روزبه دلاور| حدود پنجاه سال از آخرین صعود تیم ملی فوتبال کشورمان به بازی‌های المپیک می‌گذرد و در این پنج دهه گذشته برای نسل‌های مختلف تماشای بازی‌های تیم ملی ایران در این مسابقات معتبر به یک رویا تبدیل شده است.
به گزارش «اعتماد»، پس از ناکامی در این راه هر بار قرار گذاشته شد که برای صعود در دوره بعد «کار را از همین فردا شروع کنند»، اما صحبت‌های رنگارنگ مسوولان ورزش فقط توجیه ناکامی بوده و در عمل بارها و بارها شاهد بودیم ملی‌پوشان امید را با کمترین امکانات و بدون برنامه‌ریزی راهی مسابقات کردند. همچنین برای هدایت این تیم هم تصمیمات دقیقه نودی و غیرکارشناسانه صورت گرفته است.
با این حال برای المپیک لس‌آنجلس شاید شرایط تغییر کند و این طلسم شکسته شود، چراکه وزیر جدید ورزش پیگیر وضعیت امیدهای کشورمان است. دنیامالی در آخرین اظهارات خود به این مساله پرداخت. همچنین واگذاری کامل مسوولیت تیم ملی امید به فدراسیون فوتبال در حالی که پیش از این کمیته ملی المپیک هم در این زمینه اعمال نظر می‌کرد شرایط تیم ملی امید را در ظاهر تغییر داده است. برای بررسی کارشناسانه سریال ناکامی‌های تیم ملی امید با ابراهیم قاسمپور که به عنوان مربی و بازیکن سابقه عضویت در این رده از تیم ملی را هم در کارنامه دارد، گپ و گفتی ترتیب دادیم که ماحصل آن را در ادامه می‌خوانید.
عدم راهیابی تیم ملی امید به المپیک برای وزیر ورزش هم به علامت سوال تبدیل شده است! به نظر شما علت این ناکامی چیست؟
وزیر ورزش که تازه آمده، اما از آقای تاج و دست‌اندرکاران و مسوولان این سوال را بپرسد! چرا نمی‌رویم؟ بی‌لیاقتی مسوولان ورزش کشورمان است! اول تا آخرش همین است وگرنه اگر مسوولی لیاقت داشت تیم ملی یک‌بار به المپیک می‌رفت یا مقامی کسب می‌کرد. این نشان‌دهنده بی‌لیاقتی و ندانم‌کاری این آقایان و برنامه‌ریزی غلط است. هزینه‌ای برای تیم‌های باشگاهی و ملی در پایه‌ها نمی‌شود و برنامه‌ریزی ضعیفی دارند و بازی‌های خوب تدارکاتی ندارند. بخش عمده‌اش هم برمی‌گردد به اینکه باشگاه‌های ما در شرایط حساس بازیکن به تیم ملی بزرگسالان نمی‌دهند که این هم برمی‌گردد به مسوولان ورزش که با یک هماهنگی و برنامه‌ریزی این کار را انجام دهند. در مجموع مسائلی که گفتم شامل تیم ملی امید و بسیاری از تیم‌های دیگرمان هم می‌شود!
شما به عنوان سرمربی در تیم امید کار کردید؟
بله، یک‌سال کار کردم در مقدمانی کافا بازی کردیم و یک مدت هم که بازی نداشتیم بعد ما را برداشتند!
علت برکناری شما چه بود؟
فکر می‌کنم جابه‌جایی در فدراسیون بود. سلیقه‌ای بود. الان هم هست. الان چند وقت است که تیم امید مربی ندارد؟ زمان که از دست می‌رود یک نفر را می‌آورند بدون کارشناسی و برنامه‌ریزی یا واسطه‌ای! عجولانه تصمیم می‌گیرند، آن بدبختی هم که بیاید زمان ندارد!
شما قبل از انقلاب به عنوان بازیکن با تیم ملی امید به المپیک صعود کردید. آن زمان چطور می‌توانستیم صعود کنیم؟
آن زمان آقای مهاجرانی همزمان هم مربی تیم ملی بود و هم المپیک. البته آن زمان بلوک شرق آماتور بودند، اما بلوک غرب تیم دوم یا امید خود را به المپیک می‌آوردند. آن زمان، امکانات کم بود و مثل الان اینترنت نبود و ارتباطات خیلی کم بود، اما مسوولان ورزشی هدفمند کار می‌کردند و مدیران قوی بودند. در حد ما در آن زمان هم امکانات خوبی در نظر می‌گرفتند و بازی‌های تدارکاتی خوبی داشتیم برعکس الان. امکانات در آن زمان همان حد بود و اردوهای خوب و بازی‌های خوب می‌گذاشتند، اما الان که همه چی هست ما عقب ماندیم و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس هم از ما در حال جلو زدن هستند.
