طرفداری | چهارشنبه گذشته، در مرحله نیمه‌نهایی جام جهانی باشگاه‌ها، رئال مادریدِ ژابی آلونسو قربانی جدید لوئیز انریکه و شاگردانش شد.
این دیدار تنها هشت دقیقه و ۱۴ ثانیه پس از آغاز، عملاً به پایان رسید؛ فابین رویز در دقیقه ۶ و عثمان دمبله در دقیقه ۹ گل‌های اول و دوم را به ثمر رساندند. اما پاریسی‌ها به همین دو گل بسنده نکردند؛ رویز در دقیقه ۲۴ و گونسالو راموس در دقیقه ۸۷ دو گل دیگر وارد دروازه حریف کردند تا پیروزی قاطع ۴-۰ برابر رئال مادرید، تیم سابق کیلیان امباپه، کامل شود.
برای امباپه، این شکست لحظه‌ای تحقیرآمیز بود؛ چرا که پس از جدایی او، لوئیز انریکه سرانجام توانست سیستم مدنظر خود را پیاده کند و پاری سن ژرمن را به یکی از قدرتمندترین تیم‌های تهاجمی اروپا تبدیل کند. همان‌طور که تصویر زیر نشان می‌دهد، رئال مادرید تنها قربانی بزرگ پاری سن ژرمن نبود. این تیم در لیگ قهرمانان اروپا ابتدا آرسنال را با نتیجه مجموع ۳-۱ شکست داد و سپس در فینال، اینتر میلان را با نتیجه خیره‌کننده ۵-۰ در هم کوبید. درست مانند دیدار برابر رئال، آن مسابقه نیز عملاً پیش از آغاز پایان یافته بود.
در ادامه، پاریسی‌ها در جام جهانی باشگاه‌ها، تورنمنت را با پیروزی ۴-۰ برابر اتلتیکو مادرید آغاز کردند. آن‌ها در نیمه‌نهایی بایرن مونیخ را ۲-۰ شکست دادند و در نهایت، پیروزی بزرگ مقابل رئال مادرید را به ثبت رساندند. حریف بعدی، چلسی خواهد بود و با توجه به فرم کنونی، پاری سن ژرمن بخت نخست قهرمانی در فینال روز یکشنبه محسوب می‌شود.
پیروزهای مهم پاری سن ژرمن
تنها لغزش قابل‌توجه در هفته‌های اخیر، شکست ۱-۰ مقابل بوتافوگو بود. با این حال، آن نتیجه با پیروزی ۲-۰ برابر سیاتل ساندرز جبران شد و سپس پاریسی‌ها مقابل لیونل مسی، ستاره سابق خود قرار گرفتند و در نهایت اینتر میامی را در هم کوبیدند. به‌نظر می‌رسد نوعی طنز در این واقعیت نهفته باشد که مسی و امباپه، هر دو، قربانی سبک تهاجمی پاری سن ژرمن شدند؛ بازیکنانی درخشان اما با سبک بازی‌ای که در تضاد آشکار با فلسفه تاکتیکی لوئیز انریکه قرار داشت.
سِنی مایولو، مهاجم پاری سن ژرمن، پس از پیروزی مقابل رئال مادرید گفت:
همه می‌دوند و دفاع می‌کنند؛ چه مهاجم باشد، چه دروازه‌بان. همیشه می‌توانید صدای او را پشت سرمان بشنوید. این ذهنیت که هرگز تسلیم نشویم، چیزی است که من در این تیم دوست دارم.
پاری سن ژرمن بدون امباپه بهتر است
خب، می‌توانیم مستند دیگری در این‌باره بسازیم.
این جمله را لوئیز انریکه در پاسخ به پرسشی درباره سبک مربیگری‌اش، در یک رویداد رسانه‌ای در سیاتل بیان کرد. این پاسخ به ویدیویی مربوط بود که پیش از دیدار یک‌چهارم نهایی لیگ قهرمانان برابر بارسلونا در فصل ۲۴-۲۰۲۳ منتشر شده بود؛ جایی که انریکه با حرارت از امباپه می‌خواست عملکرد پرسینگ خود را بهبود ببخشد. او خطاب به امباپه گفت:
تو یک پدیده‌ای، بازیکنی در سطح جهانی. در این شکی نیست. اما این برای من کافی نیست. یک رهبر واقعی کسی است که وقتی نمی‌تواند با گل‌زنی به تیم کمک کند، در سایر بخش‌های مهم یاری‌گر تیم باشد. تو باید مسئولیت بپذیری و بگویی: بچه‌ها! خط دفاعی همان‌جا بمانید. من دو نفر را می‌گیرم. چون وقتی تنها پرس می‌کنی، عالی است؛ اما اگر عثمان (دمبله)، (راندال) کولو موانی، (بردلی) بارکولا، (گونسالو) راموس یا مارکو آسنسیو را هم درگیر کنی و خودت الگوی پرس باشی، آن وقت ما چه داریم؟ یک تیم ماشینی.
