جواد رزاقیزاده کارگردان فیلم مستند «آسانسور» که تهیهکنندگی آن را محمد کارت برعهده دارد، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره تکراری بودن سوژه این فیلم مستند توضیح داد: قطعاً فیلمسازان در سطح دنیا موضوعات زیادی را برای پرداخت کردن، ندارند بنابراین ممکن است چنین به نظر برسد که چندین اثر سینمایی و تلویزیونی به یک سوژه واحد پرداختهاند. جهانبینی کارگردان و نوع پرداخت به سوژه مورد نظر مهم است؛ در واقع فیلم «آسانسور» که به موضوع اعتیاد پرداخته، یک فیلم بیوگرافی و پرتره است و من در این فیلم تنها یک دقیقه و نیم با کاراکتر اصلی مصاحبه کردهام و مابقی داستان را خود فیلم روایت میکند.
وی عنوان کرد: من تلاش کردم و خدا هم کمک کرد که یک فیلم امیدبخش و راهگشا تولید کنم تا بتوانم با «شدنی» که در فیلم اتفاق میافتد، انگیزهای را در وجود آدمهایی که میگویند نمیشود، ایجاد کنم.
رزاقیزاده درباره وضعیت کنونی کاراکتر اصلی فیلم گفت: کاراکتر فیلم مستند «آسانسور» در فرآیند تولید فیلم، به پروژههای دیگر معرفی شد که از آن جمله میتوان به سریال «وحشی» هومن سیدی و فیلم «صدام» اشاره کرد. او همچنین در فیلم «تمساح خونی» به کارگردانی جواد عزتی نقش داشت و خدا را شکر که به واسطه فعالیتهایی که میکند، زندگی خوبی دارد.
وی در توضیح ساختار «آسانسور» و اینکه در روایت داستان از چه عواملی بهره گرفته است، عنوان کرد: ساختار فیلم «آسانسور» در پشت صحنه سریال «یاغی» شکل میگیرد؛ در واقع فیلمسازی که برای تولید سریالش روزانه حدوداً ۷۰۰ میلیون تومان خرج کرد، به من که توانایی صرف این هزینه برای فیلمم را نداشتم، این فرصت را داد که بتوانم از موقعیتهایی که در پشت صحنه کار او ایجاد میشود، برای تولید فیلم مستندم استفاده کنم. «آسانسور» به حریم کاراکترش احترام گذاشته و تلاش کرده که شخصیت اصلی داستانش ترحمآمیز و اغراقآمیز نباشد و کاراکتر فیلم با پشت کار و اراده آهنین تلاش میکند که قهرمان فرزندش باشد.
رزاقی زاده درباره اهمیت جشنواره «سینماحقیقت» گفت: جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» نه تنها در ایران که در میان رویدادهای سینمای مستند در جهان حرف برای گفتن دارد. اولین بار در دوره چهارم بود که به عنوان تهیه کننده با فیلم «گل غلتان» به کارگردانی محمد شفیع خانی در جشنواره حضور داشتم و جشنواره برایم از همان زمان جذاب و مؤثر بود. «سینماحقیقت» به دلیل اعتباری که برای سینمای مستند و مستندسازان قائل است و کیفیت بالای آثار منتخب خود و سطح قابل توجه برگزاری آن، یکی از محفلهایی است که حضور در آن برای هر مستندسازی ارزشمند است.
وی در مورد وضعیت سینمای مستند ایران گفت: هماکنون سینمای مستند آنچنان که باید و شاید دیده نمیشود؛ این حوزه سینمایی با مشکلات مالی و سانسور دست و پنجه نرم میکند و تا حدودی عرصه را به فعالانش تنگ کرده است اما من باور دارم آدمها میتوانند هر چیزی را که در درونشان میسازند، به فعل تبدیل کنند و همه چیز به خود شخص مربوط است. فیلم «آسانسور» نیز همین حرف را میزند و به مخاطبانش میگوید اگر انگیزه داشته باشند و تلاش کنند، نشدنیهایی که مطمئن هستند نمیشود، اتفاق خواهد افتاد.
رزاقیزاده در مورد تعامل با محمد کارت نیز توضیح داد: من به عنوان مدیر فیلمبرداری به سینمای مستند وصل شدم. در واقع من مدیر فیلمبرداری پروژههای محمد کارت بودم و یک نوع دوستی، اعتماد و شناخت بین ما شکل گرفت. اینگونه او میدانست که اگر من در جایی دوربین را در دست میگیرم، چه کاری خواهم کرد، یعنی تصویر ذهنی همدیگر را میخوانیم. اعتمادی که بین ما وجود دارد باعث شد که تعامل سازندهای در زمان تولید و پس تولید داشته باشیم.
کارگردان «آسانسور» در پایان تاکید کرد: عشق به سینما در من پایانی ندارد و امیدوارم با ساخت فیلمهایم بتوانم تأثیرگذار باشم و رسالت و وظیفه انسانی خود را ادا کنم.
جواد رزاقیزاده در چهارمین دوره جشنواره «سینما حقیقت» به عنوان تهیه کننده با فیلم مستند «گل غلتان» به کارگردانی محمد شفیع خانی حضور داشت. بعد از آن به عنوان مدیر فیلمبرداری سالها در پروژههای مختلف سینمای مشارکت داشته است که میتوان به فیلمبرداری آثاری چون «آوانتاژ»، «لاوراتوار»، «مسروقه»، «مخدر کلاف سردرگم»، «خونه رو»، «تن ها»، «فقدان» و «سمفونی مرگ» اشاره کرد. رزاقیزاده همچنین آثاری را کارگردانی کرده است از جمله فیلم کوتاه «۶۶ تا ۹۶»، فیلم کوتاه «سنگ»، مستند «رایحه فردوس»، ۲ قسمت مستند بلند با عنوان «شناسنامه».