دردوران بارداری و رشد و نمو جنین نیز حلیت و پاکی غذای مادر و رفتارهای او می‌تواند تاثیرات عمیقی را روی تربیت دینی فرزند برجای بگذارد. آدابی نظیر باوضو بودن، انس با قرآن و ادعیه و همچنین دقت‌نظر مضاعف روی رفتارهای مادران باردار، ازجمله آداب و توصیه‌هایی است که نشان‌دهنده اهمیت تربیت دینی حتی در دوران جنینی است. درواقع در این دوران است که روح انسان رفته‌رفته شکل می‌گیرد و اعمال پدر و مادر در پاکی روح جنین بسیار اثرگذار است. در دوران بعد از تولد نیز موضوعاتی مانند لقمه حلال یا شیردادن با وضو به فرزند می‌تواند در تربیت دینی او اثرگذار باشد. همچنان که در همان بدو تولد در گوش نوزادان اذان و اقامه می‌گویند و سق‌شان را با تربت امام‌حسین(ع) متبرک می‌کنند. بدیهی است خانواده و پدر و مادری که از دوران پیش از تولد به تربیت دینی فرزندشان توجه لازم را دارند، در دوران پس از تولد نیز هم خودشان در بجا آوردن واجبات و پرهیز از محرمات کوشا هستند و هم الگوی عملی مناسبی به فرزندان‌شان می‌دهند، چراکه مطابق با قاعده‌ای کلی فرزندان ما از رفتار ما الگو می‌گیرند نه گفتارمان. پس برای آن‌که بتوانیم فرزندان صالحی تربیت کنیم باید از دوران پیش از تولد فرزندان‌مان روی خودمان کار کنیم و تلاش نماییم تا انسان بهتری باشیم.
آغاز تربیت دینی کودکان پیش از تولد
تربیت دینی کودکان از آن‌دست مقوله‌هایی است که براساس دریافت‌های ما از آیات و روایت حتی قبل از تولد آغاز می‌شود. همچنان که بر مبنای توصیه‌های دینی از زمان تصمیم به فرزندآوری با دقت‌نظر بیشتر در رفتارها و عملکرد همراه است و از لقمه‌ای که خورده می‌شود تا تمامی اعمال و رفتارها می‌تواند در روح و روان ما و در نتیجه روح و روان فرزند تاثیرگذار باشد.
صاحب‌خبر -
∎