اما امباپه هرگز به سیستم انریکه اعتقاد نداشت و در نهایت برای رسیدن به آرزوی قهرمانی در لیگ قهرمانان، پاری سن ژرمن را ترک و به رئال مادرید پیوست. پس از آن، در ژانویه گذشته، این باشگاه وینگر گرجستانی، خویچا کواراتسخلیا را به خدمت گرفت. درحالی‌که امباپه برای افتخار جدا شد، پاری سن ژرمن بدون او به قهرمانی در لیگ قهرمانان رسید.
راز این موفقیت چه بود؟ انریکه توضیح می‌دهد:
در نهایت، آنچه من تلاش می‌کنم انجام دهم، رشد دادن بازیکنانم است؛ هم در سطح فردی و هم تیمی. اگر این رشد فردی محقق شود، پیشرفت تیمی هم حاصل خواهد شد. اگر چنین اتفاقی نیفتد، دوران مربیگری شما به پایان می‌رسد. من نیاز دارم بازیکنانم برای بهتر شدن، از منطقه امن خود خارج شوند.
راز موفقیت انریکه: پرس مداوم و تیکی‌تاکای عمودی
جذابیت اصلی در اینجاست که پس از جدایی امباپه، پاری سن ژرمن به کامل‌ترین تیم تهاجمی اروپا تبدیل شده است. در غیاب یک فوق‌ستاره واقعی، انریکه موفق شد تیمی بسازد که کاملاً با رویکرد او همسو باشد. خط حمله‌ای متشکل از کواراتسخلیا، دمبله و استعداد درخشان دزیره دوئه، فاقد یک مهاجم نوک کلاسیک است. در عوض، انریکه به وینگرهای خالص یا معکوس متکی است؛ بازیکنانی با استقامت بالا و توانایی در پرس مداوم و درگیری‌های مکرر یک‌به‌یک با خطوط دفاعی حریف.
علاوه بر این، پاری سن ژرمن می‌تواند بازیکنان تعویضی قدرتمندی را از روی نیمکت به میدان بفرستد. بردلی بارکولا، وارن زائر امری، کانگ این لی و سنی مایولو همگی می‌توانند در تیم‌های طراز اول اروپا به‌عنوان وینگرهای اصلی بازی کنند. همچنین، با حضور گونسالو راموس، انریکه در صورت نیاز، امکان استفاده از یک مهاجم سنتی را نیز در اختیار دارد.
ماجرا تنها به خط حمله ختم نمی‌شود. در خط میانی، انریکه از ترکیب سه‌نفره ژوائو نوس، ویتینیا و فابین رویز استفاده کرده است؛ ترکیبی فاقد نقش‌های سنتی. هر سه بازیکن موظف‌اند وظایف متنوعی را در زمین انجام دهند. ایده اصلی، حفظ شدت بالا در جریان بازی است. انریکه می‌گوید:
فشار را افزایش دهید و توپ را مدیریت کنید. این همیشه ایده اصلی در زمین است.
آنچه انریکه خلق کرده، سیستمی با دو خط سه‌نفره است که همواره خطوط دفاعی حریف را تحت فشار قرار می‌دهد. این، تعریفی دقیق از تیکی‌تاکای عمودی است؛ سبکی که پاس‌کاری سریع و مالکیت‌محور تیکی‌تاکای سنتی را با رویکردی مستقیم‌تر و عمودی‌تر ترکیب می‌کند، با تمرکز بر پاس‌های نفوذی و حمله از طریق میانه میدان.
این سبک اغلب با سرعت بالاتر، عرض حمله محدودتر و تمرکز بر بازی از مرکز برای ایجاد برتری عددی در میانه میدان همراه است؛ ترکیبی از گگن‌پرسینگ و تیکی‌تاکا. ایده ساده است: ایجاد نقاط فشار در سراسر زمین و به چالش کشیدن حریف. وقتی به‌درستی اجرا شود، می‌تواند ساختار دفاعی هر تیمی را در هم بشکند. و پاری سن ژرمن، همان‌طور که بارها در هفته‌های اخیر نشان داده، این تاکتیک‌ها را به شکلی کامل و بی‌نقص پیاده کرده است.
منبع: ترانسفرمارکت