جوان آنلاین: خدا انگار آن زمان که دنیا را خلق کرد، بشر را خلق کرد و اراده آن کرد تا خدایی خودش را رخ نمایی کند، تنها یک راه بین خودش و انسان باز کرد و آن راه عشق‌ورزی بود. ارتباطی ناب از نوع خالق و مخلوق! انگار این بهترین راه برای نهادن بار سنگین خلیفه‌اللهی‌اش بر دوش این مخلوق ویژه بود. انگار که راه کمال از مسیر عشق می‌گذرد و لاغیر. خودش عشق را آفرید، مسیر عشق بازی را آفرید و آن را چراغانی کرد. از جانب مهربانی‌اش هر بار نفخه‌هایی عاشقانه سوی سرزمین انسان‌ها می‌فرستد تا اگر خواب غفلتی آنها را گرفته است، اگر به قاذورات این دنیا آلوده شده‌اند اگر تألمات دنیوی قلب‌های‌شان را آزرده و روح‌شان در میان امواج متلاطم فساد و کدورت محبوس شده است، اگر در این میان، میل به پرواز و عشق بازی با خالق در آنها کمرنگ شده است، بیدار شوند، خود را تکانی دهند و باز هم سبکبال در مسیر عشق بیفتند و خود را احیا کنند. 

از جمله این نسیم‌های احیاگر رحمانی به تأیید بزرگان عشق و معرفت همچون بانو امین اصفهانی، خوان پر نعمت رمضان است. فضایی پر از نغمه‌های عاشقانه ربانی و نفخه‌های نوید بخش روحانی! رمضان را که ورق می‌زنیم صفحه به صفحه پر از رمز و راز‌های عاشقانه است؛ مسیریاب‌های متعدد به سوی او و کد‌های عرفانی که راه عروج سریع‌تر را به انسان می‌نمایانند و خبر از عطر آغوش منتظر آن ذات مهربان دارند. 
اعتکاف، تلاوت قرآن، صدقه، دعا، نماز، روزه.... همگی از جمله این دستگیره‌های طلایی برای عروجی سبک بارند. زنگار غفلت‌ها، آلودگی‌ها، نفسانیات، غم‌های دست و پاگیر دنیایی وسوسه‌های مادی و ... باید از روی ماه دل زدوده شوند تا نورافشانی‌اش بتواند مسیر را روشن کند؛ بال‌های عروج باید از سنگینی این وزر و وبال‌ها خلاص شوند تا نای پرواز عارفانه داشته باشند، باید خود را ساخت. 
تأکید و سفارش زیادی بر همت بیشتر بر پرهیز از گناهان و افزایش عبادات در ماه مبارک رمضان شده است تا در سایه آن طهارت نفس و افزایش روح ایمان و تقوا سریع‌تر و بهتر صورت گیرد. روح که پاک شود به خودسازی قلب که منقلب شود به نفخه‌های رحمانی، انسان رها می‌شود از بند‌های نفسانی و راه برای جذب مغفرت، رحمت و برکات الهی بازمی‌گردد. عقل و ادراک انسان به مرور زمان و در برخورد با نفسانیات و جاذبه‌های مادی گاهی چنان با هاله‌ای از توهمات و افکار شیطانی پوشیده می‌شود که دیگر قادر به تشخیص حق نیست بصیرتش رفته‌رفته کم‌بینا می‌شود و در صورت بی‌توجهی و عدم بازگشت و پاکسازی گاهی کور و بی‌خاصیت می‌شود. 
اراده انسانی سردرگم می‌شود و سرگردانی همواره ناامیدی و افسردگی و کاهلی به همراه می‌آورد و به یک‌باره بشر فلج می‌شود و این را آن بصیر مهربان می‌دانست؛ می‌دانست که این همان جاییست که باید دست این موجود درمانده را گرفت و احیا کرد. این از مشخصات ویژه آن نازنین مهربان است که همواره بیدار است و مراقب و دستگیر مخلوق محبوبش؛ هم او که نفخات خاص رحمانی‌اش را در مواقع مختلف به سوی بنده از پا افتاده‌اش گسیل می‌دارد. این نفخات نماد رحمت بی‌شائبه الهی‌اند که انسان‌ها باید همواره در جست‌وجوی آن باشند و برای دریافت آن تلاش کنند. برای احیاشدن، انسان‌ها باید با قلبی پاک و آماده خود را در معرض این نسیم‌های روح‌بخش الهی قرار دهند که همیشه در دسترسند، اما گاهی به طور ویژه و پربار به سمت انسان می‌وزند و نفخه‌های رمضان از جمله این وزش‌های  طلاییست. 
