خبرگزاری حوزه | آیا تا به حال عاشق شدین؟ ممکنه تجربه کرده باشید. اما مسئله ای که امروز میتواند یک چالش جدی باشه این هست که بجای عاشق بودن معشوق باشی، مخاطب را عاشق و شیفته خود کنی مثل خیلی از دختر و پسر های جوان که تیپ های عجیب میزنند تا مورد توجه قرار بگیرند. حال به نظر شما ما هم میتوانیم مثل اون پسر و دختر جوان معشوق شویم؟ یا به تعبیری به جای اینکه ما فقط خدا را دوست داشته باشیم، میتوانیم معشوق و مورد توجه خاص خداوند قرار بگیریم؟
شاید برای شما هم پیش آمده باشد کاری را کامل انجام دادین ولی فقط برای شما کامل بوده و از نظر دیگران ناقص بوده و شما فکر کردین که کار را کامل انجام دادین! خیلی از کارها و اعمالی که فکر میکردیم کامل انجام دادیم، از نظر اسلام ممکنه ناقص و ناتمام باشه و بی‌نتیجه؛ حتی زمانی که آب میخوریم برای رفع تشنگی، و تشنگی برطرف شده اما از نظر اسلام ممکنه حتی اون آب خوردن هم ناقص باشد و کار ناتمام حساب شود.
به نظر شما این چه نکته ای میتواند باشد که اگر رعایتش نکنیم از نظر اسلام کارهای کامل ما را ناقص حساب میکند ! و چه قدر رعایت این نکته میتواند در زندگی ما تأثیر مثبت بگذارد ؟
قبل از جواب دادن بهتره جستجویی در قرآن داشته باشیم.
به نظر شما اولین سوره قرآن چیست؟
اولین آیه آن چیست؟
بله، درسته؛ سوره مبارکه حمد و اولین آیه بسم‌الله الرحمن الرحیم هست و جالبه بدونیم به امر خداوند، پیامبر هر وقت بسم‌الله الرحمن الرحیم می‌خواندند یعنی سوره قبلی تمام شده و سوره جدید شروع شده. اول هر سوره با نام خداوند آغاز شده. جالب تر اینکه همین نام خدا را در هنگام ذبح حیوان عمدا ترک کنیم اون حیوان مردار شده و گوشتش نجس میشود.
پس تا اینجا خود قرآن و محتوایش دارد به ما می آموزد که تمام کارهایمان را با یاد و نام او شروع کنیم. پس برای عاشق کردن مخلوق دو شرط لازم است: ۱. حُسن فعلی ۲. حُسن فاعلی
حال به نظر شما حسن فعلی و فاعلی چیست؟
۱. حسن فعلی: ذات آن کار باید خوب و پسندیده باشد. به عنوان مثال : صدقه دادن، کمک به نیازمندان و نماز خواندن باشد.
۲. حسن فاعلی: نیت انجام دهنده باید خالص و برای خدا باشد. اگر نیت درست نباشد، حتی یک عمل خوب از نظر ظاهر بی‌ارزش میشود.
حال عمل ناقص چیست؟
مثلاً اگر کسی به نیازمندی کمک کند اما برای خودنمایی یا کسب منزلت اجتماعی این کار را انجام دهد، از نظر خداوند این عمل ناقص است ؛ چون در آن حسن فاعلی ندارد. ما معتقدیم هیچ وقت کار باطل به حق ختم نمیشود و هیچ وقت هم عمل حق به باطل ختم نمیشود پس حق به حق و باطل به باطل ختم میشود.
حال با رعایت این نکته ما دیگر به هدف خود که معشوق بودن رسیدیم و یک معشوق زندگی عجیب و متفاوتی را تجربه میکند که چند موردی را ذکر میکنم مانند:
۱. برکت در زندگی (وقتی اعمال ما شروع و پایانش با یاد خدا باشد و نیت ما کاملاً خالص باشد، برکت وارد زندگیمان میشود. این برکت میتواند به شکل موفقیت، آرامش قلبی، رفع مشکلات یا رضایت خداوند باشد.)
۲. رهایی از پوچی: بسیاری از کارهای انسان در دنیای امروز به دلیل عدم رعایت نیت الهی یا فراموش کردن یاد خداوند، بی‌نتیجه و بی‌ثمرند.
۳. اتصال به خداوند، زندگی را از پوچی و بی‌هدفی نجات می‌دهد.
۴. ایجاد آرامش قلبی: وقتی ما خود را در مسیر رضایت خداوند بدانیم، احساس آرامش و اطمینان بیشتری در تصمیمات و کارهایمان خواهیم داشت.
برای اینکه مورد عشق و توجه خاص خداوند قرار بگیریم، باید تمام کارهایمان را با یاد او و نیتی خالص انجام دهیم. قرآن به ما می‌آموزد که آغاز هر کاری با نام خدا، به آن ارزش و برکت می‌بخشد.
دو شرط اساسی برای این هدف وجود دارد: حسن فعلی (خوب بودن ذات عمل مانند صدقه و نماز) و حسن فاعلی (انجام عمل با نیت خالص برای خدا). اگر نیت الهی نباشد، حتی یک کار خوب هم ناقص خواهد بود. با رعایت این اصل، زندگی ما سرشار از برکت، آرامش و معنی شده و از پوچی دور خواهیم شد.
علی شاکری - برگرفته از خلاصه صوت اول تفسیر آیه (بسم‌الله الرحمن الرحیم) آیت الله العظمی جوادی آملی