طرفداری | ژائو ویکتور سارایاوا (João Victor Saraiva)، ملقب به ماجر، زاده 22 ژانویه 1977 در شهر لوآندای آنگولاست. او بسیار به فوتبال علاقه داشت و پس از مهاجرت به کشور پرتغال، در تیم‌های رده پایه باشگاه اشتوریل، مشغول به بازی شد. در سال 1995، این بازیکن به تیم بزرگسالان اشتوریل منتقل شد و در همین روزها بود که به دلیل علاقه‌اش به رباح ماجر، اسطوره فوتبال الجزایر که سابقه بازی در کشور پرتغال را داشت، خود را به نام خانوادگی او، ملقب کرد. ماجر در تمرینات باشگاه اشتوریل، دچار یک آسیب‌دیدگی شد و به همین دلیل، مدتی از تمرینات تیمش دور بود.

ماجر پس از بهبودی، مدتی در تمرینات یکی از باشگاه‌های آماتور فوتبال ساحلی شرکت کرد و در همین موقع، مورد توجه سرمربی وقت تیم ملی فوتبال ساحلی پرتغال، ژائو بارنابه قرار گرفت و به این ورزش منتقل شد. پست بازی او در فوتبال ساحلی، مهاجم بود. اولین باشگاه او، کاوالیری دل ماره ایتالیا بود که از سال 2002 تا 2007، از این بازیکن بهره برد. در خلال حضور این بازیکن در ایتالیا، او مدتی در سال 2003، به صورت قرضی در پرنامبوکانوی برزیل بازی کرد. در سال 2005، قهرمانی لیگ برتر ایتالیا در کارنامه ماجر ثبت شد. باشگاه بعدی او، میلانو بود و این بازیکن بعد از مدت کوتاهی حضور در این باشگاه، به باشگاه ریودوژانیروی برزیل پیوست.

او سپس به باشگاه کاوالیری بازگشت و پس از مدتی در سائوپائولوی برزیل بازی کرد. پیوستن به اسپورتینگ لیسبون پرتغال، قدم بعدی ماجر بود که برای او، قهرمانی در لیگ برتر پرتغال را به همراه داشت. حضور در باشگاه‌های تورس دناواس، رم، کاتانیا، لوکوموتیو مسکو، آلانیای ترکیه، شباب الاهلی امارات، گرمباخ لودز لهستان، بوتافوگو برزیل و بشیکتاش، از تجربیات بعدی ماجر بودند. او در این مدت، به قهرمانی لیگ برتر روسیه و جام باشگاه‌های اروپا به همراه لوکوموتیو، قهرمانی لیگ فوتبال ساحلی ترکیه به همراه آلانیا، سه قهرمانی لیگ امارات به همراه یک قهرمانی در جام ریاست جمهوری و سوپرکاپ این کشور به همراه شباب الاهلی و قهرمانی لیگ فوتبال ساحلی ترکیه با بشیکتاش رسید. آخرین تجربیات ماجر در فوتبال ساحلی در رده باشگاهی، بازگشت به لوکوموتیو مسکو و اسپورتینگ لیسبون بود. او در سال 2016، بار دیگر به همراه اسپورتینگ، قهرمان لیگ فوتبال ساحلی پرتغال شد و در سال 2019، از دنیای فوتبال ساحلی خداحافظی کرد.

ماجر که به دعوت سرمربی تیم ملی فوتبال ساحلی پرتغال، به این ورزش آمده بود، پیشتر از حضور در فوتبال باشگاهی، کار خود را در رده ملی با پرتغال شروع کرد. او به همراه تیم ملی فوتبال ساحلی پرتغال، به افتخارات فراوانی رسید و نام خود را در تاریخ این ورزش جاودانه کرد. از جمله افتخارات او به همراه تیم ملی پرتغال، سه قهرمانی در جام جهانی فوتبال ساحلی در سال‌های 2001، 2015 و 2019، شش قهرمانی لیگ فوتبال ساحلی اروپا، شش قهرمانی جام ملی فوتبال ساحلی اروپا، یک مدال طلای بازی‌های اروپایی سال 2019، چهار قهرمانی در جام موندیالیتو و یک قهرمانی جام لاتین بود. او در بخش افتخارات فردی خود، دو توپ طلای فیفا، دو توپ نقره‌ای، یک توپ برنزی، سه کفش طلایی و نقره‌ای، دو آقای گلی قهرمانی جهان، دو جایزه برترین بازیکن سال، یک بار جایزه بهترین گل سال و دو بار قرارگیری در تیم منتخب سال را تجربه کرد. در رده باشگاهی نیز او در چهار کشور ایتالیا، روسیه، ترکیه و امارات به آقای گلی دست یافته است. از جمله نکات بارز فنی ماجر، تکنیک فوق‌العاده او، ضربات قیچی، چابکی و قدرت پای چپش بود. در سال 2019، مجله فرانس فوتبال، ماجر را به عنوان برترین بازیکن تاریخ فوتبال ساحلی انتخاب کرد. 587 بازی، 1082 گل، در تیم ملی پرتغال برای او ثبت شده است. ماجر نام خود را در کتاب رکوردهای گینس به ثبت رسانده است. او با زدن 88 گل در جام‌های جهانی فوتبال ساحلی، رکورد بیشترین گل در این مسابقات را شکانده است.