سوال اینجاست خروجی این همه هزینه در فوتبال ما چه می‌شود؟
والله این سوالی است که آقایان باید پاسخ دهند. ما که نمی‌دانیم چقدر پول می‌آید و چقدر برنامه‌ریزی دارند و چقدر به صندوق می‌رود و این پول‌ها کجا هزینه می‌شود. اصلا حسابرسی می‌شود یا نه؟ آمار و ارقام بدهند. این بحث فقط در فدراسیون فوتبال و ورزش هم نیست، این همه پول خیلی جاهای دیگر می‌آید و می‌رود، کجاها می‌رود؟
در المپیک مونترال تا یک‌چهارم نهایی هم صعود کردید. اگر مدیریت فوتبال در آن زمان ادامه‌دار بود شرایط نسبت به حالا چطور بود؟
خیلی فرق می‌کرد. با شرایط الان اگر آدم‌های درست و حسابی سر کار می‌آمدند که آن موقع بودند، آدم‌های موجه و توانا چه از نظر ورزشی و چه مدیریتی بودند که اگر کماکان ادامه می‌دادند با الان خیلی فرق می‌کرد.
با حشمت مهاجرانی ارتباط نزدیکی داشتید، فکر می‌کنید راز موفقیت او چه بود؟
آقای مهاجرانی همه را با یک چشم نگاه می‌کرد حالا چه جوان یا بزرگ‌تر. به نظرم مدیریت ایشان باعث موفقیتش شد. او روانشناس خیلی خوبی بود و ارتباط خیلی خوبی با بچه‌ها داشت و فاصله خودش را با بازیکنان نزدیک‌تر می‌کرد. یعنی اگر به عنوان جوان‌ترین عضو مشکلی برای من پیش می‌آمد با اولین نفری که مشورت می‌کردم، ایشان بود.
تیم فوتبال امید زیرنظر فدراسیون فوتبال اداره خواهد شد. از این به بعد دیگر جدال بین کمیته ملی المپیک و فدراسیون برای انتخاب سرمربی امید نیست، اتفاقی خوبی است؟
زمان ما زیرنظر فدراسیون اداره می‌شد، اما اگر این اتفاق بیفتد و مسوولیت دست یکی باشد که باید جوابگو باشد تاثیر خوبی می‌گذارد.
شما اگر تصمیم‌گیرنده بودید برای مربیگری تیم امید از مربی خارجی استفاده می‌کردید یا ایرانی؟
بستگی به شرایط بودجه‌ای که در اختیارم بود، دارد. با آدم‌هایی که داخل وجود دارند و با صاحب فکرها و باتجربه‌ها مشورت می‌کردم. به قول آقای تاج خرد جمعی که البته خردجمعی حاکم نیست و فقط خرد فردی است و خودش تصمیم می‌گیرد! اما من خرد جمعی حاکم می‌کردم و با آدم‌های متخصص و کارشناس جلسه می‌گذاشتم و بعد تصمیم می‌گیرم.
بین مربیان ایرانی مربی هست که بتواند تیم ملی را به المپیک برساند؟
همه مربیان ما نه، اما خیلی‌های‌شان یا دنبال نمی‌کنند یا امکانات ندارند یا وقت نمی‌گذارند تا خودشان را به‌روز کنند.یک مشکلی که ما داریم حالا چه سیاسی، چه اقتصادی ارتباط‌مان با دنیا خیلی کم است یا اصلا نیست! فدراسیون یا وزارت ورزش مربیان جوان را بفرستند کنار باشگاه‌های اروپایی تا به‌روز شوند. در قطر که بودم، می‌دیدم مربیان خود را به اروپا می‌فرستادند تا کنار مربیان بزرگ کار کنند، اما من بخواهم این کار را انجام دهم هم از لحاظ مالی و بعد گرفتن ویزا و رفتن کنار یک باشگاهی برای آموزش خیلی سخت است، اما فدراسیون فوتبال و وزارت ورزش باید این کار را انجام دهند وگرنه مربیان ما همینی هستند که بودند و سالیان سال هم همین هستند.