به گزارش خبرنگار ایرنا، حسین نژاد صفری روز پنجشنبه در سیمنار آموزشی آشنایی با فرصت های تجاری در بزرگترین هاب بازرگانی و اقتصادی چین، افزود: در سال ۲۰۲۴، چین به عنوان شریک اول تجاری چندین کشور در دنیا شناخته می‌شود، در حالیکه ایالات متحده به رتبه دوم سقوط کرده است.
وی اضافه کرد: در سال ۲۰۰۰، بیشتر کشورهای جهان شریک اول تجاریشان آمریکا بود اما اکنون چین بزرگترین تولیدکننده و مصرف‌کننده جهان است و نقش کلیدی در زنجیره تأمین جهانی ایفا می‌کند.
این کارشناس با بیان اینکه این کشور به عنوان یک مرکز تولیدی غیرقابل جایگزین شناخته می‌شود، ادامه داد: طی سال‌های اخیر جنگ تجاری و فناوری چین با آمریکا آغاز شده است.
نژاد صفری افزود: چین در زنجیره تأمین به حدی رسیده که حتی کشورهایی مانند افغانستان و پاکستان با وجود تغییر حکومت‌ها به همکاری با چین ادامه می‌دهند.
وی با بیان اینکه در سال‌های اخیر چین به عنوان بزرگترین بازار مصرف جهان شناخته شده و صادرات و واردات ایران به چین به شدت افزایش یافته است، گفت: آمار صادرات ایران به چین در سال‌های اخیر به ۹.۱۵ میلیارد دلار در سال ۱۳۹۹، ۱۴.۷۸ میلیارد دلار در سال ۱۴۰۱ و ۱۰.۸ میلیارد دلار در ۱۰ ماهه امسال رسیده است.
رئیس اتاق بازرگانی ایرانیان مقیم شرق چین ادامه داد: تحریم‌ها و مشکلات بانکی باعث شده که ایران بیشتر از طریق کشورهای ثالث به صادرات بپردازد و این آمارها نشان‌دهنده تصمیمات اقتصادی و تجاری ایران است و می‌تواند به عنوان مبنایی برای برنامه‌ریزی‌های آینده مورد استفاده قرار گیرد.
وی به رشد سریع بازارهای جهانی اشاره کرد و گفت: رقابت دیگر محدود به داخل کشور نیست به عنوان مثال نوسانات کنونی می‌تواند بر زنجیره تأمین و تولید تأثیر بگذارد اما اگر کارآفرینان به صورت جهانی فکر کنند و بخشی از تجارت خود را خارج از ایران انجام دهند، می‌توانند از نوسانات داخلی در امان باشند.
این کارشناس با بیان اینکه ورود به بازار جهانی اعتبار بیشتری به کسب و کارها می‌دهد و به نوآوری کمک می‌کند، گفت: کارآفرینان با تعامل با بازار جهانی می‌توانند ایده‌های جدید را دریافت کرده و در نمایشگاه‌های بین‌المللی شرکت کنند.
وی همچنین بر اهمیت حضور در زنجیره تأمین جهانی و تأثیر آن بر موفقیت اقتصادی کشورها اشاره کرد و گفت: قرار گرفتن در این زنجیره نه تنها برای شرکت‌ها بلکه برای کل کشورها ضروری است چون مقیاس اقتصادی و توانایی تولید در زنجیره تأمین جهانی می‌تواند به افزایش کارایی و کاهش هزینه‌ها منجر شود.