بر این اساس در اثر پاکسازی روح، انسان می‌تواند به آگاهی و بصیرت بیشتری دست یابد تا واقعیات زندگی را بهتر درک کند و از غفلت و ناآگاهی رهایی یابد. با درک این نفخات انسان می‌تواند به عمق وجود خود پی ببرد و به سؤالات بنیادی زندگی پاسخ دهد در نتیجه عزم و اراده و امید بیشتری برای پیمودن مسیر کمال پیدا کرده و ضمن تحول درونی ناشی از دریافت فیوضات الهی، مقاوم‌تر، عاشقانه‌تر و هوشمندانه‌تر به سمت رفتار‌های نیکو قدم برمی‌دارد، تغییر می‌کند و در همه ابعاد متحول می‌شود. محبت، بخشش، صبر، تواضع، تفکر، عمل بیشتر و ... از جمله این ابعاد بوده و این همان شاه کلید راهگشای مسیر سیر و سلوک به سمت خالق است. 
حضرت امیرالمؤمنین علی (ع) می‌فرمایند: «انتهزو فرص الخیر فان‌ها تمر مر السحاب: فرصت‌های خیر را غنیمت شمارید و از آنها استفاده کنید که فرصت‌ها مانند ابر‌ها می‌گذرند» این ماه مبارک بهترین فرصت خیری است که هر شخصی آیینه دلش را به طرف انسان کامل، یعنی حضرت بقیه‌الله ارواحنا فدا بگرداند تا صفات انسانی آن حضرت در روح او منعکس شود و او را متخلق به اخلاق الهی کند. خدای مهربان در این ماه عنایت مخصوصی به همه مردم دارد که یکی از مهم‌ترین این عنایات این است که شیاطین در این مدت به تمامی در غل و زنجیرند و فعالیت و شیطنت ان‌ها محدود می‌باشد. بدین ترتیب زمینه برای بیداری از خواب غفلت بسیار آماده است و پیرو آن زمینه برای انتخاب شدن در دایره محبت امام عصر ارواحنا فدا. 
کوشش کنیم اگر تا به امروز در این جرگه انتخاب نشده‌ایم، انتخاب شویم تا بلکه با سوار شدن بر کشتی نجات ولی خدا با سرعتی بیشتر مسیر عشق‌ورزی با معبود مهربان‌مان را طی کنیم و به کمال قرب او برسیم. زندگی شخصی انسان در نشست و برخاست بیشتر با پروردگارش در این ماه و نیایش‌های بیشتر، رنگی دیگر می‌گیرد، لذت مؤانست و آرامش حاصل از آن ذائقه انسان را زنده‌تر می‌کند و ولعی شادمانه در او ایجاد می‌کند که تا مدت‌ها بعد از رمضان با او همراه باشد و همواره به دنبال تکرار آن حلاوت در ذائقه تشنه‌اش باشد. 
هرچه جذب این فیوضات بر اثر پاکی نفس و مؤانست قوی‌تر با خدا در او بیشتر باشد امتداد این حلاوت دیرپاتر است، پس به پا خیزیم. پنجره‌های دل را به سمت وزش نفخه‌های الهی باز کنیم، عاشقانه خود را در مسیر آن قرار دهیم و با توبه و استغفار، با انتظاری عاشقانه، با قلب، گوش، چشم، زبان و هر آنچه در وجود داریم آغوش باز کنیم برای رمضان. مسیر عشق بازی اینجا فراخ است اگر دریابیم که در غیر این صورت بعد از پایان مهلت رمضان چیزی به جز یک فرصت طلایی از دست رفته در دستمان نمانده و حسرتی تلخ که تا ابد ذائقه مان را  می‌آزارد. 
پژوهشگر مطالعات زن و خانواده