یک مطالعه جدید درباره کودکانی که در جنگ غزه زندگی می‌کنند، نشان می‌دهد که ۹۶ درصد از آنها احساس می‌کنند مرگشان نزدیک است.
نظرسنجی «ارزیابی نیازها»، که ازسوی یک سازمان غیردولتی مستقر در غزه با حمایت خیریه اتحاد برای کودکان جنگ انجام شد، همچنین نشان داد که ۹۲ درصد از کودکان در نظرسنجی «واقعیت را نمی‌پذیرند»، ۷۹ درصد از کابوس رنج می‌برند و ۷۳ درصد علائم بیماری را نشان می‌دهند.
هِلِن پتینسون، مدیر اجرایی موسسه کودکان جنگ، گفت: این گزارش آشکار می‌کند که غزه یکی از وحشتناک‌ترین مکان‌های جهان برای کودکی است.
وی یادآور شد: جنگ غزه در کنار ویران کردن بیمارستان‌ها، مدارس و خانه‌ها، ردپایی از تخریب‌های روحی و روانی و زخم‌هایی را ایجاد کرده است که دیده نمی‌شود، اما آثار آنها کمتر از آسیب‌های فیزیکی بر کودکانی که مسئولیتی در قبال این جنگ ندارند، نیست.
در این نظرسنجی، والدین یا مراقبان ۵۰۴ کودک از خانواده‌هایی که دست‌کم یک کودک در آنها معلول، مجروح یا بدون همراه است، سؤال شد.
جامعه آماری این نظرسنجی بین جنوب و شمال غزه تقسیم شد و با مصاحبه‌های عمیق‌تر تکمیل شد و به احتمال زیاد تاثیر روانی انباشته‌شده بر کودکان غزه اکنون پس از بیش از ۱۴ ماه حمله رژیم صهیونیستی به این سرزمین، کم‌اهمیت به نظر می‌رسد.
یاسر ابوجامعی، روانپزشک سرشناس فلسطینی، که با موضوع سلامت روان در غزه سروکار دارد، گفت: چگونه ما می‌توانیم یک میلیون کودک را رها کنیم؟
در گزارش مربوط به این نظرسنجی آمده است: تلفات روانی کودکان غزه شدید بود و با سطوح بالایی از استرس با علائمی مانند ترس، اضطراب، اختلال‌های خواب، کابوس‌های شبانه، مشکل در تمرکز و کناره‌گیری اجتماعی ظاهر شد.
این گزارش می‌گوید: کودکان غزه شاهد بمباران خانه‌ها و مدارس خود بوده‌اند، از دست دادن عزیزان خود را تجربه کرده‌اند و در حالی که برای امنیت فرار می‌کنند، آواره یا از خانواده‌های خود جدا شده‌اند.
حدود ۱.۹ میلیون فلسطینی در غزه، ۹۰ درصد از کل جمعیت این سرزمین، چندین بار آواره شده‌اند و نیمی از این تعداد، کودکانی هستند که خانه خود را از دست داده و مجبور به ترک محله خود شده‌اند.
بیش از ۶۰ درصد از کودکان مورد بررسی گزارش کردند که در طول جنگ وقایع آسیب‌زا را تجربه کرده‌اند و برخی در معرض حوادث آسیب‌زا متعددی قرار گرفته‌اند.
برآورد می‌شود که ۱۷ هزار کودک در غزه بدون همراه و جدا از والدین خود هستند، اگرچه این مطالعه اشاره می‌کند که تعداد واقعی ممکن است بسیار بیشتر باشد.
گزارش اخیر هشدار داد: جدایی از خانواده، این کودکان را در معرض خطر استثمار، سوءاستفاده و سایر موارد نقض جدی حقوق قرار می‌دهد.
در نتیجه چنین قرار گرفتن در معرض این آسیب‌ها، کودکان غزه پاسخ‌هایی پیدا می‌کنند که ممکن است مدت‌ها پس از پایان جنگ ادامه داشته باشد و زندگی روزمره آنها را عمیقا تحت تاثیر قرار دهد.
پاسخ‌های آسیب‌زا می‌توانند به روش‌های مختلفی از جمله پریشانی عاطفی مداوم، اضطراب، تغییرهای رفتاری، مشکلات در روابط، پسرفت، کابوس‌های شبانه، اختلال‌های خواب، مشکلات خوردن و علائم فیزیکی مانند درد ظاهر شوند.
انتهای پیام/