهنگی ورزشی شهروندان ۱۲ تا ۲۵ ساله شهر اصفهان اظهار کرد: این اتفاق بسیار مثبتی است و امیدواریم نتایج آن بتواند در آینده برنامه‌های بهتر و مؤثرتری در سطح شهر رقم بزند.
وی افزود: موضوع اوقات فراغت، دغدغه اصلی خانواده‌ها و مدیران شهری است و با توجه به تغییر سبک زندگی و رشد فناوری، نوجوانان و جوانان ما بیش‌ازپیش تحت تأثیر این روند قرار گرفته‌اند.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور اصفهان و مجری پژوهش تاکید کرد: برای نخستین بار در کشور، ما به سراغ ذی‌نفعان واقعی رفتیم و نه‌تنها مدیران و صاحب‌نظران، بلکه خود نوجوانان و جوانان دیدگاه‌هایشان را با ما در میان گذاشتند.
گودرزی گفت: روش پژوهش به‌صورت آمیخته کیفی و کمی بود. در بخش کیفی، گروه‌های کانونی برگزار شد تا نیازها، علایق و دغدغه‌های نوجوانان و جوانان به دقت شناسایی شود و در مرحله کمی، پرسشنامه‌ای بر اساس یافته‌های کیفی طراحی و در ۱۵ منطقه شهر توزیع شد. «نظر خود مخاطبان برای ما اهمیت بسیار زیادی داشت؛ می‌خواستیم ببینیم آن‌ها چه چیزی را دوست دارند، نه آنچه ما فکر می‌کنیم.»
وی تصریح کرد: نتایج کیفی نشان داد که اجرای برنامه‌های تفریحی و ورزشی منظم می‌تواند به ارتقای سرمایه اجتماعی، مسئولیت‌پذیری، کار تیمی و سلامت جسمی و روانی نوجوانان کمک کند، عوامل موفقیت شامل زیرساخت‌ها، مدیریت، مشارکت بخش خصوصی، ظرفیت‌های اجتماعی و فرهنگی و ویژگی‌های فردی و روانشناختی است.
عضو هیئت علمی دانشگاه پیام نور اصفهان و مجری پژوهش گفت: اگر برنامه‌ها به‌درستی طراحی شوند، نه‌تنها سلامت جسم و روان، بلکه خودکارآمدی و انگیزه تحصیلی و شغلی نوجوانان نیز ارتقا پیدا می‌کند.»
وی ادامه داد: از دیدگاه کمی، متوسط اوقات‌فراغت نوجوانان حدود سه ساعت در روز است که بیشتر صرف فعالیت‌های غیرهدفمند همچون استفاده از گوشی می‌شود و تنها درصد کمی از آن به تفریحات هدفمند اختصاص دارد، بیشترین استقبال نوجوانان و جوانان به ترتیب شامل بازی‌های گروهی، ورزش‌های فانتزی، پاتوق‌های ورزشی و تماشای مسابقات ورزشی بود و کم‌ترین علاقه مربوط به فعالیت‌های خانوادگی، برنامه‌های ملی و مذهبی و بازی‌های بومی سنتی بود. نوجوانان به فضایی زیبا و هیجان‌انگیز برای تفریحات خود اهمیت زیادی می‌دهند و این نکته نباید نادیده گرفته شود.
گودرزی ادامه داد: پژوهش نشان داد که برنامه‌های متمرکز در مکان‌های مشخص همچون پاتوق‌های ورزشی جذابیت بیشتری نسبت به برنامه‌های محله‌محور دارند. برنامه‌ریزی باید با در نظر گرفتن نیازهای روانشناختی، ذائقه، سن و جنسیت مخاطبان و استفاده از بازاریابی اجتماعی و اطلاع‌رسانی نوجوان‌پسند انجام شود تا مشارکت افزایش پیدا کند.
این پژوهشگر تأکید کرد: شناسایی نیازهای واقعی نوجوانان و جوانان و تطبیق برنامه‌ها با این نیازها، نه‌تنها رضایت بیشتر مخاطبان را به همراه دارد، بلکه مسیر توسعه فردی، اجتماعی و فرهنگی جوانان و بهره‌وری منابع شهری را نیز بهبود می‌بخشد.
سخنران جلسه با جمع‌بندی گفت: اگر به حرف نوجوانان و جوانان گوش دهیم و برنامه‌ها را مطابق با علاقه و نیازشان طراحی کنیم، می‌توانیم تغییر واقعی و پایدار در سطح شهر ایجاد کنیم.